4.3. Indoneziya zamonaviy xalqaro munosabatlar tizimida
O’zbekiston Respublikasi tashqi siyosatida Osiyo-Tinch okeani
mintaqasi davlatlari alohida o’rin egallaydi. Ayniqsa mintaqaning yirik
davlati hisoblangan Indoneziya Respublikasi bilan yo’lga qo’yilgan
hamkorlik munosabatlari o’zaro ishonch va hurmatga asoslangan. Yangi
XXI asrga Indoneziya XX asrning oxirida Janubi-Sharqiy Osiyoni qamrab
olgan moliyaviy-iqtisodiy inqiroz oqibatlari bilan kirib keldi. Mamlakatni
qamrab olgan iqtisodiy tanazzul o’z ortidan siyosiy inqirozni ham olib
keldi. Mamlakatni qisqa muddat davomida Xabibi (1998-1999 yil oktyabr)
va Abduraxmon Vohid (1999-2001 yil iyul) boshqardi, Megavati
Sukarnopuri ularga nisbatan uzoqroq (2001-2004 yil oktyabr) mamlakatni
idora etgan bo’lishiga qaramasdan, mamlakat oldida turgan murakkab
muammolarni hal eta olmadi.
XXI asrning boshlarida Indoneziya moliyaviy-iqtisodiy inqiroz
oqibatlarining bartaraf etilishi, tashqi siyosatdagi o’zgarishlar, davlatning
jahon hamjamiyatidan munosib o’rin egallashi yo’lidagi harakatlarning
kuchayishi, iqtisodiy integratsiyalashuv jarayonlarida faol qo’shilish ko’p
jihatdan mamlakatni 2004-2014 yillarda boshqargan prezident Susilo
Bambang Yudoyono nomi bilan bog’liqdir. U 2004 yilda Indoneziya
tarixida birinchi marta umumxalq saylovi asosida o’tkazilgan prezidentlik
167
saylovlari natijasida ma’muriyat tepasiga keldi (prezidenti oliy
qonunchilik organi – Xalq Konsultativ Kongressi tomonidan saylangan).
Indoneziya tashqi siyosatining yangi kontseptsiyasi S.B. Yudoyono
tomonidan 2005 yil may oyida e’lon qilindi va u «tashqi siyosatning
konstruktiv strategiyasi» degan nom bilan mashhur bo’ldi. Unda tashqi
siyosatni amalga oshirishning uchta asosiy yondoshuvi ilgari surildi: 1)
murakkab xalqaro muammolarni hal qilishda pozitiv yondoshish; 2)
oqilona xalqaro aloqalar; 3) ichki siyosiy va diplomatik muvaffaqiyatlarga
asoslanuvchi Indoneziyaning xalqaro maydonda munosib o’ringa ega
bo’lishi. Shunga muvofiq prezident Indoneziya tashqi siyosatiga doir
ayrim muhim yo’nalishlarni ko’rsatib o’tdi, unga ko’ra zamonaviy
o’zgaruvchan dunyoda uchta muqobil yo’l mavjud: o’zgarishlar ob’ekti
bo’lish, o’zgarishlarni kuzatib borish yoki o’zgarishlarni boshqarish.
Indoneziya nafaqat o’zgarishlarning oddiygina kuzatuvchisi bo’lib
qolmasdan, ma’lum bir vaziyatlarda xalqaro maydonda etakchilik
pozitsiyasini egallashi lozimligini ta’kidlagan S.B.Yudoyono o’z tashqi
siyosatining asosiy tamoyillarsi sifatida quyidagilarni ko’rsatib o’tdi:
– Indoneziyaning tashqi siyosatining asosiy tamoyillaridan biri bo’lib
kelayotgan «bebas dan aktif»–«mustaqil va faol» tashqi siyosat konstruktiv
yondoshishga asoslanishni lozim. Tashqi siyosatda konstruktiv fikrlash
raqibni do’stga, do’stni bo’lsa hamkorga aylantirishga yordam beradi.
– «bebas dan aktif»–mustaqil va faol tashqi siyosat ayni vaqtda harbiy
ittifoqlarga qo’shilmaslikni anglatadi. Indoneziya hech qachon boshqa
davlatlar bilan harbiy paktga kirmaydi va o’z hududida chet el harbiy
bazalarini joylashtirmaslik siyosatini davom ettiradi.
