15-MAVZU: MADANIY MAKON
(MADANIYAT GEOGRAFIYASI)
Reja:
1.
Madaniyat va madaniyat geografiyasi haqida tushuncha
2.
Madaniyat geografiyasining asosiy tarmoqlari
3.
Til geografiyasi
4.
Din geografiyasi
5.
Hulq-atvor geografiyasi
Tayanch so’zlar:
Madaniyat, madaniyat geografiyasi, til geografiyasi, din
geografiyasi, xristian, islom dini, hulq-atvor.
Madaniyat faqatgina san’atkorona faoliyatga xos tushuncha emas, garchi
musiqiy va badiiy fa
oliyatni ta’riflash uchun “madaniyat” termini qo’llanilsada,
ushbu tushuncha biror bir ijtimoiy guruh, sinf yoki xalqning ma’lum davrda qo’lga
kiritgan yutaqlarini ifoda etadi. Xususan, nutq (til) madaniyati, din madaniyati
(masalan, Islom madaniyati), hulq-atvor madaniyati, shular qatorida musiqa
madaniyati va xokazo. Qolaversa, madaniyat kishilarning naslini (kelib chiqishi) ni
ham anglatmaydi. Nasl aynan bir avlodning ma’lum bir belgilari orqali
farqlanadigan a’zolarini tasniflashga oid biologik tushunch
adir. Jumladan, agar bir
xil madaniyatga ega bo’lgan yangi tug’ilgan chaqaloqlar turlicha guruhlarda
yashasa, turlicha o’ziga xos madaniyat bilan o’sadi.
Madaniyat so’zi Madina
shahri nomi bilan bog’liq holda kelib chiqqan.
Madina-
to’liq arabcha nomi Madi
na-
Rasuliloh, ya’ni payg’ambar shahri
hisoblanib, obodonchiligi, ko’rkamligi bilan Arabistondagi aholi yashaydigan
boshqa manzilgohlardan ajralib turar edi. Shuningdek, Madina Makkadan keyin
musulmonlar ibodat qiladigan eng yirik shahardir. Shu tariqa mada
niyat so’zi
bizning o’lkamizga Madina shahri nomi bilan, islom dini bilan bog’liq tarzda kirib
kelgan.
Fanda, odamlar o’rtasidagi muloqatda madaniyat so’zi bilan bir qatorda
kulьtura so’zi ham ishlatiladi. Kultura so’zi lotincha “culture” so’zidan olingan
bo’lib, “ishlov berish”, “ekib o’stirish” ma’nosini bildiradi. Rus faylasuflari N.
Berdyaev va V. Rozi
novlar “kultura” so’zining “kult” ya’ni diniy ibodat, sig’inish
so’zidan kelib chiqqanligini qayd etganlar.
Hozirgi paytda insoniyat faoliyatining ko’pgina sohalarida madaniyat yoki
kulьtura
so’zi qo’llaniladi. Qadimgi Rimda madaniyat deganda shaxsning
ta
rbiyalanganligi, ma’rifatlilik darajasi tushinilgan. Keyinroq madaniyat deganda
shaxsning qadr-qimmati, takomilligi tushinilgan. Nemis faylasufi F. Shiller
kishilardagi insoniylik fazilatlarini, uning ichki dunyosi, ma’naviylik darajasini
madaniyat deb tushuntirgan. Amerikalik madaniyatshunos olim Eduard Teylor
(1832-1917) madaniyat atamasini ilm-
fanga kiritdi. Teylor o’zining “Pervobitnaya
kultura”
asarida: “madaniyat keng ma’noda kishining jamiyat a’zosi sifatida
o’zlashtirgan bilimi, e’tiqodi, san’ati,
axloq-odobi, qonun-qoidalari va boshqa bir
qator qobiliyatlari va odatlari yig’indisidan tashkil topadi”, deb ta’kidlaydi.
Faylasuf va madaniyatshunos V.M. Rozin iborasi bilan aytganda “qancha
yirik madaniyatshunos bo’lsa shuncha nazariyalar, tushunchalar
mavjud”. Teylo
zamonida madaniyatning 7 ta ta’rifi bo’lgan bo’lsa, 1950 yillarda uning soni 150
taga, hozirgi kunda esa madaniyatga berilgan tushunchalar soni 400 taga yetadi. Bu
ta’riflar umumlashtirilsa madaniyat so’zining ma’no
-
mazmunini o’uyidagicha
tushunish mumkin.:
1. Madaniyat
–
uzoq tarixiy taraqqiyot jarayonida insoniyat tomonidan
yaratilgan moddiy va ma’naviy boyliklar, asori
-
atiqalar yig’indisi.
