qizg‘ish sh u ’la k o‘p o'tm ay sham yanglig' s o ‘ndi. Soat uchlargacha kun
g'ira-shira yorishib turdi-da, so'n g huvillagan o'lkaga yana zim -ziy o
tun c h o ‘kdi.
Y o ‘lovchilarni chor atrofdan ta ’qib etayotgan uvlash qorong'i tushdi,
deguncha yaqinroqdan eshitila boshladi; o ‘q tin -o‘qtin bu tovush shunday
yaqin kelib qolardiki, itlarning quti o ‘chib talvasa ichida o ‘zlarini u
yoqdan, bu yoqqa otardilar.
Bir gal mana shunday talvasaga tushishlardan s o ‘ng Bill bilan G enri
itlarni tinchitgach, Bill:
— Bu kasofatlar biron o'lja uchrab bizni tinch qo'yishsa yaxshi b o '-
lardi, — dedi.
— N im asini aytasan, ularning tovushini eshitishga kim zor, deysan, —
deya m a’qulladi G enri.
Shu ketgancha anchagacha churq etishm adi.
Navbatdagi qarorgohda to'xtab, G enri endi loviya qaynatish uchun
dekchaga m uz parchalari solayotganda to'satdan orqa tom on d an bir
Do'stlaringiz bilan baham: |