– mustaqil va faol tashqi siyosatda Indoneziya o’zaro aloqalarni qo’llab-
quvvatlaydi. Indoneziya qo’shni, qudratli va yangi qudratga erishayotgan
davlatlar, dunyo mintaqalari, xalqaro tashkilotlar va qator nodavlat xalqaro
tashkilotlar bilan o’zaro manfaatli va hurmatga asoslangan aloqalarni
rivojlantirish tarafdori bo’lib qolaveradi.
–mustaqil va faol tashqi siyosat Indoneziya xalqaro obro’siga xizmat
qilishi kerak. Aholi soni bo’yicha jahonda to’rtinchi, islomga e’tiqod
qiluvchilar soni bo’yicha birinchi va demokratiyaning kattaligi bo’yicha
uchinchi o’rinni egallovchi (Indoneziya tomoni mamlakatni Hindiston va
AQShdan keyingi uchinchi yirik demokratik davlat deb hisoblaydi)
davlatdir. Indoneziya demokratiya, islom va zamonaviylik hamohang
ravishda rivojlanayotgan mamlakatlardan biridir.
– mustaqil va faol tashqi siyosat Indoneziyaning o’z milliy brendini –
oshkoralikni, mo’tadillikni, tolerantlikni, ishonchni aks ettirishi lozim.
168
Mazkur milliy brend Indoneziya baynalmilalligining ildizi bo’lishi kerak.
Shu yo’l orqali Indoneziyaning mustaqil va faol siyosati Indoneziya milliy
manfaatlarida va xalqaro maydonda muhim o’rin tutadi.
XXI asr boshlaridan Indoneziya tashqi siyosatida 1945 yilda ishlab
chiqilgan milliy mafkuraviy besh tamoyil - «Pancha shila» asosidagi tashqi
siyosatning ustuvor yo’nalishlari davom ettirildi. Rasmiy Jakarta uchun
o’z kuchi bilan mustaqillikni ta’minlash birinchi navbatdagi bosh vazifa
bo’lib qolaverdi. Ikkinchi tomondan biror bir davlat bilan juda yaqin
hamkorlikka kirishish va unga bog’liq bo’lib qolmaslik taktikasi davom
ettirilishi ilgari surildi. Shuning uchun bo’lsa kerak bu tashqi siyosat
tamoyili S.B.Yudoyono «Millionta do’st va birorta dushman yo’q»
(“million friends and zero enemy”) (yana bu «Mingta do’st – nolta
dushman» (“Thousand friend – zero enemies”) nomi bilan ham mashhur)
kontseptsiyasida ma’lum ma’noda o’z aksini topdi.
XXI asrda ham Indoneziya tashqi siyosati aloqalarni ikki tomonlama,
mintaviy ko’p tomonlama va xalqaro ko’p tomonlama munosabatlar
asosida rivojlantirish tarafdori bo’lib qolaverdi. Ayniqsa rasmiy Jakarta
tashqi iqtisodiy hamkorlikni yanada rivojlantirishga faol harakat qilib
kelmoqda. Xususan Janubi-Sharqiy Osiyo mamlakatlari Assotsiatsiyasi
(ASEAN) davlatlari, ASEAN+3 (Yaponiya, Xitoy va Janubiy Koreya),
Tinch okeani havzasida joylashgan qo’shni davlatlar, undan tashqari
Rossiya, AQSh, Hindiston va Evropa Ittifoqi davlatlari mamlakatning eng
asosiy hamkorlari sifatida qaralib kelmoqda. Shuningdek, jadallik bilan
rivojlanayotgan Markaziy Osiyo, hususan O’zbekiston bilan iqtisodiy
hamkorlikni yanada taraqqiy qildirish va yangi bosqichga ko’tarish
bo’yicha alohida harakatlar amalga oshirilmoqda. Ta’kidlash kerakki,
keyingi yillarda Indoneziya iqtisodiyotida o’sish kuzatilsada, ammo bu
o’sish ko’p jihatdan chet el davlatlariga, birinchi navbatda AQShning pul-
kredit siyosatiga bog’liq bo’lib qolmoqda. Bu esa iqtisodiy o’sish istalgan
paytda tashqi omillar tufayli yo’qqa chiqarilishini anglatadi.
