ahamiyatga ega b o ‘lsa, m ana shu to ‘siq uning uchun shunday vazifani o'tar, ya’ni u yashayotgan olam ni quyoshdek yoritardi. Kulrang bo'richa chiroqqa talpingan parvonadek shu yorug'likka talpinardi. U erta-kech o ‘sha yoqqa borish um idi bilan yashardi. U n in g vujudida kun sayin u yg'onayotgan hayot yorug'lik devori sari boshlardi. U n in g qonid a oqayotgan hayot — tiriklik tashqi dunyoga eltuvchi yagona yo 'l ham va u bosib o ‘tishi shart bo'lgan y o ‘l ham m ana shu g ‘or og'zi ekanligini sezardi. A m m o o 'zi bu haqda h ech nim a bilm asdi. U tashqi olam mavjudligidan ham bexabar edi. Bu yoru g'lik d ev orin in g bitta g'alati xususiyati bor edi. O tasi B irko'zning (bo'ri bolasi uni yorug'likka yaqinroq joyda uxlaydigan va o'zi yashayotgan olam dan onasiga o'xshab ovqat keltiradiganlardan biri sifatida tan olardi) o'sha sh affof devor orasidan o'tib ko'zdan g'oyib