Tushunchalar va tayanch iboralar:
Afrika Ittifoqi, Afrika Birligi
Tashkiloti, xalqaro nizolar, hududiy mojarolar, NEPAD, Addis-Abeba,
Gambiya, Zair,Kod-d’Iuar, Niger, Ruanda, Serra-Leone, Durban.
5.1.
Afrika qit’asining geostrategik o‘rni
Hozirgi vaqtda, Afrika jahon hamjamiyatining muhim tarkibiy qismi
hisoblanadi. Mazkur “uyg‘onayotgan qit’a” oldida bir qator murakkab
geosiyosiy muammolar mavjud bo‘lib, ularning ayrimlari uzoq, ko‘p asrli
tarixga ega, masalan mustamlakachilik, ish savdosi va hakazo. Ayrimlari
yaqinda paydo bo‘ldi yoki kuchayib ketdi va bu jarayon nisbatan kichik
davrni o‘z ichiga oladi, chunki SSSRning parchalanib ketishi bilan jahon
geosiyosiy kuchlarining muvozanati o‘zgardi, bu esa shak-shubhasiz,
mazkur qit’adagi hayotning ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy, ma’naviy
sohalarida namoyon bo‘ldi. Afrika xalqlari nisbatan kechroq siyosiy
mustaqillikka erishishdi, biroq iqtisodiy va ijtimoiy jihatdan ularning
ko‘pchiligi hamon haqiqiy ijobiy o‘zgarishlarni his etishganlaricha yo‘q.
Afrika mamlakatlari mustamlakachilik zulmidan xalos bo‘lgach,
ularning ko‘pchiligida G‘arb, xususan AQShning ijtimoiy institutlari,
174
huquq etalonlari oriyentatsiyasi va vesternizatsiya (g‘arblashtirish)
konsepsiyasi qo‘llab-quvvatlanmadi. Biroq, bir vaqtning o‘zida Afrikaning
Yevroosiyoga, xususan Sovet Ittifoqiga bo‘lgan geosiyosiy moyillik
g‘oyasi ham keng taraqqiy etmadi.
Afrika - sayyoraning eng nizoli geosiyosiy nuqtasi degan nom
ayniqsa XX asrning so‘nggi choragida tobora mustahkamlandi. So‘nggi
o‘n yil mobaynida qit’ada 35 ta yirik qurolli nizolar sodir bo‘lganligi qayd
etilgan bo‘lib, ularda o‘n milliondan ortiq kishi vafot etgan, shulardan 90
foizini – shahar aholisi tashkil etadi. Jahondagi qochoqlar sonining qariyb
yarmi, (turli baholarga ko‘ra – 7 mln. kishidan 10 mln. kishigacha) hamda
ko‘chirilgan shaxslarning 60 foizi (qariyb 20 mln. kishi) aynan shu qit’ada
yashaydi. Jahon miqyosida, bolalar o‘limi ko‘rsatkichi qit’ada eng yuqori
ko‘rsatkich hisoblanadi: yiliga 8 mln. kishi
1
.
Bu turli konfliktogen, ya’ni ixtilofli omillar: etnik va qabilaviy
qarama-qarshiliklar, konfessional kelishmovchiliklar, ijtimoiy-iqtisodiy va
siyosiy xarakterdagi ziddiyatlar va boshqalarning murakkab chigallashuvi
bilan izohlanadi. Ayniqsa G‘arbda, ba’zida Afrikaning rivojlanishini siyqa
chizmaga keltirgan va bu muammoni sezilarli darajada ko‘pgina ishlar
soddalashtiradi. Bu haqda S.Xantington shunday yozadi: “Siyosatga
massaning kirib kelishi keskinlikning yuzaga keltiradi, bu esa siyosiy
beqarorlik natijasida rivojlanish uchun xavf-xatar tug‘dirishi mumkin”.
