Олабўжи романдан катта хикоя

урсин-а! 
– Нима қилар экан? 
– Энди... 
– Бирон кишини отадими? 
– Энди... қўлидан келади! – Ниҳоят туриб, ўтирди. – У кишини 
ёмон қастлаган... Ҳе, илгаритдан! Тўйларинг бўлмаганда, ака, албатта... 
– Ултон миқ этмай тураркан, Ашим яна зўриқиб, давом этди: – Бизнинг 
орамизда гап қочган-да... У мени вечерда урди-ю! Кўрдингиз. Ўшани... 
Энди, “сен ёлғончи”, у-бу дегандай қилиб... Аслида ўшандаям тўрга 
қараб ўтирган эди... 
– Унга айтганмидинг Баҳор билан каттанинг... 
– Э, мен Баҳор опанинг ўзларигаям айтган эдим-е! – Ашим чордона 
қуриб ўтириб олди. – Бир-икки марта хўжайин районга жўнатди-да. 
“Бир кишини опкеласан”, деб. Балнисанинг олдига келдим. Баҳор опа 
ўтирдилар... 
– Етар! – Ултон ўрнидан қўзғалмоқчн бўлди-ю, сигаретга қараб, 
уни ерга урди. – Эй, чекишга йўқми? 
– Ҳозир! – Ашим ўрмалаб туриб кетди. Жийда ортига чопди. 
– Мени..? – “айтма” сўзи Ултоннинг тилида қолди ва, ниҳоят, 
қўзғалиб, нари-берига юра бошлади: нима қилишини билмас эди. Айни 
чоғда ҳар нарса қилишга қодирдек: ҳўнграб йиғлашга, анави шохларни 
синдириш, анави... 
...тепага чопиб чиқиш ва осмонга қарата гув-гув этказиб ўқ 
бўшатиш... 
Кейин тўхтовсиз югуриб... 
133 
Хуррам аланг-саланг юриб ва давра ўртасидан ўтаётгандек ҳар 
ёнга шох ташлаб кела бошлади. Боши хам. Бурганлар қошига етганда, 
бирдан эгилиб, нимадир қилди. Бу ёққа чиққанда, туфлиси ярқираб 
турарди. 

---

559 
Ултон кулумсираб четланди. Шунда от пишқириб юборди-ю, 
Хуррам чўчиб тушиб, бу ёққа...
... Бирок Ултоннинг шу ерда эканини аллақачон билгандек