moliyaviy barqarorlikni ta’minlash maqsadi
rivojlanishda konservativ siyosat yuritishni taqozo etadi. Oʻz navbatida konservativ
siyosat yuqori daromadli operatsiyalar boʻlishidan qat’iy nazar risklardan qochish,
yangi loyihalarni amalga oshirishda qatnashishni doimiy rad etish, natijasi yuqori
darajada noaniqlikka ega boʻlgan innovatsiyalarni joriy etishdan voz kechish
kabilarni nazarda tutadi. Keskin raqobat, ilmiy-texnik taraqqiyotning jadallashuvi,
yangi mahsulot va xizmatlarning doimiy ravishda paydo boʻlishi sharoitida bunday
siyosat faqatgina qisqa muddatli istiqboldagina korxonaning yashab qolishiga imkon
beradi.
Qayd etib oʻtish kerakki, yuqorida koʻrib chiqilgan moliyaviy boshqaruv
maqsadlari qoʻllanilishi boʻyicha alohida-alohida maqsadlar boʻlib, amaliyotda
ularning kombinatsiyasi (masalan foydani maksimallashtirish va moliyaviy
barqarorlikni ta’minlash) qarama-qarshilikka olib keladi. Shu bilan birgalikda bozor
iqtisodiyoti sharoitida korxonalar faoliyati murakkab va koʻp qirrali, shuning uchun
ham asosiy maqsad va boshqaruv samaradorligining tegishli mezonlari oʻzaro mos
kelishi lozim. Bunda quyidagilarga e’tibor qaratish maqsadga muvofiq:
13
- moliyaviy-xoʻjalik faoliyatining turli xil jihatlarini oʻzida aks ettirishi;
- uzoq muddatli istibolgan yoʻnaltirilgan boʻlishi;
- vaqt, risk va noaniqlik omillarini hisobga olish;
- ilmiy asoslangan va ob’ektiv baholangan boʻlishi.
Hozirgi vaqtda korxona mulkdorlari moddiy farovonligini maksimallashtirib
borish maqsadi yuqorida keltirilgan shartlarga yuqori darajada javob beradi.
Mulkdorlar korxona foydasiga oxirgi talabgor hisoblanishi sababli ularning
daromadlarini maksimallashtirish korxona faoliyatidan manfaatdor boʻlgan barcha
tomonlar, masalan iste’molchilar (tovarlar sotishning kengayishi hisobiga), mol
yetkazib beruvchilar (etkazib beriladigan moddiy resurslar miqdorining oʻsishi va oʻz
vaqtida toʻlovning amalga oshirilishi hisobiga), xodimlar (ish haqlarining oʻsishi va
oʻz vaqtida toʻlanishi hisobiga), kreditorlar (foizlarning oʻz vaqtida toʻlanishi va
qarzlarning belgilangan tartibda qoplanishi hisobiga), davlat (soliqlarning oʻz vaqtida
va belgilangan tartibda toʻlanishi hisobiga) va nihoyat butun jamiyat moddiy
farovonligi oʻsishiga va talablari qanoatlantirilishiga olib keladi.
Shu oʻrinda qayd etib oʻtish lozimki, mulkdorlar oʻz moddiy farovonligini
nafaqat joriy davrda, balki uzoq muddatli davrlar mobaynida ham oshirib borishdan
manfaatdordirlar. Bu ularni oʻz daromadlarining bir qismini biznesni kengaytirish
uchun yoʻnaltirishga, yangi investitsion loyihalarni amalga oshirishga, boshqaruvning
samarali tizimini yaratishga, qoʻshimcha moliyaviy resurslar va yuqori malakali
kadrlarni jalb qilishga va boshqa shu kabilarga undaydi. Korxona bozor qiymatini
oshirib borish jarayoni iste’molchilar talablarini qanoatlantirish darajasini oshirish,
mavjud mahsulotlar va xizmatlarni doimiy takomillashtirib borish hamda yangi
mahsulot va xizmatlarni ishlab chiqish, xodimlar mehnat sharoitlarini yaxshilash,
kapital yetkazib beruvchilarga mos qaytimni ta’minlash va boshqalar bilan
chambarchas va bevosita bogʻliq.
Amaliyotda mazkur maqsad alohida maqsad sifatida shakllangan va unga
bozor qiymatini maksimallashtirish yoʻli bilan erishiladi.
Iqtisodiy nuqtai nazardan korxonaning bozor qiymati – bu korxona mulkdorlari
(aksiyadorlari) egalik qiladigan yoki sotish natijasida pul shaklida olishi mumkin
boʻlgan real boylikdir.
Amaliyotda korxonaning qiymati kapital qoʻyilmalar umumiy miqdori bilan
aniqlanmaydi, balki ularning bozordagi mos tovar va xizmatlar bilan qanday holatda
ta’minlanganligi asosida aniqlanadi. Oʻz navbatida bu holat amalga oshirilgan
qoʻyilmalarning natijalariga va yoʻnalishlariga bogʻliq bogʻliq boʻlib, agarda bu
qoʻyilmalar korxonaning raqobatbardoshligini oshirsa va kapitalning oʻsishini
ta’minlasa unda korxona bozor qiymati oshadi va uning egalari kapitali yanada
oshadi. Aksincha holatda korxona aktivlari xususiy kapitalga qoʻshimcha qoʻyilmalar
yoki yangi qarzlar jalb qilish hisobiga rasman oshirish korxona rentabelligining
yomonlashuviga, raqobatbardoshligi pasayishiga olib kelsa mos ravishda korxona
qiymati ham pasayadi.
Bundan quyidagicha muhim xulosa chiqarish kerak: har qanday boshqaruv
qarori birinchi navbatda korxona qiymatiga qanday ta’sir koʻrsatishi nuqtai nazaridan
koʻrib chiqilishi kerak. Boshqacha aytganda moliyaviy menejer faqat shunday
14
qarorlar qabul qilishi kerakki, ular kelajakda korxona bozor qiymati va mos ravishda
uning mulkdorlari moddiy boyligi oʻsishini ta’minlashi lozim.
Qarorlar qabul qilishning keltirilgan mezoni birmuncha umumiy va asos boʻlib
xizmat qiluvchi mezon hisoblanadi, lekin amaliyotda uni har doim ham qat’iy
ravishda qoʻllash tavsiya etilmaydi.
Korxonalar uchun birjalarda kotirovkalanuvchi aksiyalari orqali moliya
bozorlarida ularning qiymatini baholash amalga oshiriladi. Buning natijasida koʻrib
chiqilgan
maqsad
korxona
mulkdorligining
moddiy
farovonligini
maksimallashtirishning mohiyati boʻyicha ekvivalenti boʻlgan aksiyalar bozor
bahosini maksimallashtirishga oʻzgaradi.
Umuman koʻrib chiqilgan yondashuvning quyidagi afzalliklarini koʻrsatish
mumkin:
- uzoq muddatli istiqbolga yoʻnaltirilganligi;
- vaqt, risk va noaniqlik kabi omillarning hisobga olinishi;
- mulkdorlar va ularning biznes boʻyicha hamkorlari (kreditorlar, invstorlar,
xodimlar, kontragentlar) manfaatlarining oʻzaro muvofiqlashtirish imkoniyati;
- joriy va strategik vazifalar oʻrtasida qarama-qarshilikning mavjud emasligi;
- mulkdorlarning korxona ustidan nazoratni ta’minlashi va boshqalar.
Qayd etib oʻtish kerakki, amaliyotda mazkur yondashuvni amalga oshirish har
doim ham oson kechmaydi. Birinchidan, u kelgusi daromad va xarajatlarni ehtimoliy
baholashga, pul tushumlari va ularning risklar bilan bogʻliqligiga asoslanadi.
Ikkinchidan, hamma korxonalar ham umumtanolingan bozor qiymatiga ega emas.
Xususan, agar korxonaning aksiyalari birjada muomalada boʻlmasa, uning haqiqiy
bozor bahosini bevosita aniqlash murakkablashadi.
Lekin korxona bozor qiymatini maksimallashtirish maqsadi rivojlangan va
samarali ishlovchi bozor kapitali amal qilish vaqtida yuqori darajada asoslangan va
muhim xususiyatga ega hisoblanadi.
Asosiy maqsad – mulkdorlar moddiy farovonligini maksimallashtirish va
bevosita korxona bozor qiymatini maksimallashtirishga erishish uchun moliyaviy
menejerdan quyidagi asosiy yoʻnalishlar boʻyicha samarali boshqaruv qarorlari qabul
qilish talab etiladi:
- operatsion faoliyat (korxonaning moliyaviy holatini tahlil qilish,
rejalashtirish, prognozlash va nazorat qilish);
- moliyalashtirish – oʻz va jalb qilingan mablagʻlar manbalarini boshqarish
(moliyaviy qarorlar qabul qilish);
- investitsiyalar – investitsion siyosat va avtivlarni boshqarish (investitsion
qarorlar qabul qilish).
Keltirilgan yoʻnalishlardan har biri moliyaviy menejment tizimida amalga
oshiriladigan aniq kompleks vazifalar bilan tavsiflanadi. Namunaviy kompleks
vazifalar quyidagi rasmda keltirilgan (1-rasm).
15
Do'stlaringiz bilan baham: |