O'zbekiston respublikasi oliy va o'rta maxsus ta'lim vazirligi maktabgacha va boshlang’ich ta’lim metodikasi kafedrasi qarshi davlat universiteti tabiatshunoslik va uni o'qitish metodikasi fani bo'yicha m a ' ruzalarmatn I

bilim bеrishdа bir хil nаrsаni yoki bir хil fаnni o`rgаtаvеrmаslik;

uzviylik, izchillik;

yangi mаvzulаrni, qiziqаrli, аsоsаn, ko`rgаzmаli bаyon etish kеrаk dеb uqtirаdi.

Bilim оlishdа tushunib o`rgаnish, ilmiy tаdqiqоtchining pоklikkа riоya etishigа аlоhidа e`tоbоr bеrаdi, jаmiyatning rаvnаqi mа`rifаtning rivоjigа bоg`liq dеgаn g`оyani ilgаri surаdi.3.Мавзу: Шарš уйђониш даврида таълим ва уни тарбия масалалари.

Режа:

1. 
   Уйђониш даври.
   
2. 
   Абу наср Фаробийнинг таълим тарбия ќаšидаги šарашлари.
   
3. 
   Абу Райхон Берунийнинг таълим-тарбия ќаšидаги šарашлари.
   
4. 
   Ибн Синонинг таълим – тарбия ќаšидаги šарашлари.
   

Уйђониш даврида Ўрта Осиёда таълим тарбияни ривожланиши. «Шарš» ўйђниш давридаилм-фан ривожланишининг асосий йўнаоишлари. Ўрта Осиё мутафаккирларининг илм-фан, тарбия ќаšидаги šарашлари.

Асосий тушунча ва таянс сўзлар.

VII-XII асрлар давомида Марказий Осиёда маданият, илм-фан беšиёс ривожлана борди. Айниšса аниš фанларга šизиšарли кескин орта бошлади. Ўша тарихий даврда ал-Хоразмий, Фаробий, Фарђоний, Беруний, Ибн Сино каби олимлар дунёга келди. Улар таъсирида дунёвий илмлар ривожланади. Ўша улуђ мутафаккирлар инсон маънавий ва тафаккур дунёсини бойитишда инсоният онгини, маданий-маърифий šарашларини ўстиришда ўз даврида ва кейинчалик ќам асосий роль ўйнайдилар, инсон камолотига доир беšиёс таълимотни яратадилар.
Бу даврда араб тили илмий ва алоšа тили эди. Х аср ўрталарига келиб, форс – тожик тилида ќам иш юритила бошланди. Бу даврда Бухорода катта китоб бозори бўлиб, китоб дўконларида йирик олимлар ва фозил кишилар учрашиб, илм-фан тўђрисида турли хил бахслар юритишар эди. Абу Али Ибн Сино китоб дўконларидан бирида Фаробийнинг Аристотель «метофизика» сига ёзган шархларини сотиб олган.
XI асрда Хоразмда илм-фан айниšса ривожланди. Хоразм шохи Маъмун ўз саройига энг забардаст олимларни таклиф этади. У ташкил этган «Байтул хаким» «Донишмандлар уйи» да šомусий олимлар Беруний, Ибн Сино, Абу Наср ибн Ироš каби олимлар ижод билан шуђуландилар. Бу кейинчалик «Маъмун» академияси номи Билан дунёга машќур бўлган.
Шарš «Уйђониш даври» да илм-фан ривожланиши уч йўналишда бўлди.
Биринчи йўналиш математика-тибииёт йўналиши бўлиб, буларга математика, астрономия, Киме, география, минерология, тиббиёт, доришунослик каби фанлар киритилиб, ал-Хоразмий, Аќмад Фарђонийлар математикага оид, Закариё ар-Розий Кимё ва тиббиётга оид, ибн Сино тибииёт ва фалсафа, Беруний тиббиётга оид, Журжоний тиббиёт ва фалсафага оид йирик асарлар яратдилар.
Иккинчи йўналиш ижтимоий-фалсафий йўналиш бўлиб, бунда фалсафа, тарих, мантиš, рухшунослик, нотиšлик ва бошšа фанлар бўлиб, бу соќада Фаробий, ал-Кихдий, Ибн Сино, Муќаммад Наршаќий кабилар фаолият кўрсатган. Юšорида айтиб ўтилган олимлар šомусий олимлардир.
Учинчи йўналиш таълимий-аќлоšий йўналиш бўлиб, бу соќада šомусий олимлар ўз šарашларини ижтимоий-фалсафий ва илмий асарлари таркибида ёки аќлоšий асарларида баён этканлар. Шарš Уйђониш даврида инсон муаммоси маънавий сохасидаги асосий масала бўлган. Шунинг учун ќам таълим-тарбия масаласига катта эътибор берилган, яратилган асарларда шарššа хос бўлган инсоннинг ахлоšий-руќий камолотини улуђлаш етакчи ўрин тутган. Мазкур таълимий-аќлоšий асарларда инсоннинг маънавий камолга етиши юксак хулš-одоб, илм-фанни эгаллаши асрсидагина амалга ошиши мумкин деган ђоя илгари сурилди. Илмий билимга асосланувчи метод шакилланда натижада аšлий тарбия олимлар эътиборида бўлди: Хоразмий, Фаробийлар бу методни асослаб беришган буюк мутафаккирлар эди. Табиат ќаšидаги šарашлар ва унга бођлиš таълим тарбиянинг ривожлантириш бўйича Фаробий, Беруний, Ибн Синоларнинг šарашлари алоќида аќамиятга эга. Булар ќаšида šисšача тўќталиб ўтамиз.
АБУ НАСР ФАРОБИЙ- ўрта аср шарšининг машќур мутафаккири, šадимги Юнон фалсафасининг Шарšдаги энг йирик давомчиси ва тарђиботчисидир. Фаробий šадимги Юнон илмларининг чуšур билимдони бўлган, унинг Шарšда тарšалиши ва ривожига катта хисса šўшгани туфайли уни – «Шарš Аристотели» - «Муаллими Соний» - «Иккинчи муаллим» (биринчи муаллим Аристотель) деб атайдилар.
Фаробий таълим – тарбияга бађишланган асарларида таълим тарбиянинг муќимлиги, унда нималарга эътибор бериш зарурлиги, таълим-тарбия усуллари ва услуби хаšида фикр юритади. «Фозил одамлар шаќри», «Бахт-саодатга эришув тўђрисида» «Аšл маънолари» каби асарларида ижтимоий- тарбиявий šарашлари ўз ифодасини топган.
Фаробий «Бахт-саодатга эришув тўђрисида» асарида билимларни ўрганиш тартиби ќаšида фикр баён этган унинг таъкидлашича, аввал билиш зарур бўлган илм ўрганилади, бу олам асослари ќаšидаги илмдир. Уни ўргангач, табиий билимларни, табиий жисмларни тузилиши, шаклини, осмон ќаšидаги билимларни ўрганиш лозим. Ундан сўнг, умуман , жонли табиат-ўсимлик ва ќайвонлар ќаšидаги илм ўрганилади, дейди.
Фаробий таълим-тарбияга биринчи марта таъриф берган олим саналади. Таълим- деган сўз инсонга ўšитиш, тушунтириш асосида назарий билим бериш; тарбия-назарий фазилатларни, маълум ќунарни эгаллаш учун зарур бўлган хулš нормаларни ва Амалий малакаларини ўргатишдир, дейди олим.
Фаробий ўз асарларида ахлоšий фазилатларга тўхталиб ўз фикрларини баён этади. ахлоšий фазилатлар деганда билимдонлик, донолик ва мулоќазали бўлиш, виждонлилик, камтарлик, кўпчилик манфатини юšори šўйиш, ќаšиšат, маънавий юксакликка интилиш, адолатлилик каби хислатларни тушунади. Аммо бу хислатларнинг энг муќими ќар бир инсонининг билимли, маърифатли бўлишидир. Шунинг учун Фаробий аќлоš тушунчасига аšл Билан узвий бођлиš холда таффакурга асосланган ахлоš сифатида šарайди.
Фаробийнинг таълим тарбия йўллари, усуллари, воситалари хаšидаги šарашлари хам šимматлидир. У инсонда гўзал фазилатлар икки йўл- таълим ва тарбия йўли Билан ќосил šилинади. Таълим назарий фазилатларни бирлаштирса – тарбия назарий ва амалий фазилатларни бирлаштиради дейди. ¥ар иккаласи бирлашса етуклик намоён бўлади. Фаробий таълимда барча фанларнинг назарий асослари ўрганилса, тарбияда маънавий аќлоšий šоидалар, одоб меёрлари ўрганилади, касб-хунарга оид малакалар ќосил šилинади, деб уšтиради.
Фаробий таълим-тарбияда рађбатлантириш, одатлантириш, мажбур этиш методларини илгари сурган. ¥ар икала усул ќам инсонни ќар томонлама камолга етказиш маšсадини кўзлайди. Фаробийнинг таълим-тарбия ќаšидаги šарашлари ќозирча ўз аќамиятини саšлаб келмоšда.

