7
Til insoniyatning tarixiy taraqqiyoti jarayonida yaratgan
barcha madaniy va ilmiy
boyliklarini ifodalaydigan va avloddan avlodga meros qoladigan asosiy vositadir.
Til kishilik jamiyatida yaratilgan bо‗lib, aloqa vositasi sifatida xizmat qiladigan
ijtimoiy hodisadir. Uning ijtimoiy tabiati ayrim shaxsga emas, balki jamiyat uchun xizmat
qilishda namoyon bо‗ladi.
Til va jamiyatning о‗zaro uzviy munosabatini sotsiolingvistika fani о‗rganadi.
Tilning
paydo bо‗lishi va rivojlanishi insoniyat jamiyati bilan mustahkam bog‗liq. Til insoniyat tarixi qadar
qadimiydir.
Zamonaviy tilshunoslikda sotsiolingvistika atamasi ikki ma‘noda ishlatiladi:
1. Til va jamiyat о‗rtasidagi о‗zaro munosabat, ya‘ni jamiyat hayoti va rivojlanishida tilning
roli va, aksincha, tilning rivojlanishida jamiyatning ahamiyati.
2. Tilda millatning ijtimoiy guruhlanishi munosabati bilan bо‗ladigan farqlar.
Bu masalalar tilshunoslik tarixida bir qadar о‗z aksini topgan. Lekin asrimizning
oltmishinchi va yetmishinchi yillariga kelib tilshunoslik fanining bu yо‗nalishi jadal rivojlana
boshladi. Tilshunoslik fanidagi bu yо‗nalishga qizikishning oshishi qо‗yidagi sabablarga bog‗liq:
1. Jamiyatning ilmiy asoslangan til siyosati prinsiplariga bо‗lgan ehtiyoj.
2. Struktural tilshunoslikning faqat tilning ichki tuzilishini о‗rganishga bо‗lgan qiziqish.
Yuqorida ta‘kidlanganidek, til jamiyat taraqqiyoti bilan birga rivojlanadi, tilning grammatik
qurilishi takomillasha boradi. Demak, til taraqqiyoti jamiyat taraqqiyoti bilan uzviy bog‗langan.
Kishilik tarixidan shu narsa ma‘lumki, avval urug‗ tili,
keyin qabila tili, elat, xalq va millat tili
shakllangan.
Dialektlar urug‗chilik davridan boshlab, jamiyat taraqqiyotining keyingi bosqichiga qadar
son jihatdan kо‗payib boradi. Bu qabilalarning yashash tarzi bilan bog‗liq.
Avval bir qabila
ittifoqiga kirgan tillar markazdan uzoqlashgan sari ulardagi dialektal farq orta boradi va bu dialektal
farqlar oxir-oqibatda yangi til paydo bо‗lishi uchun asos bо‗ladi. Dialektlar sonining kо‗payishi va
ular asosida yangi-yangi tillarning vujudga kelishi til taraqqiyotining differensiatsiya jarayonini
tashkil qiladi. Differensiatsiya tillarning dialektlarga parchalanishi sanaladi.
Dunyo tillarining, ma‘lum ma‘noda, о‗ziga xosligini yorituvchi,
muayyan tilning boshqa
tillardan farqli jihatlarini kо‗rsatuvchi tadqiqotlar yaratilgan. Mazkur tadqiqotlarning bosh masalasi
til va jamiyat munosabati talqinidir. Tilning jamiyat bilan bog‗liq tomonlarini о‗rganish tilning
о‗ziga xos ichki qurilishi, imkoniyatlarini yoritishda ahamiyatlidir.
Har bir millat о‗z adabiy tilining mustahkamlanishi uchun harakat qiladi. Jamiyat
taraqqiyotining keyingi bosqichlarida dialektlar kamayib, adabiy tilga yaqinlasha borishi kuzatiladi.
Buni adabiy til ta‘sirining kengayishi bilan izohlash mumkin. Til
taraqqiyotidagi bu jarayon
integratsiya
deb yuritiladi. Integratsiya bir tilga mansub shevalarning adabiy til me‘yorlariga
yaqinlashuvidir. Bunday jarayonlar tasodifan yuz bermaydi, balki jamiyat taraqqiyotiga, ijtimoiy
hayotning taraqqiyot jarayonlariga bog‗liq tarzda sodir bо‗ladi. Jamiyat
taraqqiy eta borgan sari
tilning ijtimoiy vazifalari ham takomillashib boradi, sababi, jamiyat va til о‗zaro bog‗liq,
mutanosib tarixiy jarayon, hodisadir.
Yuqorida sanab о‗tilganlar va yashash muhiti yaqin, turmush tarzi о‗xshash hamda о‗zaro
iqtisodiy munosabatlari shakllangan xalqlarning tillari bir-biriga ta‘sir kо‗satishi
natijasida
tillarning nafaqat leksik, balki grammatik jihatlariga kо‗ra ham ta‘sir natijasidagi о‗zgarishlari kabi
qator masalalar ijtimoiy tilshunoslik – sotsiolingvistikaning о‗rganish vazifalaridan biri sanaladi.
Do'stlaringiz bilan baham: