Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

бо ҷарима бо андозаи аз панҷсаду чилу ҳафт то нӯҳсаду дувоздаҳ нишондиҳанда барои
ҳисобҳо ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба мӯҳлати аз се то панҷ сол бо маҳрум намудан аз ҳуқуқи 
ишғоли мансабҳои муайян  ё  машғул шудан бо  фаъолияти  муайян ба ҳамин мӯҳлат  ҷазо  
дода мешавад. (ҚҶТ аз 21.07.10. №617) 
2) Ҳамин кирдор, агар: 
а) аз ҷониби шахси қаблан барои ҷинояти дар ҳамин модда ё барои ҷиноятҳои дар моддаҳои 
291 ё 293 пешбинишуда, судшуда; 
б) ба миқдори махсусан калон содир шуда бошад,‐
бо ҷарима бо андозаи аз нӯҳсаду дувоздаҳ то як ҳазору чорсаду шаст нишондиҳанда 
барои ҳисобҳо ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба мӯҳлати аз панҷ то ҳашт сол бо маҳрум намудан 
аз ҳуқуқи ишғоли мансабҳои мё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба ҳамин мӯҳлат ҷазо 
дода мешавад. (ҚҶТ аз 21.07.10. №617) 
Эзоҳ: Саркашӣ аз супоридани андозҳо ва (ё) пардохтҳо аз шахсони ҳуқуқӣ ҳангоме ба миқдори 
калон содиршуда ҳисобида мешавад, ки агар ҳаҷми андоз ё пардохтҳои пардохтнашуда аз панҷ
ҳазор нишондиҳанда барои ҳисобҳо ва ба миқдори махсусан калон бошад, аз даҳ ҳазор 
нишондиҳанда барои ҳисобҳо бештар бошад. 
Моддаи 293. Саркашии шахси воқеъӣ аз пардохти андоз 
1) Саркашии шахси воқеъӣ аз пардохти андоз бо роҳи пешниҳод накардани декларация оид 
ба даромад, дар ҳолате, ки пешниҳоди декларация ҳатмӣ мебошад ё ба декларация дидаю дониста 
дохил кардани таҳсилотҳои таҳрифшуда оид ба даромад ва хароҷот, ки боиси ба миқдори калон 
напардохтани андоз гаштааст, ‐
бо ҷарима ба андозаи аз сад то  дусаду панҷоҳ нишондиҳанда барои ҳисобҳо ё бо корҳои
ислоҳӣ ба мўҳлати то ду сол ҷазо дода мешавад. (ҚҶТ аз 21.07.10. №617) 
2) Ҳамин кирдор, агар ; 
а) аз ҷониби шахси қаблан барои ҷинояти дар ҳамин модда ё барои ҷиноятҳои дар моддаи 291 
ё 292 пешбинишуда, судшуда; 
б) ба миқдори махсусан калон содир шуда бошад, ‐
бо ҷарима ба андозаи аз дусаду панҷоҳ то панҷсаду чилу ҳафт нишондиҳанда барои 
ҳисобҳо ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати то се сол ҷазо дода мешавад.(ҚҶТ аз 21.07.10. №617) 
Эзоҳ: Саркашии шахси воқеъӣ аз пардохти андоз ҳангоме ба миқдори калон ҳисобида 
мешавад, ки агар маблағи пардохтнашудаи андоз аз панҷ ҳазор нишондиҳанда барои ҳисобҳо 
бештар ва ба миқдори махсусан калон аз даҳ ҳазор нишондиҳанда барои ҳисобҳо бештар бошад.