Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Моддаи 138. Таҷовуз ба номус 
1) Таҷовуз ба номус, яъне алоқаи ҷинсӣ бо истифодаи зўроварӣ ё таҳдиди истифодаи он
нисбати зан ё нисбати дигар 
шахсон
и ба ў наздик ё бо истифода аз вазъияти оҷизонаи зан,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз се то ҳафт сол ҷазо дода мешавад. 
2) Таҷовуз ба номусе, ки; 
а) такроран ё аз ҷониби шахсе, ки қаблан ҷинояти пешбининамудаи моддаи 139 ҳамин 
Кодексро содир кардааст; 
б) аз тарафи гурўҳи 
шахсон
ё гурўҳи 
шахсон
бо маслиҳати пешакӣ; 
в) бо бераҳмии махсус нисбат ба ҷабрдида ё дигар 
шахсон
и ба ў наздик; 
г) боиси ба касалии зўҳравӣ мубтало гардидании ҷабрдида шудааст; 
д) нисбат ба духтари баръало ноболиғ; 
е) нисбати ду ё зиёда 
шахсон
 содир шудааст,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз ҳафт то дувоздаҳ сол ҷазо дода мешавад. 

---

3) Таҷовуз ба номусе, ки;
а) нисбат ба духтари баръало ба синни чордаҳсолагӣ нарасида ё хеши наздик;
б) дар ҳолати рецидиви махсусан хавфнок;
в) аз ҷониби гурўҳи муташаккил;
г) бо истифода аз вазъияти бадбахтии умумӣ ё дар ҷараёни бетартибиҳои оммавӣ ё ба
оқибатҳои вазнин оварда расонда бошад; 
д) бо истифодаи яроқ ё таҳдиди истифодаи он ё предмете, ки ба сифати яроқ хизмат мекунад, 
содир шудааст,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз дувоздаҳ то бисту панҷ сол ё ҷазои қатл  ё якумра аз 
озодӣ маҳрум сохтан ҷазо дода мешавад. 
Моддаи 139. Ҳаракати зўроварии дорои хусусияти шаҳвонӣ 
1) Бачабозӣ, ҷимои зан бо зан (лесбиянство) ё дигар ҳаракати дорои хусусияти шаҳвонӣ 
дошта, ки бо истифодаи зўроварӣ ё таҳдиди истифодаи он нисбати ҷабрдида ё дигар 
шахсон
и ба ў 
наздик ё истифодаи вазъияти оҷизонаи ҷабрдида анҷом дода шудааст, ‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз панҷ то ҳафт сол ҷазо дода мешавад.
2) Ҳамин ҳаракат, агар:
а) такроран ё аз ҷониби шахси қаблан таҷовус ба номусро содиркарда;
б) аз тарафи гурўҳи 
шахсон
ё гурўҳи 
шахсон
бо маслиҳати пешакӣ;
в) бо бераҳмии махсус нисбат ба ҷабрдида ё дигар 
шахсон
и ба ў наздик содир шуда бошад;
г) боиси ба касалии зўҳравӣ гирифтор шудани ҷабрдида гардидааст;
д) нисбат ба шахси баръало ноболиғ анҷом дода шудааст,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз ҳафт то даҳ сол ҷазо дода мешавад.
3) Ҳамин ҳаракат, агар:
а) нисбати ду ё зиёда 
шахсон
;
б) нисбат ба хеши наздик содир шуда бошад,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз даҳ то понздаҳ сол ҷазо дода мешавад.
4) Ҳаракате, ки дар қисмҳои якум ё дуюми ҳамин модда пешбинӣ шудааст, агар:
а) нисбат ба шахси баръало ба синни чордаҳсолагӣ нарасида;
б) дар ҳолати рецидиви махсусан хавфнок;
в) аз ҷониби гурўҳи муташаккил;
г) бо истифода аз вазъияти бадбахтии умумӣ ё дар ҷараёни бетартибиҳои оммавӣ содир шуда
бошад,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз понздаҳ то бист сол ҷазо дода мешавад.