156
boshqa ijtimoiy normalardan bir
qator jihatlari
bilan ajralib turadi. Avvalambor, huquq
normasi umumiy xarakterga egadir.
U ijtimoiy munosabat qatnashchilarining
barchasiga, ularning xohish-istagiga bog’liq bo’lmagan holda tegishli bo’ladi, ya’ni u biron
bir konkret hol va hayotiy holatga mo’ljallangan bo’lmay,
balki ularning muayyan bir
ko’rinishiga, turiga, ya’ni ijtimoiy munosabatlarning ma’lum bir kategoriyasiga, turkumiga
tegishlidir (masalan: bitimlar tuzish, pensiyaga chiqish tartibi, nikohdan o’tish va hokazo).
Huquqiy normaning umumiy xarakterga ega ekanligi avvalambor shunda ko’rinadiki,
toki huquqiy normada ko’zda tutilgan holatlar yuzaga kelaverar ekan,
bu norma ham
qo’llanilaveradi, qo’llanilgach esa kuchini yo’qotmaydi. Masalan, O’zbekiston Respublikasi
Ma’muriy javobgarlik to’g’risidagi kodeksining 125-moddasi - «Transport vositalaridan
foydalanish qoidalarini buzish» - shu paytgacha sodir etilgan va etilishi mumkin bo’lgan
ma’muriy huquqbuzarlik hollarida qo’llaniladi.
Huquqiy normaning yana bir muhim jihati uning davlat erki-irodasini,
amrini ifoda
etishida ko’rinadi. Shu bois, huquq normasi - muayyan munosabatlar ifodasi yoki
muayyan
harakatni sodir etishni maslahat beruvchi tavsiyanoma tarzidagi qoida bo’lmay, balki, shu
normada ko’rsatilgan holatlar yuzaga kelganda qanday harakat qilish lozimligini belgilovchi
hokimona amr - buyruqdir. Zero, har qanday huquq normasi vakolatli davlat organi
tomonidan o’rnatiladi yoki sanksiyalangan bo’ladi, shu bois davlat amri-irodasini ifodalaydi,
umummajburiy qoida tariqasida amal qiladi. Huquq normasida belgilangan lozim xatti-
harakat qoidasi mabodo bajarilmasa, uning bajarilishini ta’minlovchi davlatning majburlov
choralari harakatga kiradi. Masalan: huquq sub’yekti tomonidan qonunga xilof harakatlar
sodir etilishi tegishli yuridik javobgarlikning yuzaga kelishiga sabab bo’ladi, demak, huquq
normasi
davlatning salohiyatiga, kuchiga tayanadi.
Davlatning amr-irodasi - huquqiy norma huquq sub’yektiga muayyan huquqlarni
bergan holida ham saqlanib qoladi, chunki u huquq sub’yektining huquqiy kafili sifatida,
ya’ni shu huquqning qo’riqchisi va bajarilishini ta’minlovchi kafil tariqasida o’zini namoyon
etadi.
Huquq normasi mazmunan va ijtimoiy ahamiyati bois davlat amri irodasini o’zida
ifodalaydi.
Uning bu jihati, o’z navbatida shakl masalasiga, ya’ni huquqiy normaning
ifodalanish shakliga qat’iy talab qo’yadi. Huquqiy norma qonunlarda, normativ aktlarda va
boshqa rasmiy huquqiy hujjatlarda shaklan aniq qoidalar tarzida mustahkamlangan bo’ladi,
zero, huquq normasini to’g’ri tushunish va o’rinli qo’llash uchun, u albatta puxta ishlangan,
aniq va ixcham shakldagi qoida bo’lishi kerak.
Ijtimoiy munosabatlarni tartibga soluvchi normalar ichida huquq, aynan o’zining shu
jihati bilan, ya’ni shaklan aniq qoida ekanligi bilan axloq normalaridan farq qiladi.
Shunday qilib, huquq normasi davlat tomonidan o’rnatilgan yoki sanksiyalangan,
bajarilishi hamma uchun majburiy bo’lgan va aniq shakllangan xatti-harakat, yurish-turish
qoidasidir.
Huquq normasi - davlat tomonidan o’rnatiladigan va ma’qullanadigan, muayyan
shaklda ifodalanadigan, ijtimoiy munosabatlarni tartibga solishga qaratilgan
umummajburiy yurish-turish qoidasidir.
Do'stlaringiz bilan baham: