П ьесалар с е р д а р о м а д жой кам бағалаи к а й б эмас м о м а к а л д и р о к

(унга қараб).
Нега энди?
В а р в а р а 
(кулиб).
Уерда фол очамиз.
К а т е р и н а . Чинингми?
В а р в а р а. Ҳазиллашдим, шунга ҳам ишондингми?
Жимлик.
К а т е р и н а . Тихон қаерда қолди?
В а р в а р а. Нима қиласан уни?
К а т е р и н а . Сўрадим-да. У тездан жўнаши керак-ку.
В а р в а р а. Онам блан бекиниб олиб гаплашаяптилар. 
Онам унинг миясини қоқиб қўлига бераяпти-да.
К а т е р и н а . Нима учун, ахир?
В а р в а р а. Бекордан-бекорга ақл ўргатаяпти. Икки ҳаф- 
та йўлда бўлади-да, она кўзидан нари. Узинг ўйла! У буер- 
дан кетгач, билганини қилади, деб онамнинг юрагини фасод 
боғлаб кетди. Шунинг учун ҳам у, бир-биридан бешбаттар 
бўлган аллақаердаги насиҳатларни қилаяпти, кейин уни бут 
олдига олиб бориб, менинг айтганларимни қилмасанг нима 
урсин деб, қасам ичиради ҳам.
К а т е р и н а . Олисда ҳам эркин юролмас экан-да.
В а р в а р а . Нега? Буердан кетгандан кейин у, ички- 
ликка роса зўр беради.'Қулоғи онамдаю, кўнгли арақда. 
Тезроқ қутулсам, дейди.
К а б а н о в а блан К а б а н о в 
киради.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Аввалгилар ва К а б а н о в а блан К а б а н о в
К а б а н о в а . Хўп, энди ҳамма айтганларим эсингдами? 
Ҳаммасини дилингга туйиб, қулоғингга қуйиб ол!
К а б а н о в. Эсимда, онажон!
К а б а н о в а . Энди ҳаммаси тахт. Арава ҳам тайёр, фа- 
ҳат хайрлашсанг бўлади, кейин худога топширдим.
К а б а н о в . Ҳ а, онажон, вақт бўлди.
К а б а н о в а . Қани, хўш!
К а б а н о в . Нима дейсиз?
К а б а н о в а . Нега серрайиб турибсан, ё урф-одатни 
билмайсанми? Сен кетгач, қандай яшаш, туришини хотининг- 
га уқдир.
К а т е р и н а ерга қарайди.
К а б а н о в. Нима, ўзи билмайдими?
К а б а н о в а . Гапни қисҳа қил! Қани гапир! Нима дега- 
нингни ўз қулоғим блан эшитай! Келганингдан кейин сўрай- 
сан: сен айтганларни бажардими, йўқми?
К а б а н о в 
( Катеринанинг рўпарасига келиб).
Она"м- 
нинг сўзидан чиқма, Катя!
К а б а н о в а . Қайнанангга дағаллик ҳилма, де!
К а б а н о в . Дағаллик қилма!
К а б а н о в а . Қайнанасини ўз онасидек ҳурмат ҳилсин!
К а б а н о в . Онамни, Катя, ўз онангдек ҳурмат ҳил!
К а б а н о в а . Бой хотинлардек иш қилмай, сўппайиб 
ўтирма, де!
К а б а н о в . Менсиз, нима бўлса ҳам иш қилиб тур!
К а б а н о в а . Кўчага кўз ташламасин!
К а б а н о в. Онажон, ҳачон у...
К а б а н о в а . Бас, қани айт!
К а б а н о в. Кўчага қарама!
К а б а н о в а . Сен йўқлигингда, ёш йигитларга қарама- 
син!
К а б а н о в . Нима бўлди сизга, онажон, худо ҳақҳи!
К а б а н о в а
(ғазаб блан).
Кўп валақлама. Онангнинг 
айтганини қил! 
(К улиб.) Бу
гаплар фойдадан холи эмас, ҳа.
К а б а н о в
(зўрға).
Йигитларга қарама!
К а т е р и н а врига тикилади.
К а б а н о в а . Хўп, энди ўзларинг гаплашиб олинглар, 
Ю р, Варвара!
Кетишади.
245
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

К а 6 а н о в блан К а т е р н к а . ( К а т я ҳанг-макг бўлиб цараб
туради).
К а б а н о в. Катя!
К а т я жим,
Катя сен мендан хафа бўлдингми?
К а т е р и н а
( бироз жим тургач, бошини чайқаб).
Йўқ!
К а б а н о в. Сенга нима бўлди? Кечир мени!
К а т е р и н а
(цамон ўша ҳолатда, бошини сал чайқаб).
Худо кўтарсин! 
(Қўллари блан юзини тўсиб.)
Онанг мени 
ранжитди1
К а б а н о в. Ҳаммасини ичингга солаберсанг, ҳадемай 
сил бўласан. Қулоқ солма! Бирор нарса дейиши керак-да, 
ахир! Гапирса гапираверсин, сен қулоқ солма! Хайр бўлма- 
са, Катя!
К а т е р и н а