Ikki bosqichli yondashuv shuni hisobga oladiki, sanoat korxonalarining xaridorlik
texnologiyalari, vazifalari, strukturasi nuqtai-nazaridan tashkiliy jarayonlar o‘ziga xos
Ishlab chiqarish maqsadidagi tovarlar uchun segmentlashning quyidagi belgilari
Vertikal bozor strukturalari mahsulot ishlab chiqarilgan joyidan yakuniy
foydalanuvchi tomon boradigan yo‘lni belgilab beradi. Agar mahsulot bu xomashyo,
uning yakuniy shakli esa – iste’mol tovarining bir qismi bo‘lsa, vertikal bozor
76
strukturasi juda murakkab bo‘lishi mumkin. Butun yo‘l davomida ko‘p sonli «xaridor-
sotuvchi» munosabatlari bitimlar zanjirini tashkil qiladi. Mahsulot sotuvchi uchun bu
zanjirning biron-bir nuqtasida bozorga chiqish strategik imkoniyat hisoblanadi.
Bozorga chiqish uchun bunday nuqtani tanlash – sanoat bozorini segmentlashning
muhim elementidir. Tezkor boshqaruv nuqtai-nazaridan, masala bitim tuzishdan oldin
mahsulotga uning «xom» ko‘rinishiga qanday qiymat qo‘shish kerakligidan iborat.
Bozorni vertikal segmentlash, yoki bozorga chiqish nuqtasini tanlashning
mahsulot strategiyasiga to‘g‘ridan-to‘g‘ri aloqasi bor. Marketolog mahsulotga qiymat
qo‘shganda u mazkur bozorda vositachi funksiyalarini bajaradi. Bu holatda u o‘zining
potensial mijozlari bilan raqobat qiladi – odatda salbiy oqibatlarga ega bo‘lgan vaziyat
kuzatiladi. Bunda mavjud mijozlarning manfaatlariga daxl qilinadigan bo‘lsa, vaziyat
yanada chigallashadi.
Materiallar yoki tarkibiy qismlar ishlab chiqaruvchi bu muammolarga qaramay
zanjir bo‘ylab yuqori tomon harakatlanishga qaror qilishi mumkin bo‘lgan bir nechta
sabablarni qayd etish mumkin. Masalan, mahsulot sifati ustidan nazoratni saqlash
istagi, ko‘proq foyda olish, yakuniy iste’molchilar bilan uzoq muddatli munosabatlarni
mustahkamlash istagi, shuningdek, vositachining yangi mahsulotni shiddat bilan ilgari
sura olmasligi yoki buni istamasligi. Materiallar yoki tarkibiy qismlar ishlab
chiqaruvchilar bozor vositachilarida mavjud bo‘lmagan ishlab chiqarish uskunalariga
investitsiyalash uchun imkoniyatlar yoki motivlarga ega bo‘lishi mumkin. Boshqa
holatlarda materiallar yoki tarkibiy qismlar ta’minotchisi vositachilar yakuniy
foydalanuvchi talablariga samaraliroq javob qaytara olishlari uchun ular bilan ishlab,
sotuvni rag‘batlantirish va bozorni o‘zlashtirish uchun javobgarlikni o‘z zimmasiga
olishi mumkin.
Demak, bozorni vertikal segmentlash raqobat va strategiya ishlab chiqish bilan
bog‘liq qator o‘ziga xos muammolarni yuzaga keltiradi, biroq segmentlashning asosiy
vazifasi o‘sha-o‘sha – kompaniyaning o‘ziga xos imkoniyatlari mijozning ehtiyojlari
bilan eng yaxshi «uyg‘unlashadigan», foyda keltiradigan bozor «bo‘shlig‘i»sini
aniqlash bo‘lib qolavermoqda. Boshqa barcha shartlar bir xilligida bu «bo‘shliq»
korxona uchun bozor vositachilari bilan taqqoslaganda mahsulotga ko‘proq qiymat
77
qo‘shish yoki kamroq xarajatlar bilan qiymat qo‘shish imkoniyati bilan tavsiflanadi, bu
esa, o‘z navbatida, korxonaning texnik, moliyaviy va marketing imkniyatlariga bog‘liq
bo‘ladi. Boshqacha qilib aytganda, bozorga chiqishning optimal nuqtasi – korxona
taklifi mijozlar uchun eng katta foyda va qiymatga ega bo‘ladigan, mijozlar esa faolroq
va marketing tadbirlariga ta’sirchanroq bo‘ladigan nuqtadir. Bunda bozor vositachilari
o‘rtasidagi munosabatlar va raqobat sharoitlarini ham hisobga olish lozim.
Do'stlaringiz bilan baham: