Sog’liqni saqlash vazirligi ogohlantiradi

 

59 

qiziqayotganini bilmaydi. Bunga sabab yoshlikda ularni ota-onalari ular aslida qiziqqan 

narsadan chalg’itib, boshqa sohaga burib yuborishganidir. Ular ota-onalari aytgan sohani 

o’rganib, o’zlari qalban nimani istashlarini unutib qo’yishgan. 

O’z kelajak kasbini aniq bilgan yoshlardan “Nega aynan shu kasbni tanladingiz?” 

deb so’raganimda, ko’pchilikdan “Chunki bu juda daromadli kasb”, “Chunki bu sohada 

ish topish oson”, “Chunki otam (yoki onam) shu kasb egasi” kabi javob oldim. Afsuski, 

ulardan  juda  kamchiligi  bu  savolga  “Chunki  men  shu  kasbni  sevaman  va  kelajakdagi 

o’zimni shu kasb egasi sifatida tasavvur qilyapman” degan javob berdi. 

Farzand  tarbiyasida  tobelik  munosabati  o’rnatilishining  yana  bir  belgisi  –  ota-

onaning farzandi uchun qaror qabul qilishi. “Sen falon joyda o’qiysan va falon kasb egasi 

bo’lasan”, “Sen hech qayerda o’qimaysan va menga biznesimda yordamlashasan”, “Sen 

falonchiga  turmushga  chiqasan  (uylanasan)”,  “Sen  men  aytganimni  qilasan”  kabi 

buyruqlar bunga misol. Bunday usulda tarbiya ko’rgan farzand mustaqil qaror qabul qila 

olmaydigan  va  o’z  hayotini  boshqalar  qo’liga  topshirib  qo’yadigan  kuchsiz  shaxsiyat 

egasi  bo’lib  ulg’ayadi.  Bunday  odamlar  odatda  ota-onalaridan  alohida  yashashga 

qiynaladi. 

Farzandingizga aloqador har qanday qaror qabul qilinishida farzandingiz ishtirokini 

ta’minlang.  Mayli,  siz  u  tanlayotgan  yo’lni  ma’qullamassiz  va  o’z  bilganingizcha  ish 

tutmoqchidirsiz. Ammo buni majburlash yo’li bilan emas, tanlov berish yo’li bilan qiling. 

Farzandingiz uning ham xohish-istaklari inobatga olinayotganini va uning shaxsiyatiga 

hurmat ko’rsatilayotganini bilsin. 

Navbatdagi  sirni  eshitish  ba’zi  ota-onalarga  yoqmasligi  mumkin.  Ammo  odilona 

o’ylab ko’rilsa, buning isboti ko’p.