― pul va banklar ‖ fanidan 2017/2018 o‗quv yili uchun mo‗ljallangan

Izokrat  va  Demosfenlar  ma`ruzalarining  lotin  tilida  ekvivalentlari 

bo‗lmaganligi  tufayli,  Rim  banklari  Greklarga  o‗xshamagan  holda  unchalik 

hujjatlashtirilmagan.  Biroq,  Rim  qonunlaridan  bilamizki,  bank    va  monetar 

betartib  deposit  judayam  yaxshi  rivojlangan  va  bu  sohadagi  ta`minlangan  Rim 

klassik  qonunlarining  boshqarilishini  ko‗rib  chiqqandik.  Haqiqatdan  ham,  Rim 

argentariilari  tantundem depositlarini ishlatishda istagancha erkin bo‗lmaganlar, 

lekin    eng  olisdagi    harakatning  qo‗riqlanishi  topshirilgan.  SHundan  ma`lumki, 

garchi depositor bankni o‗z nomidan to‗lovlar qilishi uchun ishlata olsa ham, pul 

depozitlari  foizlar to‗lamaganligi va nazariyada  qarzga  olinmagan.  SHunga  mos 

xolda,  bankirlar  banklarga  kredit  yoki  mutuum  shartnomalar  hisoblangan 

muddatli  depositlarni  qabul  qilgan.  Bular  kelishilgan  muddatlarda  mos  holda 

ishlatilishi  huquqini  bergan.  Bu  amaliyot  ma`lumotlari  mil.  Avv.  350  yillarga 

Plutoning  Captivi,    Asinaria  and    Mostellaria,va  Terensening  Phormio  kabi  bir 

qator  komediyalarda  paydo  bo‗ladi.  Shuningdek  bu  asarlarda  biz  moliyaviy 

operatsiyalar,  klering  xizmatlari,  hisob  balanslari,  cheklarning  ishlatilishi  kabi 

aniq dialoglarni uchratishimiz mumkin. Har qanday vaziyatda ham , bu Rim bank 

tizimini  yaxshiroq  boshqargan    va  nima  qonuniy  va  nima  qonuniy  bo‗lmasligi 

haqida  ba‘zi  fikrlar  bilan  ta‘minlagan  professional  yuristlarning  asarlari  paydo 

bo‗lishiga olib keldi. Biroq, bankirlarning qonuniy harakat qilishiga va  talab qilib 

olingungacha  bo‗lgan  depozitlardagi  pullarni  o‗z  foydasiga  ishlatmsligiga  hech 

qanday  kafolat  yo`q.  Ma`lumotlarga  ko‗ra,  Pergamum  dagi  savdogarlaga 

Hadrianning  asari  mavjud.  U  noqonuniy  harakatlar  va  bankirlarning  haqqoniy 

bo‗lmagan  harakatlaridan  shikoyat  qiladi.    Shuningdek,  Mylasa  shaxridan 

imperator  Septimius  Severusga  yollangan  yozma  hujjat  shahar  hokimi  va 

odamlarning  o‗zlarning  banklari  faoliyatini  nazorat  qilishga  qaratilgan  qarorini 

o‗z ichiga olgan. Bularning hammasi shuni taklif qiladiki, yunon dunyosida oddiy 

hol  bo‗lganiga  qaraganda  ehtimolliklar  juda  kam  bo‗lgan  davrda  o‗z 

depozitorlarining mablag‗lari o‗zlashtirib olgan va natijada inqirozga yuz tutgan 

bankirlar mavjud.

112

  

XII  asrlarda  Genuyada  pul  almashtiruvchilar  «bancherii»  deb  atagan.  Agar 

puldorlardan  birortasi  ishonchni  oqlamasa  va  o‗z  ishiga  mas‘uliyasizlik  qilsa,  u 

o‗tirgan  stolni  sindirib  tashlashgan  va  uni  «Banco  rotto»,  yani  bankrot  deb 

atashgan.  Ya‘ni  bizga  ma‘lum  bo‗lgan  «bankrot»  so‗zi  ham  italyancha  «banca» 

so‗zidan olingan. 