Indoneziya ASEAN doirasidagi mintaqaviy hamkorlikka katta e’tibor
qaratib keladi. ASEAN Indoneziya tashqi siyosatida oltita asosiy
funktsiyani bajaradi: mamlakatning xalqaro obro’-e’tiborini saqlash;
mintaqaviy rivojlanishni saqlash; milliy havfsizlik yuzasidan bufer zona
vazifasini bajarish; nisbatan muxtor mintaqaviy tartiblarni ishlab chiqish;
xalqaro muzokaralar vositasi va Jakartaning xalqaro nufuzini oshirish.
2011 yilda Indoneziya tashkilotga raislik qilish vakolatini bajardi.
Indoneziyaning asosiy maqsadi XXI asrda ASEANni yangi pag’onaga
ko’tarish hisoblanadi. Xususan 2010 yil Xanoyda bo’lib o’tgan
169
ASEANning 17 sammitida a’zo davlatlar 2015 yilga ASEAN
Hamjamiyatini tuzish bo’yicha harakat dasturini ma’qullashdi.
XXI asrdan Indoneziya iqtisodiy integratsiya bo’yicha xalqaro
hamkorlikka ham katta e’tibor bermoqda. Ushbu jarayonda Indoneziya
yangi nisbatan barqaror bo’lgan moliyaviy-iqtisodiy tuzilma yaratishni
ilgari suradi. «G-20»(«20 lar guruhi»)ning a’zosiga sifatida (1999 yil)
Indoneziya ayniqsa 2010 yildan boshlab ushbu guruh mavqeini
kuchaytirishga intilmoqda. Xususan rasmiy Jakarta byudjet taqchilligi
mavjud davlatlarni ushbu guruhdan chiqarish va har bir mamlakatga zarur
bo’ladigan bo’lsa yordam berish kerakligini haqidagi takliflarni ko’tarib
chiqdi.
2004 yildagi siyosiy sohadagi islohotlardan so’ng Indoneziya butun
mintaqada demokratik qadriyatlarni kengaytirish tashabbusini ilgari
surishga kirishdi. 2008 yilda Indoneziya Bali Demokratik Forumi
hukumatlararo tashkilotini tuzish tashabbusi bilan chiqdi. Janubi-Sharqiy
Osiyoda demokratik kontseptsiyalar va qadriyatlar, siyosiy taraqqiyoti
dasturlarini ishlab chiqish mazkur Forumning asosiy vazifasi hisoblanadi.
Har yili Indoneziyaning Bali orolida ushbu Forumning yig’ilishini
o’tkazish an’anaga aylandi.
XXI asrda ham Indoneziya xalqaro maydonda o’z o’rniga ega bo’lish
uchun faol harakat qilib kelmoqda. Chunonchi mamlakat 2006-2008
yillarda BMT Havfsizlik Kengashining doimiy bo’lmagan a’zosi sifatida
faoliyat olib bordi. Rasmiy Jakarta global muammolarning echimi borasida
BMTning rolini kuchaytirish va bunga erishish uchun mazkur organda
islohotlar o’tkazish tarafdorlaridan biri hisoblanadi.
Indoneziya Janubi-Sharqiy Osiyo mintaqasining geostrategik
jihatdan muhim qismida joylashgan. Shu boisdan bo’lsa kerak Indoneziya
doimiy ravishda dunyoning etakchi davlatlari manfaatlari to’qnash
keladigan makonlardan biri hisoblanadi. Ayniqsa keyingi yillarda Xitoy va
AQShning mintaqadagi ta’siri uchun kurashlari ko’pincha Indoneziyaning
«yelkasiga» tushmoqdi. 2006 yil may oyidan boshlab Indoneziya Xitoy
bilan mudofaa va havfsizlik borasida doimiy muloqotlarni yo’lga qo’ydi.
