217
reaksiyalari hosil qilishda qatnashadi. Tashqi qoplovchi to‘qimalar zararli
ta’sirlardan
himoya qilish, ta'sirlarni qabul qilish vazifalarini bajaradi, moddalar
almashinishida ishtirok etadi, qo‘shimcha nafas olish va ayirish organlari vazifasini
bajaradi. Bundan tashqari teri hosilalari-harakat organlarining shakllanishida,
tuyoqlar,
tirnoqlar hosil qilishda, kurash va himoya qilish vositasi sifatida (shoxlar,
ninalar va boshqalar) qatnashadi.
Tibbiyot nuqtai nazaridan teri juda katta ahamiyatga ega bo‘lib, uning
ko‘rinishiga, rangiga qarab odam organizmida kechayotgan ayrim xastaliklar haqida
fikr yuritish mumkin. Masalan, gepatit kasalligida teri sariq rangga bo‘yalib qoladi,
buyrak usti bezi faoliyati buzilganda suv-tuz almashinuvi o‘zgarishidan, teri qora
rangda bo‘lsa, bronza yoki Addison kasalligi rivojlanayotganlgidan dalolat beradi.
Terining tez-tez yallig‘lanishi, uning po‘st tashlashi organizmda gipovitaminoz
mavjudligini, ayniqsa A vitamini yetishmasligini ko‘rsatadi. Terida ba'zi
mikroorganizmlar, parazit hayvonlar parazitlik qilsa, uning
tuzilishini va
ko‘rinishini o‘zgartiradi.
Nihoyat barmoq terisi chiziqlarini o‘rganish (daktiloskopiya) bilan kishining
shaxsini, undagi ayrim irsiy hastaliklarni aniqlash mumkin.
Demak, teri odam organizmining muhim sistemalaridan bo‘lib, uning kelib
chiqishi (filogenezi), rivozhlanishini bilish shifokor uchun muhim ahamiyat kasb
etadi.
Tuban xordalilar terisi ikki manbadan - ekto - va mezodermadan rivojlanadi.
Uning tashqi epiteliy qavati ektodermaning, uning ostidagi biriktiruvchi to‘qimali
korium qavati mezoderma mahsulidir.
Umurtqalilarda teri aniq ehpidermis va korium qavatlariga ajratiladi:
Ularning
terisida quyidagi umumiylikka ahamiyat berish kerak:
1) epidermis – ko‘p qavatli muguzlanuvchi epiteliy bo‘lib, uning hosilalari turli
tuzilishdagi bezlardir;
2) korium - zich tolali shakllanmagan biriktiruvchi to‘qimadan tuzilib, undagi
kollagen va elastik tolalar turli yo‘nalishda joylashadi.
Baliqlarning terisi plakoid va suyakli tangachalar bilan qoplangan. Epidermis bir
hujayrali shilliq ishlovchi bezlar tutadi. Korium zich tolali biriktiruvchi to‘qimadan
iborat.
Plakoid tangachalar asosan tog‘ayli baliqlarda, suyakli tangachalar esa suyakli
baliqlarda uchraydi.
Amfibiyalarning terisi yalangoch, ja'ni tangachalarsiz bo‘ladi.
Teri bezlari
ajratadigan shilimshiq terini qurib qolishdan saqlab turadi. Bundan tashqari, u
bakteriotsid ta'sirga ham ega. Ayrim amfibiyalar terisidagi zaharli bezlar mahsuli
ularni dushmandan himoya qiladi.
Reptiliyalar terisi ularning quruqlikka moslanishida juda katta evolyutsion
ahamiyatga ega. Reptiliyalar terisi epidermisining yuqori qatlami shoxlanib, kosa
yoki tangachalar hosil qilib, tanani qurib qolishdan saqlaydi.
Epidermisning pastki
usuvchi - malpigiy qavati shox qavat hujayralarini yangilab turadi. Reptiliyalar terisi
218
xususiyatlaridan yana biri - bezlar tutmasligidir. Ularning barmoqlarida
changaksimon tirnoqlar shakllanadi.
Qushlar terisi juda yupqa bo‘lishi, bez tutmasligi (quymich bezidan
tashqari), patlar bilan qoplanganligi bilan harakterlanadi. Qushlar oyog‘i terisi tipik
shoxsimon tangachalar bilan qoplangan.
Sutemizuvchilarning terisi qatlamlari murakkab,
yung bilan qoplangan, turli
xil bezlarga boy bo‘ladi. Soch, tirnoq, oyoq, shoxlar tangachalar hamda turli bezlar
epidermisning hosilalari hisoblanadi. Korium ayniqsa juda jaxshi rivojlangan, uning
ostida teri osti yog‘ kletchatkasi ham rivojlanadi. Sut bezlari,
teri bezlari, yog‘
bezlari sutemizuvchilar uchun hos bo‘lgan bezlardir. Ularda yana maxsus ahamiyat
kasb etuvchi tuyoq bezi, hid taratuvchi bezlar ham uchraydi.
Shunday qilib, teri
evolyuttsiyasining asosiy yo‘nalishlari-teri va uning hosilalarining
mukammallashishi bilan bog‘liq. Bu hosilalar qurib qolish., mexanik ta’sirotlar,
issiqlik, qizib ketishlardan saqlaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: