Payg’ambarlar tarixi Islomiyat tarixidir (1-kitob)
www.ziyouz.com kutubxonasi
27
َنﻮُﻠَﻌْﻔَﻳ
اﻮُﻧﺎَآ
ﺎَﻤِﺑ
ْﺲِﺌَﺘْﺒَﺗ
ﻼَﻓ
َﻦَﻣﺁ
ْﺪَﻗ
ْﻦَﻣ
ﻻِإ
َﻚِﻣْﻮَﻗ
ْﻦِﻣ
َﻦِﻣْﺆُﻳ
ْﻦَﻟ
ُﻪﱠﻧَأ
ٍحﻮُﻧ
ﻰَﻟِإ
َﻲِﺣوُأَو
)
٣٦
(
َنﻮُﻗَﺮْﻐُﻣ
ْﻢُﻬﱠﻧِإ
اﻮُﻤَﻠَﻇ
َﻦﻳِﺬﱠﻟا
ﻲِﻓ
ﻲِﻨْﺒِﻃﺎَﺨُﺗ
ﻻَو
ﺎَﻨِﻴْﺣَوَو
ﺎَﻨِﻨُﻴْﻋَﺄِﺑ
َﻚْﻠُﻔْﻟا
ِﻊَﻨْﺻاَو
)
٣٧
(
«Nuhga vahiy qilindi: «Qavmingdan hozirgacha imon keltirganlardan boshqa endi hech kim imon
keltirmas. Bas, ularning qilayotgan ishlari tufayli tashvish chekmagin! «Ey Nuh, bizning nazoratimiz va
buyrug‘imiz bilan kema yasagin, menga zolimlar uchun najot so‘rab murojaat qilmagin, albatta ular
g‘arq bo‘ladilar»
(Hud,36-37.)
-
deb maxsus bir kema yasashga buyurdi.
Nuh (a.s.) yog‘och-taxtalarni yig‘ib, chekka bir joyda kema yasay boshladilar.
Yaqin masofada dengiz ham,
daryo ham yo‘q bir joyda falokatning bo‘lishini oldindan bilib kema yasashga urinishlari va misli ko‘rilmagan
hajmdagi katta kemani eski ustalardek yasayotganlari Nuh alayhissalomning payg‘ambarlik mo‘‘jizalari edi.
Qavmlari buni ko‘rib, Nuhni masxara qilib, ustilaridan kula boshlashdi.
«Ey Nuh, bugungacha payg‘ambarlik da’vosini qilgan eding, endi duradgor ustaga aylanibsan-da!
Payg‘ambarlikdan voz kechdingmi yoki duradgorlikka qiziqib qoldingmi?» dedilar. Ba’zilar esa: «Yaqinda
dengiz yoki daryo bo‘lmasa, kemangni havoga aytib ko‘tartirasanmi?» deb istehzo qildilar. Kema mukammal
bitgandan keyin Alloh taolo Nuh (a.s.)ga:
ْﻦَﻣ
ﻻِإ
َﻚَﻠْهَأَو
ِﻦْﻴَﻨْﺛا
ِﻦْﻴَﺟْوَز
ﱟﻞُآ
ْﻦِﻣ
ﺎَﻬﻴِﻓ
ْﻞِﻤْﺣا
ﺎَﻨْﻠُﻗ
ُرﻮﱡﻨﱠﺘﻟا
َرﺎَﻓَو
ﺎَﻧُﺮْﻣَأ
َءﺎَﺟ
اَذِإ
ﻰﱠﺘَﺣ
ِﻠَﻗ
ﻻِإ
ُﻪَﻌَﻣ
َﻦَﻣﺁ
ﺎَﻣَو
َﻦَﻣﺁ
ْﻦَﻣَو
ُلْﻮَﻘْﻟا
ِﻪْﻴَﻠَﻋ
َﻖَﺒَﺳ
ٌﻞﻴ
)
٤٠
(
«To bizning buyrug‘imiz kelib, ishlar keskinlashgach, aytdik: «
(Ey,Nuh!)
Unga
(kemaga)
har bir
jonivordan bir juftdan va ahlingni, illo
(ahlingdan kimlarga g‘arq bo‘lish haqida Bizdan)
so‘z kechgan
bo‘lsa, ular mustasno, hamda imon keltirganlarni ortgin! Vaholonki, u bilan birga imon keltirganlar
ozchilikdir»,
(Hud, 40.)
–
deb amr qildi.
Mashhur Nuh to‘foni boshlanib,
birdan osmon teshilgandek, yer yorilgandek bo‘ldi. Osmondan jala quya
boshladi, tog‘dan ham, toshdan ham, tekis yerdan ham suv otilib, sel oqa boshladi, hamma yerni suv bosib,
to‘lqinlar bor narsani o‘z qa’riga
torta boshladi, maxluqotlaru mavjudotlarning bari suv ostida qoldi. Faqatgina
Nuh (a.s.) va u kishi bilan kemada bo‘lgan insonlar va maxluqotlargina najot topib, suv yuzida suzib ketdilar.