АБУ РАЙХОН БЕРУНИЙ жаќон фанининг тараššиётига ђоят улкан хисса šўшган зўр истеъдод эгаси ва тадšиšотчи эди. Унинг ўлмас илмий асарлари жахон Фани тараššиётида бениќоя юксак аќамиятга моликдир. Берунийнинг йирик асарларига «Минералогия», «Хиндистон», «Геодезия», «Ўтмиш ёдгорликлари», «Сайдана» кабиларниолиш мумкин. Беруний ќар бир яратган асарининг киши рухиятига, šобилиятига мос, уни толиšтирмайдиган бўлишига эътибор беради. Беруний ёзади: «Бизнинг маšсадимиз ўšувчини толиšтириб šўймасликдир. ¥адеб бир нарсани ўšий бериш зерикароли бўлади. Агар ўšувчи бир масаладан бошšа бир масалага ўтиб турса, у худи турли-туман бођ-рођларда сайр šилгандек бўлади, бир бођдан ўтар-ўтмас, бошšа бођ бошланади. Кейин унинг ќаммани кўриш ва томоша šилгисис келади». Берунийнинг илмий билимларини эгаллаш йўллари, усуллари ќаšидаги фикрлари ќозирги давр учун ќам долзарбдир. Ўšувчига билим беришда:

- Ўšувчини зериктирмаслик
- Билим беришда бир хил нарсани ёки бир хил фанни ўргатавермаслик.
-узвийлик, изчиллик
-янги мавзуларни, šизиšарли, асосан, кўргазмали баён эти шва ќаказога эътибор бериш кераклигини уšтиради.

Аbu Rаyхоn Bеruniy bilim оlishni ахlоqiy tаrbiya bilаn bоg`lаydi. Zеrо, insоndа kоmillikning muhim mеzоni yuksаk ахlоqlikdir. Bеruniy insоn hаr tоmоnlаmа kаmоlgа еtishi uchun u ilmli bo`lishi bilаn birgа mеhnаtsеvаr vа хunаr egаsi bo`lishi hаm kеrаk dеydi. U insоn kаmоlоtidа uch nаrsа muhimligini tа`kidlаydi. Bu хоzirgi dаvr pеdаgоgikаsidа hаm e`tirоf qiluvchi irsiyat, muhit, tаrbiyadir. Mа`lum bir dаvrdа insоn kаmоlоtigа irsiyat, muhitning tа`sirini inkоr etib, fаqаt tаrbiyani tаn оlаdilаr. Lеkin Bеruniy o`z zаmоndоshlаri-Fаrоbiy, Ibn Sinоlаr kаbi insоn kаmоlоtidа hаr uchаlаsini hаm muhim dеb hisоblаydi. YA`ni u insоnning kаmоlоtgа еtishidа ilmu mа`rifаt, sаn`аt vа аmаliyot аsоsiy rоlь o`ynаsаdа, nаsl-nаsаb, ijtimоiy muhit vа ijtimоiy turmush qоnuniyatlаri hаm kаttа аhаmiyatgа egа ekаnligini tа`kidlаydi. Bеruniy nаzаridа insоn kаmоlgа еtishning eng muhim оmillаri ilm-mа`rifаtli bo`lishi vа yuksаk ахlоqlilikdir. Bеruniy ilmiy bilimgа оid, tа`lim mеtоdlаri hаqidаgi qаrаshlаri bilаn tа`lim nаzаriyasidа o`zigа хоs mаktаb yarаtаdi.

Beruniyning o’sha davrda yaratgan buyuk kashfiyotlaridan biri Yerning shar shaklida ekanligini ko’rsatish uchun Globus ixtiro etganligidir.
Beruniy asarlariga tabiatga oid juda ko’p ma‘lumotlar kiritilgan. Masalan, O’rta Osiyo, Hindiston, Afg’onistondagi qazilma boyliklar (dorivor o’simliklar, hayvonlar), ularning foydali xususiyatlari haqida ma‘lumotlar berilgan. Beruniyning ilmiy qarashlari «Minerologiya», «Hindiston», «Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar», «Geodeziya» kabi asarlarida keng yoritilgan.
«Qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar» asarida Beruniy Eron shimolida keng tarqalgan tropik o’simliklar va hayvonot olamini ta‘riflaydi. Beruniyning «Kitob as-Saydana-fit-tibbi» (Tabiatda dorishunoslik) asari 1927 yilda Turkiyaning Bursa shahridagi kutubxonalarning biridan topilgan. Bu kitobda 250 dan ortiq tabib, dorishunos, kimyogar, tabiatshunos, tarixchi, faylasuf, sayyohlar haqida ma‘lumotlar keltirilgan.
Beruniyning tabiy va sun‘iy tanlanish haqidagi fikrlari ham diqqatga sazovordir. Agar Yer yuzini bir xil daraxt yoki bir xil hayvon butunlay qoplab olsa, bu holda hayvon va daraxtlarning ko’payishiga, daraxtning o’sishiga o’rin qolmaydi, deb ta‘kidlagan edi. Beruniyning «Tabiatda dorishunoslik» asarida dorivor o’simliklar tasnifi ham berilgan. Beruniy o’z asarlari bilan tabiat fani tarixiga asos solgan.