ATOIYNING TUTGAN O`RNI
«Nazm dengizining tubiga sho`ng`ib, she`riy durlar» yaratishiga intilgan
Atoiy
o`zbek
dunyoviy
adabiyotining
Navoiyga
qadar
etishgan
atokli
namoyandalaridandir.
Atoiy adabiy merosi bilan tanishar ekanmiz, uning xalq og`zaki ijodini
yaxshi bilganligi va ulardan ijodiy foydanlanganligini sezamiz.
Atoiy xalq qo`shiqlarining tili soddaligi, ravonligi va musiqiyligidan xam
ilhomlanadi va uni o`rganadi. U o`zining 260 ta g`azalidan 109 tasini xalq
qo`shiklari avznida yaratgan. Bu narsa uning xalq, tili boyliklaridan bahramand
bo`lib, ijod etganligini ko`rsatadi.
Atoiy xalq maqollari va ta`birlariga katta e`tibor beradi. U xalq
makollaridan foydalanish bilan o`z g`azallarining mazmunini ham, tili badiyligani
ham boyitdi. Atoiy xalq maqollarini aynan keltiradi va ularning mazmunini she`riy
misralarga singdyradi:
Boldi bag`rim suv g`amingdin, yaxshiliq, sal sug`a,
Axir, ey gүl, xirmānni, albatta, Zar ekkәn orar,
Vasl noshi dunyāda bolmas, Ataiy, nishsiz.
Bundan tashqari, Atoiy xalq tiliga xos hazil-mutoyiba tarzida
aytilgan misralardan, kontrast usulidan foydalandi. Lekin u engil kulgiga jiddiy tus
74
beradi. «Yүzigә kӛp tikә baqsam, maңa kүlib aytur», «Ataiy, ne Kuzi toymas gadā
emishtuksen?»
Atoiy xalq tili boyliklaridan ustalik bilan foydalanib, original o`xshatish,
kinoya, mubolag`a, tajoxuli orifona, lof kabi badiiy tasvir vositalarini yaratadi.
SHoir omonim so`zlar va turli birikmalar vositasi bilan chiroyli so`z
o`yinlari yasaydi va go`zal mumtoz tuyuklar namunasini yaratdi.
Desangkim: «Jān sipar qilg`’l Atayim».
Turubmen ushmunaq ӛldүr, at ayim...
Yүzingai, ey malāhat xann, bir ach,
Toya kӛrsүn seni bu mustāxiq ach.
Atoiy asarlarining tili Oltin O`rda yodgorliklarining tilidan farq qiladi.
CHunki Atoiyda qipchoq tili unsurlari ustun darajada edi.
Atoiy g`azallarida quyidagi til xusisiyatlarini uchratish mumkin. Jo`nalish
kelishigi qo`shimchasi -ga (-gә, -kә) —qa affikslari bilan birga -a shaklida ham
uchraydi: kөnlүmә, yүzimә, yүzinә, bizә, sizә, kabi.
Mim ag`zi bila zulfi qaddi lam – alifdan
Ey vay, netәy xasta kӛngӛl qaldi alamg`a
Jo`nalish kelishigining -a, -na, -ma kabi qo`shimchalari hozirgi j- lovchi
o`zbek shevalarida ham uchraydi. Lekin bu shakl aslida o`g`uz tiliga xos xususiyatdir.
O`rin - payt va chiqish kelishigi qo`shimchalaridan oldin bir n
tovushi ortgiriladi.
Garchi āhuyi Xotandir bexatā bilman nedin,
CHinu Māchin lālazārinda qilur sayrān kӛziң.
Ul sanamkim sүv yaqasinda paritek olturur,
G`āyati nāzuklikindin sүv bilә yүtsә bolur.
Sifatdosh yasovchi qo`shimcha -gan shaklida ham, -an shaklida
75
ham uchraydi. Masalan: qilan — qilg`an, alan - alg`an kabi.
Buyruq fe`lining birnchi shaxs ko`pligi fe`l negizlariga -aling affiksini
qo`shish orqali yasaladi: boraling, kelaling, alaling kabi.
Bu holat «Muhabbatnoma» da ham uchraydi.
Atoiy g`azallarida leksik jihatdan quyidagi so`zlarni uchratish mumkin:
ukush -ko`p, ariq - toza, baqmaq-qaramoq, meң-xolning kattasi, qamuq-hamma,
asruk-mast, dudoq-lab, ajun-dunyo, neң-narsa, iydgāh-sayilgoh kabilar.
Umuman, Atoiy g`azallari tilida XV asr boshidagi o`zbek adabiy tiliga xos
xususiyatlar uchravdi. SHoir o`z asarlari bilan XV asr o`zbek dunyoviy adabiyotigagina emas,
balki o`zbek adabiy tili tarakxiyotigagina ham munosib hissa qo`shdi.
Do'stlaringiz bilan baham: |