8. Moliyaviy siyosat
Bo‗limlar daromadining bir qismi (40% gacha)
ular tomonidan mustaqil foydalaniladi. Foyda
ishlab chiqarishni ratsionalizitsiyalashga
korparatsiya moddiy xarajatlarini
qisqartirishga, resurslarni tejovchi yangi
texnologiyalarni joriy etishga, uskunalarni
modernizatsiyalashga yo‗naltiriladi,
qarz mablag‗lari keng jalb etiladi
Firma ma‘muriyati foydani bo‗linmalar orasida
qayta taqsimlaydi. Boshqalarni (yo‗q qilish,
qo‗shilish) harid qilish hisobiga ishlab
chiqarishni kengaytirish. Korporatsiyaning
o‗zini o‗zi moliyalashtirishi
Sifat to‗garaklarining asosiy maqsadi sifatni yaxshilashning tub
mohiyatini
aniqlash,
texnologik
jarayonlarini
takomillashtirish,
54
mehnatni va ishlab chiqarishni tashkil qilish bilan bog‗liq bo‗lgan
takliflarni joriy qilishdan iborat. Buning uchun ishlab chiqarilayotgan
mahsulotning ishonchliligini, chidamliligini oshirish, yuqori navli
buyumlarni ishlab chiqarishni ko‗paytirish, yaroqsizlikni va
reklamatsiyalarni kamaytirish, mehnat unumdorligini oshirish, ishlab
chiqarish sur‘atini yaxshilish, resurslarni tejamkorlik va iqtisod qilib
sarflash lozim. Ko‗pgina mamlakatlar o‗z mahsulotlarining sifatini
oshirish uchun ma‘lum tadbirlar, tajribalarga suyanib ozmi-ko‗pmi
yutuqlarga erishgan.
Biz yuqoridagi jadvaldan Yaponiya va Amerikada xodimlarni
boshqarish modellarining taqqoslama (solishtirma) tahlilini ko‗rib
chiqdik. Bu jadvaldagi berilgan ma‘lumotlardan ko‗rib turibmizki,
xodimlarni boshqarishning Yaponiya modeli juda ham mukammal.
Masalan, yapon firmalarining falsafasini, maqsadlarini olib qarasak,
barcha qilinadigan ishlar inson uchun, uning farovonligini ta‘minlash,
uning daromadining o‗sishi uchun qilinmoqda. Amerika modelida esa
hamma qulaylik va afzalliklar firma uchun, firma rahbariyati uchun.
Ishlab chiqarish va mehnatni tashkil qilishda Yaponiya modelida
asosiy e‘tibor sexda ishlab chiqarishning quyi bo‗g‗iniga qaratiladi,
ishchilar vaziyatga qarab har qanday ishni bajaraveradi. Amerika
modelida esa asosiy e‘tibor ishlab chiqarishga emas, tashqi muhitga
ko‗nikishga qaratiladi.
Yaponiya modelida ishchilarni rag‗batlantirishda qulay moliyaviy
holatlarda mukofotlar bir yilda ikki marta to‗lanadi, ijtimoiy fondlardan
to‗lovlar va imtiyozlar beriladi. Amerika modelida esa Amerikaning
yirik korparatsiyasi prezidentining daromadi Yaponiya firmasi
prezidentinikidan o‗rtacha uch marta ko‗p bo‗lsa ham, ishchilarni
rag‗batlantirishga Yaponiyadagiga nisbatan sezilarli darajada kam
e‘tibor beriladi.
55
Yaponiya menejmenti modelining o‗ziga xos xususiyatlari.
Yaponiya kompaniyalarida inson resurslarini boshqarish tizimini
umumiy jihatdan olganda ikkita katta guruhga bo‗lish mumkin:
1. Kompaniyadagi mavjud inson resurslari, ya‘ni personalni
boshqarish
2. Kompaniyaning istiqboldagi inson resurslari (hali kompa-
niyaning doimiy ishchi-xodimiga aylanmagan inson resurslari)ni
boshqarish.
Kompaniyadagi mavjud inson resurslari, ya‘ni personalni
boshqarish bo‗yicha boy va malakali tajriba jahondagi ko‗plab
boshqarish mutaxassislarini o‗ziga jalb etadi. Kompaniyaga ishchi va
mutaxassislarning butun umri davomida ishga qabul qilinishi juda
e‘tiborga molikdir. O‗qishni tugatgan yosh mutaxassis yoki kasb-hunar
egasi ishga qabul qilinishida, avval, sinov muddatini o‗taydi. Maxsus
tayyorgarlik kurslarini va malaka oshirish darslarini o‗qib, o‗z
layoqatlari va qobiliyatalarini namoyon eta olgan yosh kadrlargina
doimiy ishga qabul qilinadi. Yaponiyada ―Qayta ishga qabul qilish‖ning
yana bir qiziq jihati mavjud. Bu yirik xususiy kompaniyalarga
davlatning eng yuqori boshqaruv organlarida ishlab kelgan va nafaqaga
chiqqan xodimlarning ishga qabul qilinishi hisoblanadi. Xususiy
kompaniyalar sobiq davlat arboblaridan, ular tajribasi, bilimi va boshqa
afzalliklaridan samarali foydalana olishadi. Ular kompaniyaning yuqori
lavozimlariga baland ish haqi bilan tayinlanadi. Bunday xodimlarning
davlat
organlari
bilan
aloqalari,
ishbilarmonlar
dunyosidagi
munosabatlari va boshqa xususiyatlari kompaniyalarning samarali
faoliyatida qo‗l keladi.
