Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

мўҳлат ҷазо дода мешавад. 
2) Ҳамин ҳаракат, агар: 
а) бо истифодаи зўроварӣ ё таҳдиди истифодаи он; 
б) бо истифодаи мақоми хизматӣ; 
в) аз ҷониби падару модар, омўзгор ё дигар шахси вазифаи тарбиявӣ ба зиммаашон
гузошташуда; 
г) нисбат ба шахси баръало ба синни чордаҳсолагӣ нарасида ё хеши наздик содир шуда 
бошад,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз ду то панҷ сол бо маҳрум кардан аз ҳуқуқи ишғоли 
мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба мўҳлати то се сол ё бидуни он ҷазо дода 
мешавад. 
Б О Б И 19 
ҶИНОЯТҲО БА МУҚОБИЛИ ҲУҚУҚ ВА ОЗОДИҲОИ КОНСТИТУТСИОНИИ ИНСОН 
ВА ШАҲРВАНД 
Моддаи 143. Вайрон кардани баробарҳуқуқии шаҳрвандон 
1) Қасдан бевосита ё бавосита вайрон намудан ё маҳдуд кардани ҳуқуқ ва озодиҳо ё ин 
ки бевосита ё бавосита муқаррар намудани бартарии шаҳрвандон вобаста ба ҷинс, нажод, 
миллат, забон, баромади иҷтимоӣ, мавқеъи шахсӣ, 
молу мулк
ӣ ё мансабӣ, маҳалли 
истиқомат, муносибат бо дин, ақида, марбут будан ба ҳизбҳои сиёсӣ, иттиҳодяҳои ҷамъиятӣ, 
ки ба ҳуқуқ ва мафиатҳои қонунии шаҳрванд зарар расонидааст,‐
бо ҷарима ба андозаи аз дусад то панҷсад нишондиҳанда барои ҳисобҳо ё маҳрум сохтан аз 
озодӣ ба мўҳлати то ду сол ҷазо дода мешавад. 
2) Ҳамин кирдор, ки аз ҷониби шахс: 
а) бо истифодаи зўроварӣ ё таҳдиди истифодаи он; 
б) бо истифодаи мақоми хизматиаш содир шудааст,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз ду то панҷ сол бо маҳрум сохтан аз ҳуқуқи ишғоли 
мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба мўҳлати то се сол ё бидуни он ҷазо дода 
мешавад. 
Моддаи 144. Ғайриқонунӣ ҷамъ ва паҳн кардани маълумот оид ба ҳаёти шахсӣ 
1) Ғайриқонунӣ ҷамъ кардан  ё паҳн намудани маълумот оид ба ҳаёти шахсӣ, ки сирри шахсӣ 
ё оилавии шахси дигарро дар бар мегирад бидуни иҷозати ў, ё паҳн кардани чунин маълумот дар 
баромадҳои оммавӣ, асар дар воситаҳои ахбори омма ё дар шабакаи интернет, агар чунин 
кирдор бо ғарази шахсӣ ё ҳавасмандии шахсӣ анҷом дода шуда, ба ҳуқуқ ва манфиатҳои қонунии