Afrika geosiyosiy holatining tahlili mavjud bo‘lgan biror-bir chuqur
izlanmalar (ishlar) SSSR, Rossiya, G‘arb mamlakatlari, Afrikaning
o‘zidagi ilmiy adabiyotlarda deyarli mavjud emas. Geosiyosat va
siyosatshunoslikning alohida yo‘nalishlarini anglab yetishga bo‘lgan
intilishlar mavjud:
XX asrning oxirlarida Afrika mamlakatlarining ijtimoiy-
siyosiy rivojlanish yo‘llarini tanlash muammolarini o‘rganish;
qit’a hayotida diktatorlik tartibi va armiyaning roli;
diniy omilning ma’naviy-siyosiy roli;
madaniyat va jamiyat – an’anaviylik va zamonaviylik
sintezi;
XXI asrda Afrikaning geosiyosiy rivojlanish istiqbollari.
XX asrning 90-yillari boshida Namibiyada “Afrika mustaqilligining
30 yilligi: yakunlar va istiqbollar” nomli konferensiya o‘tkazilib, unda
umumlashtiruvchi xulosa sifatida 30 yillik mustaqillik qit’aga na
demokratiya, na taraqqiyot keltirgani, balki iqtisodiy va siyosiy tanglikni
1
Российские стратегические исследования. – М., 2002. - С. 118
175
yanada chuqurlashtirib yuborgani, ya’ni mazkur “orol” geosiyosiy jihatdan
G‘arbiy Yevropa mamlakatlari va AQShga bog‘lanib qolgani aytib o‘tildi.
SSSR va sotsialistik lager mamlakatlari tugatilganidan so‘ng yuzaga
kelgan yangi geosiyosiy holat, jahon kuchlar balansidagi (muvozanat)
geosiyosiy bo‘linishga qo‘shimcha salbiy ta’sir qoldirdi.
Hozirgi zamon Afrika mamlakatlari turli ijtimoiy-siyosiy va ijtimoiy-
iqtisodiy yo‘nalishga ega. Shu bilan birga ijtimoiy yo‘naltirilganlik va
ijtimoiy rivojlanish darajasiga bog‘liq bo‘lmagan holda, asriy qoloqlikni
tugatish, o‘zining ijtimoiy suvereniteti, iqtisodiy mustaqilligi, ijtimoiy
jarayonlarini mustahkamlash, yer osti, inson va moliyaviy resurslariga
egalik qilish uchun kurash Afrika mamlakatlarining umumiy xarakterli
jihati hisoblanadi.
Afrika yuzlab yillar mobaynida fuqarolik urushlari va harbiy
nizolarga aylanib ketadigan etnik qarama-qarshiliklarni boshidan kechirib
kelmoqda.
Ulardan eng qirg‘inlisi 1994-yilda Ruandada boshlandi va qariyb ikki
yil davom etdi. Hokimiyat qo‘l ostida bo‘lgan, radikal kayfiyatdagi xutu
xalqi vakillaridan tashkil topgan hukumat tutsi “dushman” xalqining
ommaviy yo‘q qilinishini tashkil etgan holda, milliy masalani butunlay
“yopish”ga qaror qildi hamda 1 mln. dan ortiq kishini qirib tashladi
1
.
“Buni faqat irqchilarning fashistlar Germaniyasidagi yoki “qizil
kxmerlar”ning Kambodjadagi xatti-harakatlari bilan taqqoslash mumkin” -
deydi Rossiyalik siyosatshunos Nartov
2
.
2003-yilning iyul oyi o‘rtalaridan boshlab, olmos, temir rudasi,
kauchukka boy bo‘lgan G‘arbiy Afrika mamlakati hisoblangan Liberiyada
har kuni yuzlab kishilarning hayotiga zomin bo‘lgan fuqarolar urushi
boshlandi. Qo‘zg‘olonchilar va prezident qo‘shinlari o‘rtasidagi qarama-
qarshiliklar mamlakat poytaxti – Monroviyada yuz berdi. Biroq, mahalliy
nizolar Markaziy va Sharqiy Afrika mamlakatlari Angola, Efiopiya,
Sudan, Kongo, Nigeriya, Zimbabve, Somali, Mozambik, Serra-Leone,
Chadda hali-hanuz tinchiganicha yo‘q.
Chad Respublikasidagi fuqarolar urushi, qo‘shni Sudandagi kabi,
1960-yillardan boshlab qisqa tanaffuslar bilan davom etib kelmoqda.
Isyonchilar erkin ravishda bir mamlakatdan boshqasiga ko‘chib
yurishmoqda. Ikkala mamlakatdagi ko‘pgina qo‘zg‘olonchilarga qayerda
urush qilishning farqi yo‘q. Ular uchun ushbu hudud avlod-
1
Муҳаммадсидиқов М.М. Африка – геостратегик аҳамиятига молик қитъа // Шарқшунослик (ТошДШИ). –
2007. – № 2. – Б. 109.
2
Нартов Н.А., Нартов В.Н. Геополитика. – М.: ЮНИТИ-ДАНА: Единство, 2007. – С. 527.
176
ajdodlarinikidir. Ularga pul, suv, oziq-ovqat, mollar uchun yaylov, qishloq
xo‘jalik ekinlarini yetishtirish uchun yaroqli yer lozim. Bundan tashqari,
Chadning janubiy tumanlari va Sudanda neft topildi. Mamlakatga
keladigan valyuta tushumlarining ushbu yagona manbai so‘nggi vaqtda
keskinlikning qo‘shimcha omiliga aylandi.
Afrikada separatizmning asosiy o‘choqlari, aniqlangan neft zaxiralari
mavjud hududlarga to‘g‘ri keladi. Mazkur energiya tashuvchisiga boy
bo‘lgan Eritreya Efiopiyadan ajralib chiqdi. Nigeriyada dengizga
quyiladigan joyda mahalliy qabilalar neft platformalariga hujumlar
uyushtirishmoqda va qora oltinni qazib olishdan olinadigan daromadning
nazoratini talab qilishmoqda.
Sanab o‘tilgan va boshqa ijtimoiy “yaralar” qurollanish va harbiy
nizolar borasidagi poygani keskinlashtirdi. Masalan, qit’a mamlakatlariga
yillik xorijiy yordam 11 milliard AQSh dollarini tashkil etsa, qurollanish
va harbiylarni saqlash xarajatlari esa 12 milliard AQSh dollaridan oshib
ketadi. Aslida, harbiy to‘qnashuvlar va hatto urushlar deyarli
to‘xtamayotgan Efiopiya, Angola, Zair milliy halokat chegarasida
turishibdi. Shunday qilib, Efiopiya va Eritreya bir-birlariga qarshilik
ko‘rsatayotgan bo‘lsalar, UNITA harbiy guruhi Angolada suv va havo
chegaralarini o‘z ichiga olgan holda, hududning sezilarli qismini nazorat
qilmoqda. Harbiy to‘qnashuvlar Mozambik, Sudan, Somali va boshqa
ba’zi mamlakatlarda sodir bo‘lmoqda. Milliy iqtisodiyotlarning zaifligi
to‘qnashuvlarning asosiy sabablaridan biri hisoblanadi. Zairlik professor
Jorj Nzongola Ntalajaning so‘zlariga qaraganda, AQSh, Fransiya va
Belgiya Zair iqtisodiyoti tanazzulining aybdorlari bo‘lib, uning fikriga
ko‘ra, mazkur qudratli mamlakatlar ushbu mamlakatda “xalq
manfaatlariga qaraganda, faqat shaxsiy boyish to‘g‘risida ko‘proq
g‘amxo‘rlik qilgan boshqaruvchi qo‘g‘irchoq to‘dalarning manfaatlari
doirasida” harakat qilishgan
1
.
G‘arb mamlakatlarining “tinchlik o‘rnatuvchi” kuchlari fuqarolar
urushining avj olishiga o‘z “hissa”larini qo‘shishmoqda. Masalan, Chadda
“asosan qo‘zg‘olonlar bo‘yicha ogohlantiruvchi zarbalar beruvchi
jangovor texnika, vertolyotlar, samolyotlarga ega xorijiy legiondagi 1,5
mingga yaqin fransuz soldatlari” joylashgan.
Shu va boshqa sabablar tufayli, ko‘pgina amerikalik yetakchilar
Fransiya sobiq ichki ishlar vaziri N.Sarkozining Senegal, Mali va boshqa
mamlakatlarga bo‘lgan tashrifini xusumatli tarzda kutib olishdi. Parlament
deputatlari Malida uni “toza suvning ig‘vogari” sifatida baholab,
1
Смиридонова С. Крепнущий голос Франкфонии // Ж. Азия и Африка сегодня. – 2003. – №5. – С. 31
177
“tashrifning bekor qilinishi”ni talab qilishdi. Senegalning sobiq prezidenti
Abdulay Vad “Fransiyaning Afrika siyosati”ni qattiq tanqid ostiga oldi.
