1-reja
►
33
ma’lumot bayonidir. Maqola, insho ham tavsifiy
matnning bir turi sanaladi.
Ma’lum voqea-
hodisalarga, narsa va shaxslarga oid fikr-mulohaza
bildirish, ularni badiiy-tasviriy vositalar yoki dalillar
bilan ta’riflash, izohlash, isbotlash, asoslash tavsifiy
matnga xos xususiyatlardandir. Tavsifiy matnda
belgi-xususiyat ifodalovchi so‘zlar, atamalar, modal
so‘zlar, fe’lning funksional shakllari, ravishlar faol
qo‘llanadi.
Akademik matnlar yaratishning o‘ziga xos
xususiyatlari.
Matn tilini ilmiy o‘rganishda undagi tovush
(harf) va mazmun munosabatiga alohida e’tibor
qaratish kerak.
Matn tilshunosligi ilmiy jihatdan boshqa
tilshunoslik sohalaridan farq qiladi. Tilshunoslik,
umuman, tilda fonema (tovush), morfema (eng
kichik ma’nodor birlik), so‘z (tilning asosiy
markaziy birligi), so‘z birikmasi va gapni birliklar
sifatida ajratib, ularni fonologiya, morfologiya,
leksika, sintaksis va stilistika kabi til bosqichlarida
o‘rganadi.
An’anaviy tilshunoslik va matn tilshunosligi o’rtasida katta farqlar bor.
Matnga bir butun sistema va struktura sifatida yondashilsa, farqlar yanada
oydinlashadi. Hozirgi davrda mavjud bo’lgan matn tilshunosligiga doir turli
nazariy qarashlar ham o‘zaro farqlanadi, lekin ular negizidagi eng asosiy muammo
— matn tuzilishi va unda mazmunning tildagi ifoda vositalari bilan berilishidir.
Biroq matndagi har bir birlik doirasida tildagi turli kategoriyalar va ularning
qo‘llanishini alohida o‘rganish mumkin.
Tavsifiy matn
yaratishda uyushiq
bo‘laklar, ajratilgan
gap bo‘laklari, atov
gaplar, sodda gaplar,
qo‘shma gap
ko‘rinishlaridan ham
keng foydalaniladi.
Tilda eng yirik
birlik gap bo‘lsa,
matnda u eng
kichik birlik bo‘lib
qoladi.
2-reja
►
34
Hozir yurtimizda matn tilshunosligiga doir yirik asar yoki darslik, nazariy
kontsepsiya yo‘q. Bu sohada yaratilgan ba’zi o‘quv qo‘llanmalarigina mavjud,
biroq ular hali ommalashmagan. Matn tilshunosligida xorijda taklif etilgan
ko‘pgina nazariy qarashlar mavjud. Ulardagi ijobiy jihatlardan o‘z darslarimiz va
amaliy faoliyatimizda, matn tabdili va tahlili sohalarida foydalanish mumkin.
Olimlar ko‘proq mumtoz asarlar matnini tayyorlash va uni o‘rganish sohasida o‘z
fikrlarini aytmoqdalar. Biroq mumtoz asarlarimizning G‘arb tillariga tarjimalarini
o‘rganish, ular tahlili va tabdili masalalarini ham unutmaslik lozim.
Tarjima doim asosan til va adabiyot oralig‘ida bo‘lib kelgan; shu sababli
ba’zan xorijiy tadqiqotchilar tarjimaning tilshunoslik va adabiyotshunoslik bilan
bog‘liq bo‘limlarini ko‘rsatadilar, lekin ularga hech qachon ikki mutaxassislik
sifatida qaramaydilar. Matnshunoslar badiiy asarlar matniga yassi(gorizontal) va
tik(vertikal) holatlar jihatidan qaraydilar. Birinchi holatda matn, abzats,
murakkab sintaktik birikma va gap farqlansa, ikkinchi — tik holatda matn ichidagi
barcha xususiyatlar mazmunni tashkil etishi ko’rinadi. Tarjimada ham ana shu
ikki holat e’tiborga olinadi.
Fikrimiz dalili — 2004 yili Kambrij universiteti nashriyotida chop etilgan
Basil Xatimning “Tarjima” nomli darsligi va yana shu muallifning “Tarjima va bu
sohada ilmiy-tadqiqot olib borishga o’rgatish” nomli o’quv qo’llanmasida aynan
shunday qarash mavjud.
Yaxshi tarjima natijasida asar muallifining uslubi, o’z “ovozi”, mahorati,
ba’zi til alomatlari saqlanib qoladi.
35
Shu ijobiy xislatlar mohir tarjimon Ibrohim G’afurov tomonidan Chingiz
Aytmatovning rus tilidan o’zbek tiliga tarjima qilingan “Qulayotgan tog’lar” asari
matnida ko’plab topiladi.
Tarjimada I.G’afurov o’zining tilni chuqur bilishini namoyish etgan.
Nazarimda, uning tarjima jarayonida qo’llaydigan o’z
lug’ati bor. Mana, e’tibor bering: “...kaboblarning
hidlari ko’kka o’rlagan”; ...serizdihom azim shaharda
turar” “olti oy muz-qori erimaydigan terskaylarda
istiqomat qilardi. Shuning uchun uni qorli tog’lar
Do'stlaringiz bilan baham: |