A ahronqulov, A. Rahmonqulov jahon bolalar adabiyoti namoyondalari

 

Ertakning ikkinchi tugashi 

Kuchukcha  chopib  ketaveribdi,  ketaveribdi...  Yo’lda  unga  bir  dehqon 

uchrabdi. 

– Buncha shoshib, qayoqqa ketyapsan, hoy kuchukvachcha? 

– O’zim ham bilmayman... 

– Unda men bilan yur. Menga xuddi senday bir kuchukvachcha juda zarur edi 

– tovuqxonamni qo’riqlaysan. 

– Siz bilan jon deb borar edim-u, lekin bir aybim bor – hurishni bilmayman. 

– Ayni muddao-da! Hurishni biladigan kuchuklar faqat o’g’rilarga qo’l keladi 

–  cho’chitib,  o’g’rini  qochirib  yuboradi.  Sening  ovozingni  esa  ular  eshitmaydi, 

yaqinroq  keladi,  shunda  sen  ularni  shappa  tutib  olib,  talab-talab  tashlaysan,  ular 

qilmishiga yarasha jazosini oladi.  

– Bo’pti, roziman, — deb javob beribdi kuchukcha. 

Shu  tariqa  hurishni  bilmaydigan  kuchukcha  o’ziga  munosib  ish  topib  olibdi. 

bir umr bo’yniga zanjir tushib, kunda bir kosa suyak nasibasi bo’libdi.