Олабўжи романдан катта хикоя

мийиғида жилмайиб йўналди. Шунда ғордан чиққан Ашим унга бир 
нима деганди, у “кейин” дегандай қилди. Ултоннинг олдига келиб, 
бирдан қулочини очди. 
Уни бағрига босгач, минг йилдан бери кўрмаган ва ичикиб 
кетгандай пишиллаб ўпти. 
Ниҳоят, ўзини орқага тортиб, иссиқ жилмайиб боқаркан, Ултон 
уни... бутун вужуди ила ҳис қилди: ўша синиқ кўзлар, табассум. 
Мутавозелик... 
... Кенг манглай: пинҳон фикрлар... 
Сўнгра ундан уялиши керакдай туюлиб: 
– Юринг, бу ёққа, четга, – дея берилди. Тўнкага етиб тўхтаган эди, 
Хуррам: 
– Нари ёқда яхшироқ жой бор, – деди. Ўзи олдинга ўтиб, ёввойи 
узум чирмашиб, қандайдир матоқдек қоплаб олган тут қошига борди, 
энкайди. – Марҳамат. 
Ултон ҳам “капа”га кириб, текис арралаб ўтказиб, қўйилган ғўла 
ёнига – ёрилган бошқа ғўла палласига ўтирди. 
– Дидингиз яхши. 
. 
– Сиздан ўрганганмиз. Қани, омин! 
Ултон ҳам юзига фотиҳа тортди. 
– Расул бобонинг уйига борасизларми? 
Хуррам фавқулодда хотиржамлик билан бош ирғади. 
– Ҳа, – сўнг чимирилиб, сочларини бармоғида тараб ташлади. – 
Укалар кўриб қўйсин... Тушундингизми? Ўша ерда озгина суҳбат 
қиламиз... Афғон уруши ҳақида гаплашамиз... Ҳим, Қобилжон гапириб 
беради... – Кейин мийиғида кулди. – Ўзимизнинг солдатлардан... Афғон 
қишлоқларига писиб киришар экан-да, гарнизонга қаратиб ўқ узишар 

---

560 
экан. Тамом. Танклар, БТРлар бостириб бораркан қишлоққа... Йўқ 
қилиб, текислаб қайтишаркан... 
– Уф-ф, – Ултон аста тўлғанди: қизил аскарлар атай чопон кийиб, 
салла боғлаб қишлоқларга ҳужум қилишар экан, кейин ҳақиқий 
аскарлар қишлоққа бостириб киришаркан-да, уни кунпая-кун