Bunga ma’lum ma’noda AQShning o’zi ham sababchi. 1999 yilda Sharqiy
Timordagi voqealar sabab AQSh Jakartaga qurol etkazib berishga embargo
joriy qilgan edi. 2005 yilda embargo bekor qilindi. Mamlakat AQShdan
qurol-yarog’ sotib olishda davom etmoqda. Garchi ham Xitoy, ham AQSh
bilan mudofaa masalalarida hamkorlikni rivojlantirayotgan bo’lsada,
ammo Indoneziya bunda tashqi siyosat tamoyiliga sodiq qolgan holda ikki
170
davlatdan biri bilan yoki uchinchi bir davlat bilan «alohida» sherikka
aylanish siyosatidan o’zini uzoq tutish pozitsiyasida kelmoqda.
Indoneziya tashqi siyosatiga ta’sir etuvchi muhim omillardan biri bu
– islom diniga e’tiqod qiluvchilar mamlakat aholisining katta qismini
(87%) tashkil qilishidir. Shunga ko’ra xalqaro miqyosda yoki mamlakat
ichida islom diniga oid har qanday mazmundagi holatlar tezda mamlakat
bo’ylab aks-sado berishi mumkin. Keyingi yillarda Indoneziyada radikal
kayfiyatdagi islomiy kuchlar faollashib qoldi. Biroq davlat ularga qarshi
keskin kurashib kelmoqda va xalqaro terrorizmga qarshi kurashni ham
qo’llab-quvvatlaydi. 2007 yil 17 yanvarda Indoneziya ASEANning
terrorizmga qarshi kurash bo’yicha Konventsiyasini imzoladi. Mamlakat
BMT HKning 1566-2004 rezolyutsiyasidagi barcha a’zo mamlakatlarni
terrorizmga qarshi kurashga chaqirig’ini qo’llab-quvvatlashligini ma’lum
qilgan.
Shu bilan bir qatorda Indoneziya xalqaro miqyosda ayrim global
muammolar borasida ham qat’iy yondoshuvlar asosida o’z pozitsiyasini
saqlab kelmoqda. Misol uchun Indoneziya global miqyosda iqlim
o’zgarishlarining oldini olishning tashabbuskorlaridan biridir (2007
yildan). 2009 yil 15 dekabrda Kopengagenda bo’lib o’tgan xalqaro iqlim
o’zgarishlariga bag’ishlangan konferentsiyada ishtirok etdi va Kopengagen
konferentsiyasi ishtirokchilari uchun Indoneziya tomonidan ishlab
chiqilgan beshta taklif va qarashlarni havola etdi.
Xalqaro munosabatlar tizimida Indoneziya XXI asrda ham ommaviy
qurollanishga qarshi bo’lib kolmoqda. 2010 yil may oyida Nyu-Yorkda
bo’lib o’tgan Yadro qurolni tarqatmaslik haqidagi Shartnoma
Konferentsiyasida Qo’shilmaslik Harakatidagi qurolsizlanish masalalari
bo’yicha muvofiqlashtiruvchisi sifatida ishtirok etdi. Indoneziyaning o’zi
2012 yilning fevralida «Barcha ko’rinishdagi yadro sinovlarini ta’qiqlash
haqidagi shartnoma»ni ratifikatsiya qildi.
2014 yil oktyabrda Indoneziyada navbatdagi prezidentlik saylovlari
natijasida mamlakat prezidentligiga Joko Vidodo keldi. Joko Vidodoning
tashqi siyosat borasida siyosati haqida xulosa chiqarishga hali erta. Bir
narsa aniqki, u o’z tashqi siyosatini mamlakat tarixida birinchi marta ayol
kishi – Retno Marsudiga ishonib topshirdi. Tashqi ishlar vaziri Retno
Marsudi diplomatik faoliyatining asosiy qismi Evropa davlatlari bilan
bog’liq bo’lganligini balki mamlakatning bundan keyingi tashqi siyosati
yo’nalishiga ham ta’sir qilishi mumkin.
Xulosa qilib aytganda XXI asrning boshlarida Indoneziya iqtisodiy,
ijtimoiy, siyosiy inqirozlarni bartaraf etib, xalqaro munosabatlar tizimida
171
o’z o’rniga ega bo’lgan davlatlar qatoridan o’rin olishga erishdi. Bunda
tashqi siyosat tamoyillariga sodiqlik va o’zgaruvchan xalqaro
munosabatlar tizimiga tezda moslashuv hal qiluvchi rol o’ynadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |