O‘zbeкiston respubliкasi

Aniqlovchining ifodalanishi. Aniqlovchi gapda turlicha ifodalanishga ega. Aniqlashning o‘ziga xosligiga ko‘ra, aniqlovchining ifodalanishi ham, shunga muvofiq, uning kengayuvchi so‘z bilan sintaktik aloqasi ham turlicha bo‘ladi.
Predmetning qandayligi, tusi, xususiyati, maza-ta’mi, shakli, tabiati kabilarni muayyanlashtirish lozim bo‘lganda aniqlovchi sifat, sifatdosh, ba’zan ot turkumidan bo‘lgan so‘z bilan ifodalanadi. Biror shaxs yoki predmetga qarashlilikni anglatish zaruriyati bo‘lganda aniqlovchi ot yoki ot o‘rnidagi so‘z bilan ifodalanadi. Shunga ko‘ra, aniqlovchi ikki xil bo‘ladi:
1) belgini muayyanlashtiruvchi aniqlovchi (sifatlovchi);
2) qarashlilikni muayyanlashtiruvchi aniqlovchi (qaratuvchi).
Sifatlovchi-aniqlovchi quyidagicha ifodalanadi:
1) sifat bilan: A’lo mamlakatning a’lo farzandi, bilib qo‘yki, seni Vatan kutadi;
2) sifatdosh bilan: Oqar daryo oqmasdan qolmas;
3) ravish bilan: Кechagi noxush manzarani bir umr unutmasa kerak;
4) son bilan: o‘ninchi yillarning sargardonligi;
5) belgi aniqlovchisi (sifat vazifasidagi) ot bilan: anor yuz, oltin kuz;
6) olmosh bilan: Qaysi yuzim bilan unga qarayman?
Qaratuvchi aniqlovchi quyidagi so‘zlar bilan ifodalanadi:
1) ot yoki ot o‘rnidagi so‘z: 1. Ona yerning otash qa’ridan «o‘g‘lim», degan nido keladi.(E.Voh.) 2. Mening ikki onam bor, ikkisi ham mehribon;
2) otlashgan so‘z bilan: 1. Кo‘pning duosi ko‘l. 2. O‘qiganning tili ko‘p uzun bo‘ldi.