144
hodisalarini o
ʻ
zgartirishi, yangi narsalar, jamiyatning yashashi uchun zaruriy shartsharoitlar
yaratishi tushuniladi. Kishilarning tabiat qonunlari haqidagi bilimiga asoslangan amaliy
faoliyatlari bilish taraqqiyotini, fan va texnika ravnaqini belgilaydi. Sezgi, tasavvur va
tushunchalarimizning ob
ʼ
yektivligini tekshirish bilish jarayonining eng muhim vazifasidir.
Amaliyot — haqiqat mezoni. Bilimlarimizning haqiqiyligi amaliyot orqali tekshiriladi,
tasdiklanadi. Bilish jarayoni jonli mushohada (hissiy bilish)dan abstrakt (mavhum) tafakkurga,
undan esa amaliyotga o
ʻ
tish bilan harakterlanadi. Jonli mushohada, deganda biz sezgi, idrok,
tasavvur kabilarni, ya
ʼ
ni sezgi a
ʼ
zolari orqali tashki olamning miyaga ta
ʼ
siri natijasida paydo
bo
ʻ
ladigan in
ʼ
ikos shakllarini tushunamiz. Sezgi dunyoni in
ʼ
ikos etishning boshlang
ʻ
ich
shaklidir. Demak, sezgi — obyektiv dunyoning sub
ʼ
yektiv in
ʼ
ikosi. U sezgi a
ʼ
zolari orqali
dunyo hodisalarini, buyumlarning xususiyat va sifatlarini ayrimayrim, bir-biri bilan
bog
ʻ
lanmagan holda aks ettiradi. Idrok qilish hissiy bilishning murakkabroq shakli bo
ʻ
lib, u
sezgi a
ʼ
zolariga bevosita ta
ʼ
sir ko
ʻ
rsatuvchi buyumni yaxlit holda aks ettiradi. Inson miyasining
umumlashtiruvchi faoliyatiga asoslangan bu aks ettirish jarayoniga kishining oldingi tajribalari,
abstrakt tafakkurning faoliyati va boshqa ham kelib qo
ʻ
shiladi. Shularga asoslangan idrok qilish
narsalarning zarurroq, chuqurroq tomonlarini aklan (fikran) ajratib olishga va bilishga imkon
beradi. Miya inson ilgari idrok qilgan narsani o
ʻ
z xotirasida saklab qolish va uni qayta tiklash
qobiliyatiga ega. Sezgi a
ʼ
zolariga ta
ʼ
sir ko
ʻ
rsatmayotgan buyumning ana shunday qayta
tiklangan qiyofasi tasavvur deb ataladi. Inson hissiy bilish bosqichida to
ʻ
xtab qolmaydi. U
mazkur bosqich doirasidan chiqishi, buyumlarning umumiy, zaruriy va muhim xususiyatlari
hamda munosabatlarini, ularning bevosita hissiy mushohada kilib bo
ʻ
lmaydigan qonuniy
aloqalarini bilib olishi mumkin. Bunga abstrakt tafakkur — bilishning mantiqiy bosqichi orqali
erishiladi. Bilish jarayonining sifat jihatdan yangi, oliy bosqichi — mavhum tafakkur
jamiyatdan va tildan tashqarida bo
ʻ
lmaydi. U — amaliyotning , tarixiy taraqqiyotning mahsuli.
Tafakkur voqelikning umumlashtirilgan, ya
ʼ
ni bilvosita aksidir. Tafakkur va til bir-biri bilan
chambarchas bog
ʻ
langan. Til bo
ʻ
lmas ekan — umumlashtirish jarayoni ham bo
ʻ
lmaydi. Hissiy
bilish singari mavhum tafakkur ham muayyan shakllarda ro
ʻ
y beradi. Bu shakllar tushuncha,
muhokama va aqliy xulosalardir. Tushuncha narsa va hodisalarning umumiy va muhim
tomonlarini aks ettiradi. Mac, "odam" tushunchasi hamma insonlarga xos eng asosiy belgilarni
o
ʻ
zida mujassam ifoda qiladi. Muhokamada buyumlarda muayyan xususiyatlar mavjudligi
ta
ʼ
kidlanadi yoki inkor qilinadi. Tilda muhokamalar ran orqali ifodalanadi. Bir yoki bir necha
muhokama vositasi bilan yangi muhokama olish imkonini beradigan tafakkur shakli aqliy
xulosa, deb ataladi.
Bunday usul bilan mavjud bilimlarga tayanib, yangi bilimlar hosil qilinadi. 19-asr va 20-
asr boshida bilish to
ʻ
g
ʻ
risidagi ta
ʼ
limotda empirizm, empiriokrititsizm, idealizm, illyuzionizm,
pozitivizm, pragmatizm, realizm, sensualizm, skeptitsizm kabi ko
ʻ
pdanko
ʻ
p yo
ʻ
nalishlar paydo
bo
ʻ
ldi.
Do'stlaringiz bilan baham: