Зиѐвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

11-САБАБ. НАМОЗ ЎҚИШДАН ОЛДИН МИСВОК ҚИЛИШ 
Намозга таҳорат олаѐтганда тишлар мисвок билан яхшилаб тозаланади. Зеро, Пайғамбаримиз 
соллаллоҳу алайҳи ва саллам мисвок ишлатишга жуда кўп тарғиб қилганлар. 
َع ْن
َأ
ِبِ
ُي َ
ر ْػي َر َة
َر
ِض
َي 
ُللا
َع ْه
ُى َأ
َّف 
َر ُس
َؿو
ِللا
َص َّل
ُللا ى
َع َل
ْه ِى 
َس َس
َّل َ 
َق
َؿ 
: 
َل ْو
َل 
َأ ْف
َأ
ُش
َّق 
َع َل
ى
ُأ َّم
ِتِ
َل 
َم ْر ُػت
ُم ْ 
ِب
ّْسل 
َو ِؾا
َم َع 
ُك
ّْل 
َص
َل ٍة
.
َر َس
ُوا 
ْلا ُب
َخ
ِر 
ُّي
َس ُم
ْس ِل
ٌ
َس َّهلا
َس
ِئ 
ُّي 
َس ْبا
ُن 
َم
َج 
ْى َس
َأ
َْحْ
ُد.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят қилишича, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам шундай 
деганлар: “Агар умматимга қийин қилиб қўй(ишни ўйла)маганимда, уларни ҳар бир намозни 
мисвок (ишлатиб ўқиш)га буюрган бўлардим” (Бухорий, Муслим, Насоий, Ибн Можа, Аҳмад ривоят 
қилган). 
Зайд ибн Холид Жуҳаний розияллоҳу анҳу ривоят қилади: “Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи 
ва саллам: “Агар умматимга қийин бўлишини ўйламаганимда, уларга ҳар бир намозни мисвок 
(ишлатиб ўқиш)ни буюрган, хуфтон намозини туннинг (аввалги) учдан биригача кечиктирган 
бўлардим”, деб айтганларини эшитганман”. (Абу Салама) айтади: “Зайд масжидда намозларга ҳозир 
бўларди, худди котиб қаламни қулоғига қистириб олганидек, мисвокни қулоғига қистириб оларди. 
Агар намозга турадиган бўлса, мисвок қилар, кейин уни жойига қайтариб қўярди
123
”. 
Муаллим Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳар бир намоздан олдин мисвок 
ишлатишга бежизга қизиқтирмаганлар. Бунинг бир қанча фойдалари бор: 
– Мисвок ишлатиб ўқилган намоз мисвок қўлламасдан ўқилган намоздан етмиш баравар афзал; 
– мисвок қироатга, намозга иштиѐқни оширади, қалбда хушуъ уйғотади; 
– мисвок тилни фасоҳатли (бурро) қилади. Намоздан олдин мисвок ишлатган киши Қуръонни 
қийналмай ўқийди. 
Уламолар айтишича, ҳар бир намоздан олдин мисвок қилиш суннати муаккададир. 
ػػػَع
ْن 
َعػػػِل
ّْي 
ػػػْب ِن
َأ
ِبِ
َط 
ػػػِل 
ٍب
َر
ػػػِض
َي 
ُللا
َع
ػػػْه ُى 
ػػػَق
َؿ 
: 
ػػػَق
َؿ 
َر
ػػػُس
ُؿو
ِللا
ػػػَص
َّل
ُللا ى
َع َل
ػػػْه ِى 
َسػػػَس
َّل َ 
: 
ػػػَل ْو
َل 
َأ ْف
َأ
ػػػُش
َّق 
َعػػػَل
ى
ُأػػػَّم
ِتِ
َل
َم ْر ُػت
ُم ْ 
ِب
ّْسل 
َو ِؾا
َم
َع
ُك
ّْل 
ُس ُض
ٍءو
.
َر َس
ُوا 
َّطلا
َػب َر
ُِّنِا
ِفِ
َلا
ْس َس
ِط
ِب ِإ
ْس َه
ٍد 
َح
َس
ٍن
.
Али ибн Абу Толиб розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: