Microsoft Word paygambarlar tarixi 1 ziyouz com doc

«butun dunyoda bitta ham kofirni qo‘ymagin»
, degan duolarini ijobat 
qilgani uchun to‘fon balosini yubordi. Agar Yerning bir chekkasida to‘fon bo‘lib, ikkinchi chekkasi omon qolgan 
bo‘lsa, bir tarafdagi kofirlar jazoga mahkum etilib, ikkinchi tarafdagilar afv etilgan bo‘lsa, Nuh (a.s.)ning duolari 
mustajob etilmagan bo‘lardi. 
Alloh subhonahu va taolo Nuh (a.s.)ni Qur’oni karimda:  
 
اًرﻮُﻜَﺷ
 
اًﺪْﺒَﻋ
 
َنﺎَآ
 
ُﻪﱠﻧِإ
 
ٍحﻮُﻧ
 
َﻊَﻣ
 
ﺎَﻨْﻠَﻤَﺣ
 
ْﻦَﻣ
 
َﺔﱠﻳِّرُذ
)
٣
(
 
«
Albatta Nuh ko‘p shukr aytuvchi banda edi»,
(Isro, 3.)
 
-
deb, taom uchun ham, sharob uchun ham, libos 
uchun ham va boshqa har qanday yaxshilik uchun ko‘p shukr aytishini bayon etgan. 
Ibn Moja «Nuh payg‘ambarning ro‘zasi» bobida shunday hadis rivoyat qilgan: «Abdulloh ibn Amr (r.a.) 
aytadilar: «Men Rasululloh (s.a.v)ning shunday deganlarini eshitdim: 
«Nuh (a.s.) umr bo‘yi ro‘za tutganlar, faqat iydul-fitr va iydul-azho kunlarigina og‘izlari ochiq bo‘lardi. Dovud 
(a.s.) bir kun ro‘za tutardilar, bir kun og‘izlari ochiq yurardilar. Ibrohim (a.s.) bir yil ro‘za tutardilar, bir yil tutmas 
edilar. Tutgan yillari esa har oyda uch kun ro‘zador bo‘lardilar».
(Ibn Kasir. Qisasul-anbiyo. Qohira. 72-bet. 
Mazkur hadis Ibn Mojjaning Sunanida rivoyat qilingan va za’if hadislar qatoriga qo‘shilgan)
 
 
Al-Hofiz Abu Ya’loning rivoyat qilishicha, Ibn Abbos (r.a.) aytadilar: «Rasululloh (s.a.v) hajga jo‘nadilar. 
Asfon vodiysiga yetganda: «Ey Abu Bakr, bu qanday vodiy?» - deb so‘radilar. Abu Bakr (r.a.): «Bu Asfon 
vodiysi» - dedilar. Rasululloh (s.a.v): «Mana shu vodiydan Nuh, Hud, Ibrohimlar (a.s.) qizil tuyalariga minib, 
aboga o‘ralib, Allohning baytini haj qilishga kelganlar» - dedilar. 

---

Payg’ambarlar tarixi Islomiyat tarixidir (1-kitob) 
 
 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
29
Imom Tabaroniyning hadis kitobida Abdulloh ibn Amrning rivoyat qilishicha, Payg‘ambarimiz (s.a.v) dedilar: 
«Nuh payg‘ambarning o‘g‘lilariga qilgan vasiyatlarida: «Seni ikki narsadan qaytaraman va ikki narsaga 
buyuraman» - dedilar va «shirk» bilan «kibr»dan saqlanishga,