Ona tarbiyasi: roman va hikoyalar / Aziz Nesin

BOLALAR ROMANI UCHUN KONKURS
Qadrdonim Zaynab!
Kuni kecha senga xat jo‘natgan edim, mana bu­
gun esa yana yozyapman. Rosa hayron bo‘lsang ke­
rak. Ketma­ket yozishimning sababi bor – bir narsa­
ga sen qanday qaraysan, shuni bilmoqchiman. Agar 
mening fikrim senga ma’qul tushsa, bir ish qilamiz.
Yaqinda bir gap eshitib qoldim. Bolalar romani 
uchun konkurs e’lon qilinganmish. Shuni eshit­
dim-u, lop etib miyamga bir fikr keldi. Bir-birimiz­
ga yozgan xatlarimizni tartib bilan to‘plab chiqsak, 
shuning o‘zi roman bo‘lmaydimi? Men hamma xat­
laringni yig‘ib yuribman. Sen ham mendan olgan 
xatlaringni tartibga solib, papkaga joylab qo‘yga­
ningni bilaman. Buni o‘zing aytgan eding.
Xo‘sh, bunga nima deysan? Senga ma’qulmi shu 
gap? Agar konkursga qatnashishga rozi bo‘lsang, 
jamiki xatlarni bir konvertga solib, aviapochta 
orqali tezda menga yubor. Ikkovimiz sherik bo‘lib 
qatnashamiz.
Agar  sen  shu  taklifimga  qo‘shilmaydigan  bo‘l-
sang, u holda menga darhol xabar qil. Yana bir 
iltimosim bor. Taklifni ma’qul topsang, bu haqda 
hozircha hech kimga gapirmay tur. Konkursda 
yutib chiqsak, uyimizdagilarga bu sovg‘a bo‘ladi. 

---

177
«Ona tarbiyasi»
Bordi­yu, omadimiz kelmasa, u holda yopig‘lik qo­
zon yopig‘ligicha qolaveradi. Hech kim buni yuzi­
mizga sololmaydi.
Javobingni kutaman.
Hurmat ila sinfdoshing:
Ahmad Tarbay,  
Istanbul, 25-aprel, 1964-yil