Banklar  paydo  bo‗lishining  boshlang‗ich  bosqich  XVI  asrda  Florensiya  va 

Venetsiyada tashkil qilingan kichik jirobanklar hisob-lanadi. Keyinchalik shunday 

                                                 

112

 ―Money, Bank credit and Economic cycles‖. JESÚS  HUERTA  DE SOTO. Second edition 2009. 52-53 pages. 

---

banklar  Amsterdamda  (1605  y.),  Gamburgda  (1618  y.),  Milanda,  Nyurnbergda, 

Genuyada vujudga kelgan. Bu banklar asosan o‗z mijozlari–savdogarlarga xizmat 

qilgan,  ular  o‗rtasida  naqd  pulsiz  hisob-kitoblarni  olib  borgan.  Bu  banklar  o‗z 

mijozlarini monetalar tarkibi buzilishi tufayli zarar ko‗rishdan himoya qilgan. Ular 

hisoblarni  ma‘lum  summadagi  qimmatbaho  metallni  ifodalovchi  maxsus  pul 

birligida olib borishgan. O‗zlari-ning bo‗sh pul mablag‗larini jirobanklar davlatga, 

shaharlarga, chet el savdogarlariga ssudaga berishgan. 

Tarixda birinchi yuzaga kelgan bank Angliya banki hisoblanib, u 1694 yilda 

aksionerlik banki sifatida tashkil bo‗lgan. Bu bank aksioner-emission bank bo‗lib, 

unga davlat tomonidan banknotlar chiqarishga ruxsat berilgan. Keyinchalik, sanoat 

rivojlanishi  nati-jasida  banklar  boshqa  mamlakatlarda  ham  tashkil  qilinib  borgan. 

Banklarning  kelib  chiqishi  va  rivojlanish  ishlab  chiqarish  bilan  bog‗liq  xarajatlar 

va  talablarning  oshishi,  savdo  kapitali  aylani-shining  tezlashuvi  bilan  bog‗liq 

bo‗lgan. 

Natural 

xo‗jalik 

munosabatlarining 

tugashi, 

savdo-sotiq 

munosabatlarining  rivojlanishi  pullik  hisob-kitoblar  olib  borishga,  kreditning 

rivojlanishiga yo‗l ochdi. Ishlab chiqarishni rivojlantirish yollanma mehnatni jalb 

qilishga  olib  kelgan.  Yollanma  mehnat  uchun  haqning  pul  shaklida  to‗lanishi, 

doimiy  pul  aylanishini  yuzaga  keltirdi.  Pul  aylani-shini  esa  bank  tomonidan 

boshqarilishi zarur edi. SHunday qilib, banklar mablag‗larni yig‗ish va taqsimlash 

orqali  ssuda  kapitali  harakatini  boshqara  boshladi.  Ssuda  kapitalistidan  farqli 

o‗laroq bankir tadbirkor sifatida o‗z ish faoliyatini olib borgan. 

Agar  sanoat  sohasidagi  puldor  o‗z  kapitalini  sanoatga,  savdogar  o‗z 

mablag‗ini  savdoga  qo‗ysa,  bankir  o‗z  kapitalini  bank  ishiga  qo‗yadi.  Ssuda 

kapitalisti asosan o‗zining bo‗sh kapitalini qarzga bersa, bankirlar asosan chetdan 

jalb  qilingan  mablag‗larga  tayanadi.  Ssudaga  mablag‗  beruvchi  puldorning 

daromadi  ssuda  foizi  bo‗lsa,  bankir-ning  daromadi  bank  foydasi  hisoblanadi. 

Banklar  korxona,  tash-kilot,  davlat  muassasalari,  aholi  bo‗sh  pullarini  jalb  qilish 

orqa-li katta hajmdagi  kapitalni o‗z  qo‗llarida  jamlaydilar va daromad  keltiruvchi 

kapital  harakatini  boshqarib  boradilar.  Banklarning  yiriklashuvi  va  ular 

faoliyatining  takomillashuvi  ularning  maxsus  korxonalar  –  kredit  muassasalariga 

aylanishiga olib keladi.  

Shunday  qilib,  bank  faoliyati  xalq  xo‗jaligi  mavjud  bo‗lgan  bo‗sh 

mablag‗larni jalb qilish va ssuda kapitalini taqsimlashni o‗z ichiga oladi. Bank o‗z 

faoliyati davomida ma‘lum daromadga ega bo‗ladi. Bu daromad bank jalb  qilgan 

resurslarga  yo‗naltirilgan  foiz  va  joylashtirgan  resurslar  bo‗yicha  oladigan  foiz 

o‗rtasidagi farqdan iborat bo‗ladi. 

Kredit  tizimi  deb  kredit  munosabatlar  majmuasi  va  kredit  munosabatlarni 

tashkil qiluvchi va amalga oshiruvchi kredit insti-tutlar yig‗indisiga aytiladi. Kredit 

tizimi  orqali  huquqiy  va  jis-moniy  shaxslarning  vaqtincha  bo‗sh  mablag‗lari 

yig‗iladi  va  korxona,  tashkilotlarga,  aholiga,  davlatga  vaqtincha  foydalanishga 

beriladi.  Kredit  tizimi  bir  necha  bo‗g‗inlardan  iborat  bo‗lishi  mumkin.  Mab-

lag‗larni  jalb  qilishi  va  taqsimlanishiga  qarab  kredit  tizimi  bo‗g‗inlari  o‗z 

xususiyatlariga  ega  bo‗ladi.  Jahon  amaliyotida  kredit  tizimi  o‗zining  tashkil 

qilinish turiga qarab quyidagi guruhlarga bo‗linadi: 

 – Markaziy bank; 

---

 – tijorat banklar; 

 – maxsus-kredit institutlar. 

Bozor  iqtisodiyoti  sharoitida  ikki  pog‗onali  kredit  bank  tizimi  ko‗p 

mamlakatlar iqtisodining asosi hisoblanadi. Bu Markaziy bank, bank institutlari va 

nobank kredit muassasalaridir. 

Bank institutlariga quyidagi banklar kiradi: 

– tijorat banklar; 

– investitsiya banklari; 

– jamg‗armalar jalb qiluvchi banklar (O‗zbekistonda Xalq banki); 

– ipoteka banki; 

– savdo banklari; 

– tashqi iqtisodiy aloqalar bo‗yicha banklar;  

– tarmoqlar bo‗yicha ixtisoslashgan banklar va boshqalar. 

Nobank kredit tashkilotlarga: 

 – investitsiya kompaniyalari; 

– sug‗urta kompaniyalari; 

– nafaqa va boshqa fondlar kiradi. 

Kredit  tizimida  asosiy  o‗rinni  bank  institutlari,  bank  ins-titutlari  tarkibida 

salmoqli o‗rinni tijorat banklari egallaydi. Tijorat banklari kredit tizimining boshqa 

bo‗g‗inlariga  nisbatan  ko‗proq  bo‗sh  resurslarni  jalb  qiladi  va  ko‗p  miqdorda 

mijozlarga kreditlar beradi. 

Maxsus  ixtisoslashgan  kredit  institutlari  (banklar)  tijorat  banklari  faoliyatini 

to‗ldiradi  va  ular  iqtisodiyotning  kam  renta-bellik,  kam  foydali  tarmoqlariga 

(qishloq xo‗jaligi, uy-joy quri-lish, tadbirkorlikni rivojlantirish va boshqalar) engil 

sharoitda  kreditlar  berish  yo‗li  bilan  ularning  faoliyatini  rag‗batlantirib, 

rivojlantirib boradi.