Shimoliy-Sharqiy Afrika mintaqasining geostrategik mavqei uning
xalqaro dengiz kommunikatsiyasini bog‘lab turgan Qizil dengiz sohillarida
joylashganligi bilan belgilanadi. Qizil dengiz Shimoldan Suvaysh va
Aqaba portlaridan Janubdagi Bab al-mandab bo‘g‘ozigacha cho‘ziladi
1
.
Bab al-mandab bo‘g‘ozi Qizil dengizning janubiy darvozasi va bu bo‘g‘oz
Qizil dengizning janubdagi eng tor nuqtasi hisoblanib, juda muhim
strategik mavqega ega. Mazkur bo‘g‘oz janubdan Adan ko‘rfazi bilan
so‘ngra Hind okeani bilan bog‘lanadi. Bab al-mandab – Qizil dengiz –
Suvaysh yo‘li Arabiston yarim oroli va Fors ko‘rfazi neftini G‘arbiy
Osiyo, G‘arbiy Yevropa va Amerika qit’asiga eksport qilish uchun xalqaro
dengiz qatnovini amalga oshiruvchi asosiy yo‘l hisoblanadi. Ana shu
vaziyat, mazkur mintaqaning strategik ahamiyatini belgilovchi omillardan
sanaladi. Har kuni ushbu bo‘g‘ozdan o‘nlab neft tankerlari va o‘nlab savdo
va harbiy kemalar qatnaydi. Shu bilan birga Qizil dengiz, Arab Mashrig‘i
va Mag‘ribini bog‘lab turuvchi eng qulay va qisqa dengiz yo‘lidir. Bab al-
mandab bo‘g‘oziga kirib-chiqayotgan barcha kemalar Yaman, Jibuti va
Somali qirg‘oqlaridan albatta o‘tadi. Shuning uchun, bu mintaqaning
xalqaro ahamiyati ham katta.
Jahon mamlakatlarining ham kundalik faoliyatlarida, xalqaro savdo-
sotiq, eksport-import ishlarini amalga oshiruvchi kemalari va harbiy
dengiz
kuchlarini
Suvaysh-Qizil
dengiz
yo‘nalishi
bo‘ylab
harakatlanishida mazkur dengiz va kanaldan unumli foydalanadilar. Ushbu
dengiz kommunikatsiya yo‘li Shimoliy-Sharqiy Afrika mintaqasidagi
Sudan, Jibuti, Eritreya va Efiopiya kabi davlatlar uchun yagona dengiz
yo‘li, shuningdek, MAR, Yaman Respublikasi va Isroil uchun muhim
dengiz yo‘li bo‘lib xizmat qiladi.
Albatta, ushbu mintaqalarda joylashgan orollar ham mazkur ikki
mintaqaga egalik qilishda muhim rol o‘ynaydi. Shuning uchun, Hozirgi
vaqtda Isroil davlati Eritreya orqali Qizil dengiz mintaqasidagi muhim
strategik ahamiyatga ega bo‘lgan Xanish orollariga o‘z ta’sirini
o‘tkazishga intilmoqda.
Mintaqa xalqlari qadimdan savdo-sotiq bilan shug‘ullanganliklari
sababli bu mintaqa Osiyo bilan Yevropani bog‘lab turuvchi dengiz
transport yo‘liga aylandi.
1
The World Book Encyclopedia. Chicago, London, Sydney, Toronto. – United States of America, 1994. Vol. 16. – Р.
191.
178
XX asrning 50-yillaridan boshlab, Suvaysh kanali Fors ko‘rfazidan
Yevropa va Shimoliy Amerikaga neft transportirovkasi amalga
oshiriladigan
dengiz
kommunikatsiyasining
asosiy
qismlaridan
hisoblanadi.
