“O‘zbek tili haqida”gi Qonunning

1-boshlovchi: Darhaqiqat, bugun davlat tili maqomiga ega bo‘lgan o‘zbek tili mustaqil davlatimizning bayrog‘i, gerbi, madhiyasi, Konstitutsiyasi qatorida turadigan qonun yo‘li bilan himoya qilinadigan muqaddas timsollardan biriga aylangani har bir zamondoshimiz qalbida faxr-iftixor tuyg‘usini uyg‘otadi.

2-boshlovchi: Ona tilimizning betakror jozibasi shoirlar tomonidan go‘zal tashbehlar ila madh etilganligini, Ona tili va adabiyot kursi tinglovchilari tomonidan aytiladigan she’rlar misolida tinglaymiz. Marhamat.

(Qodirova Dilbar)

Har so‘zida ilohiylik bor,

Haq Ollohdan bir vahiylik bor.

Bag‘rikenglik, zo‘r saxiylik bor,

Imonimsan, o‘zbek tilim, o‘zbek tilim.
Allasiga duo qo‘shilgan,

Lafzlariga shifo qo‘shilgan.

Ezgu tilab – nido qo‘shilgan

Senda – hayot.

Senda – baxt yo‘lim,

O‘zbek tilim, o‘zbek tilim.

(Zaripova Sora)

Hamid Olimjonlar kuylagan Vatan,

Ruhlari hali ham tinchlik bermaydi.

Aylanay o‘zbegim aytgan so‘zidan,

Yurtim tuprog‘ida oltin gullaydi.
Hamma sharofatlar mustaqillikdan,

Bugunda o‘zbekni dunyo taniydi.

Qodiriy, Cho‘lpon-u, Usmon Nosirlar

Bu kunni bir kelib ko‘rsa qaniydi.

(Begmurodova Husniya)

Ona tilim, oy tilim,

Sen bilan mag‘rur elim.

O‘lmasin, iftixorim,

Ko‘rkam, mangu bahorim.
Kim tinglasa o‘ylatgan,

Buyuklarni so‘ylatgan.

Tillar ichra boy tilim,

Go‘zallikka oy tilim.

Men chaqaloq pallalar,

Onam aytgan allalar.

Bilan singding qonimga,

Hamda shirin jonimga

Jahonda eng boy tilim,

Go‘zallakda oy tilim.

(Xo‘jayeva Gavhar)

Paxtalar xalqimning dilidek jo‘shqin,

Bahordek ilhombaxsh, ona tilimsan.

O‘zbekcha hse’r o‘qir Lermontov, pushkin,

Tuganmas xazina, bitmas bilimsan.
Navoiy g‘azalin har bir satrida,

Nafosat, go‘zallik shu tilga xosdir.

Shunchalar ma’no bor so‘zning atrida,

Har bir so‘z durdona yoki olmosdir.

(Qahhorova Gulshan)

Ona tilim, sen ruhimning qanoti,

Abu turk nafasi, Oltoy chechagi.

Xun davridan omon keldi G‘iroting,

Qutlug‘ Enasoyning ezgu ertagi.
O‘rxun bo‘ylarida toshga aylanding,

Ko‘klarga sanchilding, turon bo‘lding, sen.

Mangulik safarga qachon shaylanding,

Qachon bu olamda kuchga to‘lding, sen.

(Qulmurodova Shahnoza)

Beshik quchib, munisam onam,

Alla aytdi singding quloqqa.

Ona tilim seni o‘xshatdim,

Zilol suvga, chashma buloqqa.

Navoiyni tanidi olam,

Sen tufayli jonajon tilim.

Uvaysiyning kamoli bo‘lib,

Yuraklardan mangu olding joy.

Nodiraning salomi bo‘lib,

Oy misoli taratding chiroy.

Sendan chiqdi tillari zukko,

Bo‘lsa neki o‘zbekda daho.

Oq sut kabi poksan, sen tilim,

Onam kabi bebaho tilim.

(Bobomurodova Xurshida)

Ona tilin tinglab, kirdi menga jon,

Ohista tirildim va shunda bildim.

Meni tuzatolmas hech dori-darmon.

Jonimga masihdir shu ona tilim.
Mayli qashshoq bo‘lsin, mayli behasham,

Lekin mening uchun aziz va suyuk.

Jahon minbarida yangramasa ham,

Ona tilim menga muqaddas, buyuk!

1-boshlovchi: Ota-bobolarimiz tilga ehtiyot bo‘linglar, kishi dilini og‘ritadigan, ko‘nglini qoldiradigan, izzat-nafsiga tegadigan, or-nomusi, sha’nini oyoq osti qiladigan so‘zni so‘zlamanglar, hamma vaqt shirinso‘z bo‘linglar, deb ta’kidlaganlar.