Microsoft Word ihyo ulimni eslash ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

27

To‘rtinchi bob 

Rasululloh sallallohu alayhi vasallam va xulofoi roshidinlarning vafotlari 

 

Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning vafotlari 

 

Biling! Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning hayotlari va vafotlarida, fe’llari va 

so‘zlarida go‘zal namuna bor. Ul zotning jamiki holatlari tushungan kishilar uchun ibrat, 

qalb ko‘zi ochiq insonlarga nurafshon yo‘ldir. Chunki Olloh taologa u zotdan mukarram 

kishi yo‘q. Chunki u zot Olloh taoloning xalili, habibi, eng yaqin do‘stidir. Chunki u Olloh 

taoloning tanlagani, rasuli, payg‘ambaridir. 

Qarang, mulohaza qiling! Suyukli Payg‘ambarning umri poyoniga yetib, muddati 

tugagach, Olloh taolo u zotga bu dunyoda yana ozgina, atigi bir daqiqa muhlat berdimi? 

Ulim soati yetgach, lahza kechiktirdimi?! 

Yo‘q! Muhlat bitgach, bandalarning jonlarini olishga vakil qilingan mukarram 

farishtalar Rasululloh sallallohu alayhi vasallam huzuriga jo‘natildi. Yaratuvchisining 

amriga muntazir farishtalar pok jasaddan pok ruhni olib, uni rahmatu rizvonga, eng 

go‘zal yaxshiliklar sari eltishga, bu pok ruhni Rahimu Rahmon bo‘lmish zotning yaqiniga, 

sidq maqomiga ko‘tarishga oshikdilar.Shunchalik ulug‘ martabalarga ega bo‘lsalarda, jon 

chikdr paytidagi shiddat Rasululloh sallallohu alayhi vasallamni chetlab o‘tmadi. 

Qiynaldilar, ingradilar, iztirob chekdilar. Ranglari o‘zgardi, peshonalaridan ter toshdi, 

ko‘kraklari tez-tez ko‘tarilib tusha boshladi. Bu holatga tikilgan ko‘zlarga yosh to‘ldi, 

ho‘ngrab yubordilar. Bu holatga guvoh ko‘ngillar g‘amga botdi, erib okdilar. 

O’lim qarshisida shoh ham gado ham barobar. Haqqa yordamchi, xalqqa jannat 

haqida xushxabar beruvchi, do‘zaxdan ogohlantiruvchi Payg‘ambar ham takdir oldida 

ojiz. O’lim farishtasi buyurilganiga bo‘ysundi, «lavhul-mahfuz»da bitilganini ado 

etdi.Ollohning huzuridagi «maqomi mahmud» sohibi, Kavsar hovuzining egasi Rasululloh 

sallallohu alayhi vasallamning o‘lim onlaridagi holati mana shu! Holbuki, u zot qabrdan 

eng avval chiqadigan, kiyomat kunida shafoat sohibi bo‘la-digan zotdir. 

Ajabo! Nega o‘limdan g‘ofilmiz?! Oldimizda nimalar bo‘lishini bilmaymiz-u, 

shahvatlarga asir bo‘lamiz. Ma’siyat va yomonliklarni o‘zimizga do‘st tutamiz. Nima 

uchun sayyidul-mursalin, imomul-muttaqin, habibu rabbil-olamin bo‘lgan Muhammad 

alayhissalomning o‘limidan ibrat olmaymiz?! Balki, «dunyoda abadiy qolamiz» degan o‘y 

yoki «shuncha yomon fe’llarimiz bilan ham Ollohning huzurida mukarram bo‘lamiz», 

degan gumon bizni aldayotgandir? 

Hayhot! Balki, aniq bilamiz: barchamiz jaxannamga kirguvchimiz. Jahannamdan 

faqat muttaqiylargina najot topadi. Ha, jahannamga borishimiz xususida zarracha 

gumonimiz yo‘q. Lekin undan qay birimiz chiqamiz, buni bilmaymiz. 

Yo‘q! Balki, biz nafsimizga zulm etdik, yomonliklar qilib yaxshilikka ko‘z tiqdik. Biz 

muttaqiy ham emasmiz! Butun olamlarning Parvardigori dedi: 

«Sizlardan har biringiz unga 

(jahannamga)