Ma’lumki, Hozirgi vaqtda mintaqa xavfsizligini ta’minlash, mintaqa
davlatlari oldida turgan dolzarb masala hisoblanadi. Ammo, buyuk
davlatlar neftga bo‘lgan o‘z ehtiyojlaridan kelib chiqqan holda, mintaqa
davlatlariga ta’sir ko‘rsatishning turli vositalaridan foydalanishga harakat
qiladilar. Shu sababli, buyuk davlatlar manfaatlarining neft tankerlari
harakatlanadigan hudud, ya’ni mintaqa xavfsizligiga bog‘liqligi natijasida
uning ahamiyati yana ham ortishi mumkin. Masalan, ikkinchi Fors ko‘rfazi
urushi paytida (1998-1999 yillar) neft eksport qiluvchi arab mamlakatlari
o‘z neftini himoya qilish, uning xavfsizligini ta’minlash hamda importer
davlatlarga yetkazib berishga qodir emasliklari namoyon bo‘ldi. O‘z
navbatida G‘arb mamlakatlari, ya’ni neft iste’molchilari uni himoya
etishga qodir ekanliklarini ko‘rsatdilar.
Mintaqaning strategik ahamiyati ko‘p jihatdan neft omiliga bog‘liq
bo‘lib, FKADHK mamlakatlarida ishlab chiqariladigan neftning ko‘p
qismi Fors ko‘rfazidan Xormuz bo‘g‘ozi orqali Ummon ko‘rfaziga va
undan Adan ko‘rfaziga, u yerdan Suvaysh kanali bilan O‘rta Yer dengizi
va Yevropaga yetib boradi. Shuning uchun, Qizil dengiz yo‘l xarajatlarini
arzon tushishi va vaqtdan yutish jihatidan juda muhim o‘rin tutadi.
Suvaysh dengiz yo‘li harbiy-strategik jihatdan katta ahamiyatga
egadir. 1990-1991-yillarda Quvaytni Iroq bosqinidan ozod etish
operatsiyalari davomida va keyinchalik, Afg‘onistondagi xalqaro terrorizm
bazalariga qarshi aksilterror kuchlarning mintaqaga olib kirilishi, hamda
2003-yilning boshida AQSh va Buyuk Britaniya boshchiligidagi
ittifoqdosh kuchlarning Iroqdagi Saddam Xusayn tuzumini ag‘darib
tashlash maqsadida olib borgan harbiy operatsiyalari davomida AQSh,
Yevropa va jahonning bir qancha mamlakatlaridan harbiy kuchlar, harbiy
texnika va turli uskunalar asosan Atlantika okeani – O‘rta Yer dengizi –
Suvaysh kanali orqali Hind okeani va Fors ko‘rfaziga olib o‘tildi. Harbiy
kuchlarni Iroqqa safarbar qilishda, urushdan so‘ng vaziyatni
barqarorlashtirish va tinchlik o‘rnatish hamda Suvaysh yo‘nalishi bo‘ylab
Fors ko‘rfazi sari Iroq xalqiga insonparvar yordam ko‘rsatish uchun
zaruriy ashyolar ortilgan kemalar harakatlanishini ta’minlash maqsadida,
Hozirgi vaqtda ham Qizil dengizdan keng foydalanilmoqda. Albatta
kemalar qatnovidan Shimoliy-Sharqiy Afrikada joylashgan barcha
davlatlar manfaatdordir.
179
Xulosa qilib aytganda, Afrika nizolari qit’ani beqaror vaziyatda
ushlab turibdi. Nizolar kelib chiqish omillari turli xil bo‘lib, bizning
fikrimizcha, asosiy dominant iqtisodiy-ijtimoiy qoloqlik ekanligi ma’lum
bo‘lmoqda. Qit’a davlatlarining past suratlarda rivojlanish jarayoni uzoq
vaqt saqlanib qolishi mumkin. Bu esa, qit’adagi vaziyatni yanada
uzoqroqqa suradi. Muammolarni global darajadagi ta’siri oshmasligi
uchun, nizolarni xalqaro miqyosda hal qilish lozim. Bu - dunyo yetakchi
davlatlarining bir maqsad yo‘lida birlashtirishga ham bog‘liqdir.
Do'stlaringiz bilan baham: |