Microsoft Word bankir ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
268
Keyin yana go‘shakni olib, general raqamini qayta terdi. Go‘shakni Xeygenning o‘zi oldi. 
— Endi, yana bir gap bor. Dushanba kuni men bilan Nyu-Yorkda tushlik qila olasizmi?  
— Tentak bo‘ldingmi, Vudi? Bu yerda ishim qalashib yotganini bilasan-ku? 
— Men aytgan odam bilan uchrashish uchun. 
— Men uni bilaman.  
— U o‘z tashabbusi bilan tajribalar o‘tkazishga ruxsat berilishi haqida aniq tavsiyalar olish niyatida. 
— Hammasini o‘zing tasdiqla, men seni quvvatlayman. 
— Bu toifadagi odamlarni yaxshi bilasan-ku! O’zlarini hurmat qilishadi. Senga bir marta nigohi 
tushsa bo‘ldi... 
—  Mening eski qadrdonim, menga foydam tegayapti deb o‘ylayapsanmi. Aytaylik, hojatimni 
chiqaryapsan ham. Lekin vaqti kelib, jonga tegishing mumkinligini nega o‘ylamayapsan? 
— Mayli, Eddi. Men shunchaki, bitim buzilishini xohlamagan edim. 
— Shunday xavf bormi? 
— Sen o‘zingni kimoshdi savdosidagi yagona xaridor deb o‘ylamasang kerak? 
Xeygen jim qoldi. 
— Nima bu, yonib ketadimi? 
— To‘ppa – to‘g‘ri. – Palmer imkon qadar kinoya ohangida gapirdi. – Pulli konvertni ochganingda u 
yerda qog‘oz taxlamlari bo‘ladi. Eddi, bosh tortmoqchi bo‘lsang, rostini aytaver. Biroq, iltimos, bu 
gapni hoziroq ayt. 
— Xudoyim-ey, soat nechada, qaerda? 
— O’n ikki-yu o‘ttiz. Ishbilarmonlar dahasidagi “Klub”da. 
—  Yanayam chetroq joy bo‘lishi uchun Meysi vitrinalarining yoni yaxshiroqmidi? 
—  Ha deysanmi-yo‘qmi?  
—  Jin ursin. Ko‘rishguncha. 
—  Hozircha. – Palmer go‘shakni ilib ulgurmasdan bir finjon qahva ko‘targanicha, Edis kirib keldi. 
—  Bir soat qahva tayyorladingmi? 
—  Shuni ham ichishingni xohlamayman, Vuds. Sen uxlab olishing kerak. 
—  Hozir yotaman. – Palmer chuqur uf tortib, qahvani xo‘plab icha boshladi.  
 
 
 
Oltmishinchi bob 
 
Palmerning xayolida keyingi qirq sakkiz soat odatdagidan ancha cho‘zilib ketganga o‘xshadi. Biroq 
uzoqdek tuyulgan bu vaqt davomida u o‘ziga sirtdan qaray olmadi. Ikkinchi davr shunchalik ko‘p 
qismlardan tashkil topgan ediki, o‘ylash uchun fursat ham qolmagandi. Palmer ishni tez bitirish uchun 
tinimsiz olg‘a intilar, naridan-beri uxlar, vaqtni o‘z ish rejasiga moslashtirishga urinar edi. Keyinroq, 
tahlil qilish imkoni tug‘ilganda u bu faollikka sabab bo‘lgan yagona aniq guvohni topib oldi: bu, 
asosan, shaharlararo telefonda so‘zlashuv uchun 300 dollardan ko‘proq to‘lov qog‘ozi edi.  
Edisning qistovi bilan shunba kuni u tushlikdan keyin soat qo‘ng‘irog‘ini oqshomgi 19 ga qo‘yib, 
uxlagani yotdi. Ayni shu vaqtda – o‘rta G’arbda soat 18 bo‘lganda uyg‘onib, Chikagoga qo‘ng‘iroq qila 
boshladi. 
U gaplashganlarning ko‘pchiligi uyida yoki boshqa biror joyda ovqatlanishga tayyorgarlik 
ko‘rishmoqda edi. Ularda Palmerning gaplariga qiziqish uyg‘onardi-yu, muloqotga vaqtlari yo‘q, ya’ni 
ular Palmer o‘ylaginidek, osoyishta ruhiy holatda edilar. Ular qayoqqadir shoshishar, muammolarni 
mayda-chuydasiga muhokama qilishni xohlamas edilar...  
— Bill (Jek yoki Fil, birgal Jibbzi), — derdi Palmer, — esimda. Sen o‘tgan yili iyun oyida Jet-Texning 
aktsiyalarini sotib olgan eding. Senda aktsiya ko‘pmi? 
Berilgan javobga qarab, gap-gapga ulanar va Palmer mohirlik bilan nishabni o‘ziga zarur tomonga 

---

Bankir (roman). Lesli Uoller