Sog’liqni saqlash vazirligi ogohlantiradi

 

6 

Boshladik 

“Yog’ga piyoz tashladik 

Bismillodan boshladik 

Salom-salom, yor-yor 

Kelin salom, yor-yor 

Qabul aylang avval Xudo 

Sizga salom, yor-yor...” 

(“Kelin salom”ning ilk satrlari) 

 

Dunyo  yaralibdiki,  odamzod  baxtni  izlaydi.  Ammo,  negadir,  o’zini  baxtli  deb  rost 

gapiradiganlar juda kam. Juda g’alati – odam yer ostidagi temir rudasi yoki tabiiy gaz zahirasini 

topishga  bir  kun  sarflaydi-yu,  baxtni  izlab  topishga  butun  tarix  ham  yetarli  emas.  Balki,  biz 

noto’g’ri  izlayotgandirmiz-a?  Boshqa  usulda  izlab  ko’rsakmikan?  Unday  desa,  ko’plab 

manbalarda  baxtga  erishishning  minglab  yo’llari  keltirilgan  –  lekin  bundan  baxtlilar  soni 

ko’paygani yo’q. Biz baxtni noto’g’ri yerdan izlayotgan bo’lsak-chi? Bunga ham qarshi dalillar 

bor – har xil odam baxtni har xil yerdan izlaydi, ammo hammasi ham topavermaydi. Balki, baxt 

degan  narsaning  o’zi  yo’qdir?  Bunga  ishonish  hammasidan  qiyin  –  oddiy  insoniy  baxt  ham 

mavjud bo’lmasa, bu dunyoning mukammalligi qayerga boradi? 

Baxtga  intilishning  xato  yo’lidan  borishimiz  rost.  Baxtni  izlash  usulimiz  chindan  ham 

noto’g’ri  –  aynan, 

izlashimiz 

noto’g’ri.  Buni  qarangki,  baxtni  izlash  kerak  emas  ekan  –  uni 

ko’zlash, mo’ljallash, kutish, u uchun kurashish, unga qurbonlar keltirish hayotning eng baxtsiz 

ko’rinishi ekan aslida. 

Baxtimizni  qayerdan  izlashda  ham  adashamiz.  Bizning  baxtimiz  tashqi  dunyoda  emas, 

aynan bizning ichimizda, shaxsiyatimizning tubida joylashgan. Biz atrof dunyodan o’z baxtimizni 

talab qilib sarson bo’lib yurarkanmiz, baxtimiz kun  kelib nigohimizni o’zimizga qaratishimiz, 

kutilmaganda o’z qalbimizdan cheksiz yorqin baxtni topib olishimizni sabr bilan kutaveradi. 

Yashash  san’ati  –  bu  baxtli  bo’lish  san’atidir.  Baxt  kelguvchi  va  ketguvchi  emas  –  u 

mudom  biz  bilan  yurguvchi.  Aslida  biz  unga  gohi  qaraymiz,  ba’zan  bilib-bilmay  undan  yuz 

o’giramiz. O’z-o’zidan yuz o’girgan odam – o’z baxtidan yuz o’girgan, o’z qalbi xotirjamligini 

boshqa manfaatlar haqi qurbon qilgan baxtsizdir. 

Mana sizga birinchi sir: 

o’zi baxtli bo’lmagan odam boshqa odamni baxtli qila olmaydi

. 

Buni shundoq ham hamma biladi deysizmi? To’g’ri – bundan hamma xabardor, ammo kamdan-

kam  odam  buning  asl  ma’nosini  biladi.  Mayli,  sizga  boshqacharoq  qilib  aytaman: