Freydning psixodinamik nazariyasiga
ko’ra insondagi
agressiv xulq-atvor bu konsepsiyada xulq- atvorning instinktiv shakli deb qaraladi. Unda bir
tomondan, idning talablari qondiriladigan bo’lsa, boshqa tomondan tashqi dunyo talablari va
odamning o’z ongi talablari qondiriladi. Ego qatlamining mavjudligi haqiqiy prinsiplarni
belgilaydi;
superego qatlami
- ma’naviy «men» sohasidir, unda jamiyat tomonidan qabul qilingan
qoidalar, qadriyatlar, axloqiy tasavvurlar o’z ifodasini topadi. Bu soha ijtimoiylashuv jarayonida
shakllanadi va yuzaga keladi. Superego instinktiv bo’lmasligiga qaramay, idga o’xshab, maqsadli
ego bilan qarama-qarshi bo’ladi. Superego egoni haqiqiy maqsadga qaraganda ideal maqsadning
ustunligiga ishontirmoqchi bo’ladi. Freydning bu konsepsiyasini qo’llab-quvvatlaydilar, ammo
unga qarshilar ham ko’p.
Bundan tashqari Z.Freyd shaxsdagi qo’rquv, ya’ni fobiya - yashirin xavotirlilikni nazorat
qilish uchun insonning siqib chiqarish va ko’chirish himoya mexanizmidan ortiqcha foydalanishi
natijasidir, degan g’oyani ilgari suradi. Bunday insonlar ko’pincha qo’rquv va xavotirlikni keltirib
chiqaruvchi signallarni ong ostiga siqib chiqarishadi va nazorat qilish oson bo’lgan neytral obyekt
yoki vaziyatga nisbatan mavjud qo’rquvlar bilan aralashtirib yuborishadi. Z.Freydning psixoanaliz
ta’limotiga ko’ra nazorat qilinmaydigan, avtomatik tarzda vahima bilan kechadigan qo’rquv shaxs
taraqqiyotining ilk, arxaik bosqichini eslatadi. Signal qo’rquvga qobillik esa, aksincha shaxsning
ma’lum darajada yetukligini bildiradi. Ayni paytda avtomatik qo’rquv «Men»ni ezib, yanchib,
tashlashga qobil bo’lsa, signal qo’rquv «Men»ga xizmat qiladi, uni xavf haqida ogohlantiradi.
Xavfdan bunday himoyalanish unga real qarshi turish qobilligidan iborat bo’lishi kerak. Lekin
bolalikda hali bunday qobiliyat shakllanmagan bo’ladi. Shuning uchun ham bolalar qo’rquvining
keng tarqalganligi tabiiydir. Bolalar «Men»ida afsuski bunday qo’rquvlarga qarshi turishning
kerakli xulq usullari yo’q. Zaruratdan kelib chiqib, bola o’zini qo’rquvdan himoya qiladigan psixik
mexanizmlarini kashf qiladi. Qo’rquv bir muncha chidasa bo’ladigan darajaga kamayadi. «Men»
o’z himoyasi uchun uni orqasiga o’tib berkinsa bo’ladigan o’ziga xos «devor» quradi. Buning
uchun himoya «devori» qo’rquvni qaytarishga qobil darajada baquvvat bo’lishi kerak. Xavf esa
har doim ham tashqaridan kelavermaydi, u ichki shaxsiy psixik qobiqni ham yorib o’tishi mumkin.
Tashqi va ichki xavfdan saqlaydigan himoya devori o’rtasidagi farqni bilish psixoanaliz
ta’limotidagi asosiy g’oya edi. Freydning fobiyani yuzaga kelishi borasidagi nazariyasi yillar
davomida ilmiy jihatdan qo’llab-quvvatlanmadi, zamonaviy psixodinamik, gumanistik, kognitiv
va biologik model namoyondalari ham fobiyaning odamlarda yuzaga kelishi borasida aniq bir fikr
10
bildira olmadilar. Ammo bixevioristlarning bu boradagi ishlari ilmiy jihatdan qo’llab-quvvatlandi
va hozirgi kunda terapevtik sohada ham katta muvaffaqiyatlarga erishmoqda.
Do'stlaringiz bilan baham: |