6 Adabiyot II qism 2017. p65

She’rga epigraf qilib olingan maqolga e’tibor bering:
«Har kimning tug‘ilgan yeri – Misr shahri». Ma’lumki,
Misr mamlakatida dunyoning eng qadimiy va go‘zal
shaharlari joylashgan. Odamlar bu shaharlarni bir bora
ko‘rish, ular bag‘riga sayohatga borishni orzu qilishadi.
Lekin shoir o‘zining tug‘ilgan ovulini Misrdagi
muazzam shaharlardan kam ko‘rmaydiki, she’rini
ham  xalqning shu ibratli maqoli bilan boshlaydi.
She’rning birinchi bandidagi «qizil kendir» Sizga notanish
bo‘lishi mumkin. Xalq tilida uni qizilquray deyishadi. U ko‘p

---

1 5 4
!
yillik tolali o‘simlikdir. Ildizpoyasi ko‘p yillik, yer usti poyalari
bir yillik, silliq bo‘ladi. Barglari nashtarsimon uchli, gullari may-
da, pushti rangdadir. Poyasining po‘stlog‘idan olingan toladan
arqon eshish mumkin.
Demak, shoirning ovulida hammamizga tanish tol bilan yon-
ma-yon qizil kendir ham shivirlashib o‘sib yotadi. Olis yoqlarga
uchib ketayotgan turnalar esa lirik qahramon yodiga uzoqlashib
ketgan bolaligini soladi. Tor, biroq qadrdon so‘qmoqqa qadam
bosar ekan, uning «intiqqan yuragi» birdan kengayadi. Shu
o‘rinda «intiqqan» so‘ziga jamlangan bir necha ma’nolarga diq-
qat qarataylik. Albatta, yuqorida ta’kidlanganidek, uzoq yillar
tug‘ilgan makonidan olislarda yurgan lirik qahramonning bolalik
sog‘inchi bilan to‘lgan yuragi bu kunlarni nihoyatda intiqib kut-
gan. Biroq nihoyat bu yerlarga kelib maqsadga erishgan yurakka
nisbatan nega «kengayib» degan so‘z ishlatilyapti? Demak, bu
yurakning intiqishi ichida «siqilish», «torayish», «diqqinafas bo‘-
lish» ma’nolari ham bor ekan-da!