Microsoft Word bankir ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
264
Ellik to‘qqizinchi bob 
 
Kech yuz ko‘rsatadigan qish quyoshining dastlabki nurlari soat sakkizlarda jimjimador beton 
shakllar orasidan yorib o‘tdi. Oradan yana bir soatlar o‘tgandan keyingina yozuv stoli ustiga betartib 
yoyilgan kitob va qog‘ozlardan bosh ko‘targan Palmer yangi kun boshlanganini payqadi. 
Edis eriga yana bir marta qahva tayyorlab, tungi soat uchda uyquga yotdi. Palmer sovuq va 
bemaza qahvani oxirigacha ichib, barmoqlari bilan sochlarini taraganicha, stul suyanchig‘iga yaslandi. 
Ichkari xonalardan bolalarning ovozi kelardi. U stol ustidagi qog‘ozlarni yig‘ishtirib, ularga tikilib qoldi. 
Kunduzgi sovuq tuzgan barcha rejalarini chippakka chiqaradiganga o‘xshardi. Palmer bo‘sh 
idishdan finjonga yana ozgina qahvani sirqitib quyishga urindi. Keyin ikki bosqichdan iborat rejalari 
tushirilgan qog‘ozlarni yana qaytadan o‘qib chiqdi. Shubha-gumonlar ichini kemirganicha o‘rnidan 
turdi va qotib qolgan oyoqlari hamda belini yozish uchun turli harakatlar qilib, stol atrofida aylana 
boshladi. Kecha uyga qaytgandagi charchoq yana oyoqlarini sirqiratishga tushdi. Ko‘ylagi tanasiga 
yopishib, yenglarining chetlari kirlanib ketibdi. Palmer kerishmoqchi bo‘ldi va bor quvvati uni tark 
etayotganini angladi. U vaqtni bilish uchun qo‘lidagi soatga qarab, telefonda bajariladigan ishlarni 
faqat bir soatdan keyin boshlash mumkinligini aniqladi. Stol yoniga o‘tirib, kaftlari bilan yuzlarini 
ishqaladi. U Edisning: 
— ... yechinib, o‘ringa yot, — degan ovozini zo‘rg‘a eshitdi. 
U sekin ingradi. Xayolida qumga ko‘milganu qum ko‘zlari, yoqasidan kirib, butun gavdasini to‘ldirib 
qo‘yganday tuyuldi. U qiynalib, ko‘zlarini ochdi va ming‘illadi: 
— Soat necha bo‘ldi? 
— O’n bo‘ldi. Vuds, iltimos... 
U nihoyat butunlay uyg‘onib, gavdasini ko‘tardi. 
— Yarim soat vaqt yo‘qotibman, — deb ming‘irladi. — Marhamatli xudoyim. Keyj xonimga 
aytinglar, yana qahva qaynatsin. 
— Vuds. 
O’girilib xotiniga qaradi. U ham atigi bir necha soat uxlagan bo‘lsa-da, ko‘rinishi qandaydir ginali, 
ammo yashnab turardi. Kiyinib, bo‘yanib ham ulguribdi. Bularning hammasi Palmerga tanasidagi o‘ta 
og‘irlikni yana qayta his etishga majbur qildi. 
— Nima deysan? — so‘radi u. 
— Azizim, bugun shanba. Sen... 
— Hechqisi yo‘q. Berns dushanbagacha kutishi mumkin. Men esa kutolmayman. Iltimos, yangi 
qahva ber.  
— Keyinroq biroz uxlab olasanmi? 
— Albatta. Iltimos, bolalarni bu yoqqa kiritma. 
— Ulardan birortasi joningga tegdimi? 
— Yo‘q. Mayli. Iltimos, qahva. 
— Bir daqiqa. — U qahva qaynatadigan idishni olib, chiqib ketdi. 
Palmer sigaret chekdi. Tutun shu lahzadayoq tinkasini quritib, ko‘nglini aynitdi. Biroq shu zahoti 
tanasiga kuch quyilayotganini his qildi.” Palmer zudlik bilan ishga kirishdi. U Jet-Texning ilmiy-
tadqiqot markazi joylashgan O’rta Sharqdagi shahar bilan shaxsan telefonda gaplashish uchun 
buyurtma berdi. Tajribaxonada hech kim yo‘q ekan. Mahalliy ma’lumot xizmatidagilar Geynts 
Gaussning uy telefoni raqamini tezda topa olmadilar. Keyinroq telefonchi qiz uning raqamini shahar 
atrofidagi nomerlar orasidan topdi. Bir ozdan keyin Geynts Gaussning o‘zi go‘shakni ko‘tardi. 
— Gap shundaki, — salom-alikdan keyin maqsadga o‘tdi Palmer. — Siz sirayam xayolimdan 
ketmayapsiz. 
— Nahotki? Men bo‘lsa, allaqachon unutib yuborgansiz, deb o‘ylardim, do‘stim. 
— Balki, unutib ham yuborardim, — tan oldi Palmer. — Agar bu la’nati ishkalliklarga mas’ulligim 
bo‘lmaganda... 

---

Bankir (roman). Lesli Uoller