Yaponiyaning xodimini umri davomida ish bilan ta‘minlash tizimi
ijobiy va salbiy jihatlarga ham ega. Ijobiy jihati shundaki, bu tizim
ishchilarning barqaror bandligini ta‘minlaydi, ishchi-xodimlarning
qo‗nimsizligini kamaytiradi, ish unumdorligini oshirishga sabab bo‗ladi,
56
ijtimoiy maqsadlarga to‗lovlarning yuqori ulushini ta‘minlaydi. Salbiy
jihatlariga ishchilarning ish vaqtidan tashqari ham ish bilan band
qilinishi, ishga qabul qilishning o‗ta qattiq sinovlari va talablari,
xodimlarning
ko‗pchiligiga
nisbatan
nohaqlik,
ya‘ni
ularni,
tabaqalashtirish va h.k. Tadbirkorlar bu tizimning kamchiligini doimiy
ishga qabul qilingan xodimni ishdan bo‗shatib bo‗lmasligida ham
ko‗radilar. 55-60 yoshgacha ishchi-xodimlarni ishdan bo‗shatish
mumkin emas. Bu yoshdan so‗ng nafaqa yoshi boshlanadi.
Shuningdek, barchamizni Yaponiya ta‘lim tizimi qiziqtirishi tabiiy.
Chunki ushbu modelning nazariy va amaliy asoslarini ta‘lim tizimidan
izlab topish maqsadga muvofiqdir.
Yaponiya ta‘limining shakllanishi 1867-1868-yillarda boshlangan.
Yaponiya o‗z oldiga, birinchi, boyish, ikkinchi, g‗arb texnologiyalarini
Yaponiyada ishlabchiqarilishi masalasini qo‗ydi va bu ishni amalga
oshirish uchun, eng avvalo, ta‘lim tizimini tubdan o‗zgartirish
kerakligini angladi.
1872-yili «Ta‘lim haqida»gi qonun qabul qilindi. Bunda yapon
ta‘limi g‗arb ta‘limi bilan uyg‗unlashtirilgan. 1893-yilda kasb ta‘limi
yo‗nalishidagi birinchi kollej paydo bo‗lgan. 1908-yilda Yaponiyada
boshlang‗ich ta‘lim majburiy 6-yillik qilib belgilandi.
1946-yili qabul qilingan konstitutsiya fuqorolarning ta‘lim
sohasidagi huquq va burchlarini belgilab berdi. Unda barcha bolalar
bepul umumiy ta‘lim olishi shart ekanligi qayd etilgan. Hozirgi zamon
yapon ta‘lim tizimining tarkibi quyidagicha: bog‗chalar, boshlang‗ich
maktab, kichik o‗rta maktab, yuqori o‗rta maktab, oliy ta‘lim tizimlariga
kiruvchi oliy o‗quv yurtlari. Bolalar yoshlariga qarab 3, 2, 1 yillik ta‘lim
kurslariga jalb qilinadi. Yaponiyada maktabgacha ta‘lim muassa-
salarining 60 foizi xususiy, 40 foizi davlatnikidir.
Maktabgacha ta‘limga Yaponiyada katta e‘tibor beriladi, chunki
psixologlarning ta‘kidlashicha, 7 yoshgacha inson bilimlarning 70
57
foizini, qolgan 30 foizini butun qolgan umri davomida o‗zlashtirar ekan.
Maktabgacha tarbiya odatda oiladan boshlanadi. Yapon ayollari uchun
onalik har doimgidek birinchi o‗rinda turadi. Ko‗pgina yapon
ayollarining aytishlaricha, bola tarbiyasi hayotlarining maqsadidir.
Yapon tarbiyachilarini kichik guruh (xan)larga bo‗lib o‗qitishlari
maktabgacha tarbiyaning asosiy xususiyatlaridan biri hisoblanadi. Bu
guruhlar o‗zlarining stollariga, bolalarning o‗zlari tanlagan shaxsiy
nomlariga (bu bolalarda qarorlar qabul qilishda, o‗zgalar fikrini hurmat
qilish, guruh a‘zolarining barchasini tashabbuskor bo‗lishga) o‗rgatadi.
Bunday usul kichik maktablarda ham, o‗rta maktablarda ham davom
etadi. Bu guruhlar o‗rtacha har 5 oyda shakllanib turadi. Yapon
bolalariga sinfni boshqarish juda yoqadi. Shuning uchun har kuni
bolalarning o‗zlari (toban) boshqaruvchi tanlaydilar. Har bir bola bu
vazifani bajarib ko‗radi.
Boshlang‗ich maktabda o‗qituvchilar bolalarni tanqidga, ya‘ni o‗z
xulqlarining yomon tomonlarini, maktabdagi kamchiliklarni tanqid
qilishni o‗rgatadilar. Bundan ko‗rinib turibdiki, o‗qituvchi faqat ta‘lim
berish bilan cheklanib qolmay, bolaning har tamonlama rivojlanishiga
ta‘sir etadi. Shuning uchun ham Yaponiyada o‗qituvchi kasbiga katta
e‘tibor beriladi. Yaponiya, rivojlangan davlatlar ichida, o‗qituvchining
maoshi davlat rahbarlari maoshidan ham yuqori bo‗lgan yagona
davlatdir.
Do'stlaringiz bilan baham: |