O`zbek tili va adabiyotini o`qitish metodikasi fanidan ma’ruza (VI semester 4-kurs) Individuallik

Majnunning o‘qishga munosabati:
Ta’limig‘a belni chust qildi, Ne ul dedi, bu durust qildi. Har necha sabaq debon fuzunroq, Go‘yoki bilib edi burunroq. . . Kup bor edikim besh-o‘n sabaqni, Anglab evurur edi varaqni. Oz vaqtda ayladi zamonaviy , Oni bori ilm aro yago‘zbek . .
Shirinning tavsifi:	Husn ichra ayog‘idin boshi xo‘b, Boshdin ayogig‘a tegru mahbub.
Laylining Majnunni bir gullar to‘pi ichida ko‘rib bergan savoli:	«K-ey turfa yigit, ne holating bor, Ne nav’ g‘amu malolating bor? Kim, shodlig‘ing yo‘q o‘zgalardek, Obodlig‘ing yo‘q o‘zgalardek.
Majnunning javobidan:	«Key jonima hayrat o‘ti solg‘on, Ko‘nglumni burun nazarda olg‘on. Avvalki jamolidin sochib barq, Ut ichra vujudum aylagan g‘arq. Zulf ochmoq ila olib qarorim, Qilg‘on qaro ro‘zu ro‘zgorim. Avvalki faso‘zbek zohir etgon, Ko‘nglumning ishini oxir etgon. Qilg‘onni yoshurmog‘ing ne erdi? Mendin yana so‘rmog‘ing ne erdi? . .
Majnunning holati:	Chun bo‘yla necha xurush qildi, Za’f ettiyu tarki hush qildi.
	Bulbul bila soz etib navoni, Bulbuldin oshar edi fig‘oni
Dugo‘zbek larning hamdardligi:	Dedi: «Ema g‘amki bok emastur, Kim ishq o‘tidin halok emastur. Sen qo‘pg’ilu bizga topshur oni, Azm ayla qabilag‘a ravoni. To bo‘lmasun el bu ishdin ogoh, Biz fikr etali nechukki dilxoh».