O’zbekiston Respublikasi Oliy va o’rta maxsus ta’lim vazirligi Z. M. Bobur nomidagi Andijon Davlat universiteti z z o

 
24 
2.1. Hujayra markazi – sentrosoma. 
2.2. Mitoxondrilar
2.3. Ichki to’rsimon apparat- Goldji apparati. 
2.4. Endoplazmatik tur. 
2.5. Ribosomalar. 
2.6. Lizosomalar. 
2.7. Mikronaychalar. 
3. Maxsus organoidlar. 
3.1. Тonofibrillar
3.2. Miofibrillar
3.3. Neirofibrillar 
3.4. Plastidlar. 
3.5. Хivchin va kipriklar. 
4. Adabiyotlar . 
5. Тayanch iboralar. 
Хamma organizmlarning hujayralari hayot faoliyatining barcha tomonlarini o’zida 
namoyon qiluvchi yagona tuzilish planiga ega. 
Har bir hujayra bir-biri bilan mustaxkam bog’lik bo’lgan ikki qismdan, sitoplazma 
va yadrodan iborat. Bularning har ikkalasi ham murakkab va muayyan tuzilishga egaligi 
bilan harakterlanadi. Ularni tarkibiga ma’lum funksiyani bajaruvchi har xil birliklar 
kiradi.
Fransuz biologi Feliks Dyujarden 1835 yilda sodda organizmlarning 
protoplazmasiga e’tibor berib, uni “sarkoda” deb atadi. Chex anatomi va gistologi Yan 
Purkine 1840 yilda tuxum va hayvonlar embrioni hujayralaridagi tirik moddani 
(yadrodan tashqari) atash uchun “protoplazma” terminini biologiyaga kiritdi. 
V.Vul (V. Vohl , 1844) hujayrani hujayra qobig’idan tashqari barcha qismlarini 
protoplazma deb hisobladi. 
Strasburger protoplazmani nukleoplazmaga (yadro plazmasi) va sitoplazmaga bo’ladi.