2. Madaniyat
–
u yoki bu jamiyatga xos falsafiy qarashlar, ilm, fan, maorif,
san’at, axloq, din, huquq, siyosat maishiy xizmat ko’rsatish darajasini aks
ettiruvchi omillar, ijtimoiy taraqqiyot daoajasi.
3. Madaniyat- insonlar hayotida, jamiyat rivojida shakllangan milliy,
umuminsoniy qadriyatlar majmui.
4. Madaniyat
–
har bir kishining tarbiyalanganligi insoniylik fazilatlari va
ijodiy faoliyatining ifodasidir.
Madanyatning qo’llanilishiga qarab shaxsiy, oilaviy, kasbiy, tabaqaviy, milliy
madaniyat, jamiyat madaniyati, umuminsoniy madaniyat kabi shakllarga bo’lib
o’rganish ham mumkin. Kundalik hayotda “muomala madaniyati”, “mehnat
madaniyati”, “nutq madaniyat”, “ishlab chiqarish madaniyati”, “xizmat ko’rsatish
madaniyati”, “dam olish madaniyati”, “huquqiy madaniyat” kabi tushunchalar ham
qo’llaniladi.
Madaniyat inson hayotida muhim vazifalarni bajaradi. Ular orasida
quyidagilarni alohida ta’kidlab ko’rsatish mumkin.
Madaniyat, avvalo, ijtimoiy vazifalarni, ya’ni shaxsni, odamni inson qilib
shakllantirish va tarbiyalash vazifasini bajaradi. Madaniyat har bir shaxsning
insoniyat yaratgan bilimlarni, ma’na
viy qadriyatlarni, tartib-
qoidalarni o’zlashtirib
olish, tarbiyalash, jamiyatning to’la huquqli a’zosi sifatida faoliyat yuritish
qobiliyatini shakllantirish vazifasini bajaradi. Insonning tabiat hukmronligidan
ajralib chiqishi madaniyatga xos ayrim elementtlarning shakllanishi bilan birga
sodir bo’ladi. Aynan madaniyat orqali har bir shaxs jamiyatda to’plangan
tajribalarni, an’analar va urf
-
odatlarni turmush tarzini o’zlashtiradi, ular keyingi
avlodlarga yetkaziladi.
Madaniyat axborotlarni o’zlashtirish,
bilish, tushunish vazifasini bajaradi.
Madaniyat inson uchun dunyoni bilish, dunyo to’g’risida turli ma’lumotlar,
axborotlar olish, ularni avlodan avlodga o’tib borishini ta’minlaydi.
Madaniyat tartibga soluvchi vazifani ham bajaradi, ya’ni kishilar o’rtas
idagi
o’zaro munosabatlarni belgilangan tartib
-qoidalar, axloqiy-huquqiy normalar
asosida tartibga solishga xizmat qiladi.
Madaniyat kishilar o’rtasida qzaro fikr almashuv bilan bog’liq bo’lgan, aloqa
uchun xizmat qiladigan vazifani bajaradi. Bu borada til asosiy vosita rolini
o’ynaydi. Gap shundaki, madaniyatning bir qator sohalari –
fan, san’at, texnika va
boshqalarning o’ziga xos
tili bo’lib, ularni bilmasdan turib madaniyatni
to’laligicha bilib bo’lmaydi.
Madaniyat aksiologik vazifani ham bajaradi, ya’
ni kishilar tomonidan
moddiy, ma’naviy, estetik, axloqiy qadriyatlarni egallashga, yomondan yaxshini,
bema’ni, xunuk narsalardan go’zallikni ajrata bilishga ko’maklashadi.
Madaniyat ijodkorlikni rivojlantirish vazifasini ham bajaradi. Insonni mavjud
madaniyatga tanqidiy-ijodiy qarash, isloh qilish, takomillashtirish, yangi bilimlar,
qoidalar, qadriyatlar, tartib-qoidalar yaratishga undaydi.
Madaniyat kishilardagi jismoniy va ruhiy toliqishni haydash, hordiq chiqarish,
tiklanish, kayfiyatini ko’tarish yo’lidagi tadbirlar, o’yinlar tashkil etuvchi
vazifalarni ham bajaradi.
Madaniyat doimo taraqqiy etuvchi ko’p qirrali jarayon, uning tarkibiga
kiruvchi elementlari o’zgarib turadi. Shu jihatdan tadqiqotchilar madaniyatni
o’ziga xos belgilari, sifatida qarab bir necha turlarga bo’ladilar.Madaniyatga
tsivilizatsion nuqtai nazardan yondoshuvchi nuqtai nazardan yondoshuvchi
mutaxassislar insoniyat bir necha tsivilizatsiyalarni bosib o’tganligini ta’kidlaydi.
Madaniyatni tili, dini, an’analari, qadriyatlari, iqtisodi
yoti yaqinligini
inobatga olib milliy, mintaqaviy, davriy jihatdan bir necha turlarga bo’lish keng
tarqalgan. Milliy madaniyatda diniy, axloqiy, badiiy, moddiy, geografik yaqinlik,
umumiylik nazarda tutiladi. Madaniyatni irqiy omilni nazarda tutgan holda b
o’lish
holatlari ham uchraydi. Frantsuz faylasufi J. Gobino jamiyat, madaniyat, din, til
to’laligicha irqiy jihatlar bilan bog’liq, madaniyat mavjud tabiiy sharoit bilan
bog’liq deb tushuntiradi va Yevropa madaniyatini negroid madaniyatda eng
yuqori, ustun darajada deb hisoblaydi.
XX asrning ikkinchi yarmida ayrim mutaxassislar jamiyat va madaniyat
sohasida yuz bergan o’zgarishlarni tushuntirish uchun kontkulьtura, subkultura
tushunchalarini qo’llay boshladilar. Kontkultura deganda hukmron madaniyatga
qarshi nazariyalar, qadriyatlar, falsafiy, badiiy qarashlar, ideallar tushuniladi.
Subkulьtura deganda jamiyatdagi turli sinflar, tabaqalar, guruhlarga xos madaniy
jihatlar hisobga olinadi. Shuningdek qashshoqlar, kambag’allar, o’rta tabaqalar,
yuqori tabaqalar, jamiyatdagi elita qatlamlari madaniyati degan tushunchalar ham
ishlatiladi. Masalan, ayrim tadqiqotchilar kambag’al tabaqalar madaniyati shaxsiy
gigienadan tortib bilim darajasigacha bo’lgan sohalarda past saviyada namoyon
bo’ladi, deb tushuntiradilar
. Jamiyatni umumiy madaniyat asosida birlashtirishga
intiluvchi ommaviy madaniyat mavjudligi haqida fikr bildiruvchilar ham bor.
Yoshlar orasida modaga berilgan xotin-qizlar, ayrim muzikaga berilgan yoki
alohida jargon bilan gaplashishni xush ko’radigan subkulьturalar haqida ham fikr
mavjud. Shahar madaniyati, qishloq madaniyati, kasb madaniyati, ular o’rtasidagi
farqlar haqida ham gapiriladi. Bularning hammasi madaniyatning murakkab
tarkibiy tizimdan iborat ekanligini ko’rsatadi.
Madaniyatshunoslik fanida shaxs kamolati muhim masaladir. Shaxsning
barkamol inson bo’lib yetishishida tarixiy, ijtimoiy
-
madaniy muhitning ta’siri
katta. Inson ma’lum ijtimoiy
-
madaniy muhitda dunyoga keladi, go’daklik
chog’idayoq shaxs ijtimoiy
- madaniy muhitni tayyor holda topadi. Mavjud
ijtimoiy-
madaniy muhit ta’sirida shaxs ijtimoiy shaxsga aylanadi. Shaxsning
ijtimoiylashuvi madaniy-ijtimoiy muhit yaratgan va rioya qilinadigan qadriyatlarni,
urf-odatlarni, ahloq-
odobni, moddiy va ma’naviy boyliklarni, g’oyaviy
andozalarni
o’zlashtirish, qabul qilish orqali sodir bo’ladi, shaxs inson sifatida
shakllanadi. Shu bilan birga shaxsda o’tkinchi ehtiyojlarni
- yurist, iqtisodchi,
injener, vrach, pedagog, san’atkor bo’lish, boy bo’lish, amaldor bo’lish, shon
-
shuhrat qozonish, turli unvonlar olish va boshqa ehtiyojlarni qondirish kabi istaklar
ham paydo bo’ladi. Buning uchun ta’lim muassasalarida qunt bilan o’qib, dunyo va
jamiyat, ularning taraqqiyot qonunlari to’g’risidagi umumiy bilimlarni egallash,
maxsus kasbiy fanlarni o’rganish, iz
lanish, hayotiy tajriba orttirish, intellektual
salohiyatga ega zarur bo’ladi.
Madaniyat kishinig nafaqat ijtimoiylashuvini, shuninigdek jamiyat bilan
integratsiyalashuvni ta’minlaydi. Madaniyat insonga barkamollikka erishishga,
ijodiy kuchlarini namoyon
etishga ko’maklashadi. Shaxsning madaniy darajasini
baholashda uning aqli, tafakkuri, ongi, axloqi, xulq-
atvori ham muhim o’rin tutadi.
Madaniyat insoning yashirin, betakror individuval xususiyatlari, qobilyatlarini
ro’yobga chiqarish, o’stirish va rivojla
ntirishga yordam beradi.
Shaxsni barkamol qilib yetishtirishda jamiyat madaniyatning bir qator
tizimlari alohida ahamiyatga ega. Masalan:
Do'stlaringiz bilan baham: |