O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta maxsus ta`lim vazirligi buxoro davlat universiteti

1.Gigrofitlar. Namlikka to‘la to‘yingan va sernam muhitda yashaydigan o‘simliklar gigrofitlar guruhiga kiritiladi. Odatda bunday muhit daryolar, ko‘llar, botqoqliklar, sernam o‘rmonlar va soya joylarda mavjud bo‘ladi. Bu guruhga kiruvchi o‘simliklarga: qamish, sholi, lux, qiyoq, ingichka bargli paporotniklar va boshqalarni ko‘rsatish mumkin. Bu ekologik guruh o‘simliklari ham ortiqcha namlik sharoitiga moslashish belgilari bilan xarakterlanadi.

Barcha gigrofit o‘simliklarida hujayra shirasining osmotik bosimi juda past, ya’ni, 0,8-1,5 MPa bo‘ladi. Suvni saqlash qobiliyati juda past va shuning uchun qisqa vaqt ichida ko‘p miqdorda suv yo‘qotadi. Kunduz kunlari yaxshi yoritilgan sharoitda gigrofitlar 1soat davomida o‘z og‘irligiga nisbatan 4-5 marta ko‘p suvni yo‘qotishi mumkin. Ildizlari kuchsiz rivojlangan va tuproqning yuza qismida gorizontal ravishda tarqalgan bo‘ladi. Ildizlar shoxlanmagan, tukchalar bo‘lmaydi. Ba’zi bir botqoqda yashaydigan o‘simliklarda nafas oluvchi ildizlar hosil bo‘ladi. Barglarida ustunsimon parenxima kuchsiz rivojlangan yoki bo‘lmaydi. Bu o‘simliklar to‘la suv bilan ta’minlangan sharoitda yashaganliklari tufayli ularning tanasida transpiratsiya jarayoniga qarshilik qiluvchi belgilar juda kam yoki bo‘lmaydi. Hujayrada juda yupqa kutikula qavati bo‘ladi. Og‘izchalari bargning ustida joylashgan va ko‘proq muddatda ochiq bo‘ladi. Hujayralararo bo‘shliqlarning yirik bo‘lishi suv bug‘latuvchi sathining keng bo‘lishini ta’minlaydi. Transpiratsiya jadalligining yuqori bo‘lishi ortiqcha suvning tomchilar holida tanadan chiqib turishini ta’minlaydi. Bu o‘simliklar tuproq va havo qurg‘oqchiligi ta’siriga chidamsiz bo‘ladi.