Nuh (a.s.)ning ayollari va kenja o‘g‘illari Kan’onni shayton yo‘ldan ozdirdi. U kemadan suvga o‘zini tashlab,
otasining chaqiruviga quloq solmadi.
َﻨُﺑ
ﺎَﻳ
ٍلِﺰْﻌَﻣ
ﻲِﻓ
َنﺎَآَو
ُﻪَﻨْﺑا
ٌحﻮُﻧ
ىَدﺎَﻧَو
ِلﺎَﺒِﺠْﻟﺎَآ
ٍجْﻮَﻣ
ﻲِﻓ
ْﻢِﻬِﺑ
يِﺮْﺠَﺗ
َﻲِهَو
ْﺐَآْرا
ﱠﻲ
َﻦﻳِﺮِﻓﺎَﻜْﻟا
َﻊَﻣ
ْﻦُﻜَﺗ
ﻻَو
ﺎَﻨَﻌَﻣ
)
٤٢
(
َﻢِﺻﺎَﻋ
ﻻ
َلﺎَﻗ
ِءﺎَﻤْﻟا
َﻦِﻣ
ﻲِﻨُﻤِﺼْﻌَﻳ
ٍﻞَﺒَﺟ
ﻰَﻟِإ
يِوﺂَﺳ
َلﺎَﻗ
َﻦﻴِﻗَﺮْﻐُﻤْﻟا
َﻦِﻣ
َنﺎَﻜَﻓ
ُجْﻮَﻤْﻟا
ﺎَﻤُﻬَﻨْﻴَﺑ
َلﺎَﺣَو
َﻢِﺣَر
ْﻦَﻣ
ﻻِإ
ِﻪﱠﻠﻟا
ِﺮْﻣَأ
ْﻦِﻣ
َمْﻮَﻴْﻟا
)
٤٣
(
«U
(kema)
ularni tog‘lardek to‘lqinlar ichida olib borar ekan, Nuh chekkada turgan o‘g‘lini chaqirib
dedi: «Ey, o‘g‘ilcham! Biz bilan birga kemaga mingin! Kofirlar bilan birga bo‘lmagin!
U
(o‘g‘li)
dedi: «Men suvdan saqlaydigan biror toqqa chiqib najot topaman»
, - deb qoyaga osildi.
Ammo to‘lqin
uni urib yiqitdi-da, o‘z qa’riga tortib ketdi. Bu voqeani ko‘rib Nuh (a.s.)ning yuraklari ezildi,
farzandlariga achindilar, Allohga iltijo qilib:
َﻦﻴِﻤِآﺎَﺤْﻟا
ُﻢَﻜْﺣَأ
َﺖْﻧَأَو
ﱡﻖَﺤْﻟا
َكَﺪْﻋَو
ﱠنِإَو
ﻲِﻠْهَأ
ْﻦِﻣ
ﻲِﻨْﺑا
ﱠنِإ
ِّبَر
َلﺎَﻘَﻓ
ُﻪﱠﺑَر
ٌحﻮُﻧ
ىَدﺎَﻧَو
)
٤٥
(
«Nuh robbiga nido qilib dedi: «Ey Robbim, farzandim mening ahlimdan. Sening
(oilamni saqlashga
bergan)
va’dang esa haq va Sen hukm qiluvchilarning eng donosi va
(odili)
san»
, - dedilar.
Alloh
subhanahu va taolo:
ﻲِّﻧِإ
ٌﻢْﻠِﻋ
ِﻪِﺑ
َﻚَﻟ
َﺲْﻴَﻟ
ﺎَﻣ
ﻲِﻨْﻟَﺄْﺴَﺗ
ﻼَﻓ
ٍﺢِﻟﺎَﺻ
ُﺮْﻴَﻏ
ٌﻞَﻤَﻋ
ُﻪﱠﻧِإ
َﻚِﻠْهَأ
ْﻦِﻣ
َﺲْﻴَﻟ
ُﻪﱠﻧِإ
ُحﻮُﻧ
ﺎَﻳ
َلﺎَﻗ
َﻦﻴِﻠِهﺎَﺠْﻟا
َﻦِﻣ
َنﻮُﻜَﺗ
ْنَأ
َﻚُﻈِﻋَأ
)
٤٦
(
ﺎَﻗ
ٌﻢْﻠِﻋ
ِﻪِﺑ
ﻲِﻟ
َﺲْﻴَﻟ
ﺎَﻣ
َﻚَﻟَﺄْﺳَأ
ْنَأ
َﻚِﺑ
ُذﻮُﻋَأ
ﻲِّﻧِإ
ِّبَر
َل
َﻦﻳِﺮِﺳﺎَﺨْﻟا
َﻦِﻣ
ْﻦُآَأ
ﻲِﻨْﻤَﺣْﺮَﺗَو
Do'stlaringiz bilan baham: 
