Oda miyli k mul ki ( I qis m) Tohir Malik 1 library ziyonet uz/ Odamiylik mulki (I- qism)

Oda miyli k mul ki ( I - qis m)
Tohir Malik
65 
library.ziyonet.uz/ 
unutib qoʻyding... 
Biz beshiklarni koʻp koʻramiz. Ammo qachondir shu kabi beshikda yotganimizni, onamiz 
tunlari bedor alla aytib chiqqanlarini oʻylab koʻramizmi? Agar oʻylamasak, eslamasak, 
unda noinsof farzand ekanmiz. U holda uyimiz toʻriga beshik suratini chizdirib, ostiga 
«Unutma!» degan xitobni yozib qoʻyganimiz lozimdir? 
Bir birodarimizning hikoyalari gʻoyat ta’sir qilgan edi, shuni siz, azizlar bilan baham 
koʻrmoqchiman: 
-Hayit arafasida onam bilan birga bozorga tushdik. Niyatimga koʻra, eng avval 
onajonimga yangi maxsi olib berdim. Oʻsha yerning oʻzida yangi maxsini kiydirib 
qoʻydim. Keyin kavushlarini ham yangiladim. Soʻng taglik-patak olib kelib kavushlariga 
soldim. Keyin Turkiyada ishlab chiqarilgan yangi paypoq ham olib berdim. Onajonim 
turayotganlarida «endi roʻmol olib bersam, bosh-oyoq sarpo qilgan boʻlarkanman», deb 
hazillashdim. Onam “ha, ha” deb kulib qoʻydilar. Gap-soʻzlarimizni eshitib turgan 
maxsidoʻz “Onaxon, bu yigit oʻgʻlingizmilar?” deb soʻradilar. “Ha”, dedilar onam. 
Shunda maxsidoʻz ”Hozir juda ulugʻ ish roʻy berdi. Rozilik bilan shunday jilmaydingiz-
ki, mana shu kulgingiz oʻgʻlingiz uchun yeru osmonning gulga toʻlganidan ham 
yaxshiroq boʻldi. Dunyoda Allohga iymon keltirgandan keyin ota-onaning xizmatini 
qilib, dilini xushnud etishdan ulugʻroq ish bormi?! Koʻrib turibmanki, oʻgʻlingiz 
xizmatingizni sidqidildan qilyapti, men bu ishlarga qiyomatda guvohlik beraman, hozir 
shu yerda farzandingiz haqqiga duo qiling, chunki shu soatda Allohning dargohi ochiq 
turibdi, insha 
Bu hikoya kishini oʻyga toldiradi: tasavvur qilaylik, ayni damda qancha ota-ona sovuq 
uylarda, sovuq yolgʻizlikdan yoki farzandlarining sovuq muomalalaridan diydirab 
oʻtiribdilar ekan? Qani edi, oʻsha sovuq muomalali farzandlar shu yigitdan ozginagina 
ibrat olishsa-yu, duogoʻylarining qadrini bilishsa, jannatlari yoʻllarini topib olishsa. 
Bitta haqiqat bor, unutmaslik kerak: kim ota-onasi duosidan mahrum boʻlibdi, jannatdan 
mahrum boʻlibdi. Alloh saqlasin! 
Ota-onaning farzandga mehri fitratida - yaralishida bor, desak xato qilmagan boʻlamiz. 
Bunday mehrni biz hatto jonivorlarda ham koʻramiz. Dalada kuzatgan edim: ona sovliq 
bogʻlangan. Qoʻzichoq oʻynab yuribdi. Bir mahal oʻzidan kattaroq qoʻzi bilan 
suzishmoqchi boʻldi. Bundan sovliq bezovta boʻlib ma’rayverdi. Arqondan qutilishga 
urindi. Qoʻzisi biqinidan bir-ikki zarba yeb yiqilgach, sovliq qattiq siltandi-da, arqonni 
uzdi. Bu holatni «ona mehri arqonni uzdi», deb sifatlasak ham boʻlar. Siz yuvosh 
koʻringan mushukning bolasini olishga urinib koʻring-chi, talamasmikin? 
Onalarga xos boʻlgan mehr faqat oʻz farzandlariga atalmagan. Ular begonalarga, hatto 
din va millatini farqlamay mehr koʻrsatadilar. Deylik, bir musofir siznikida qoʻnoq 
ekanida xastalanib qoldi. Albatta siz uning holidan xabar olasiz. Ammo onangiz yoki 
buvingiz sizdan koʻra koʻproq achinadilar. Davolash uchun zarur hamma choralarni 
bajaradilar. Musofir minnatdorlik belgisi sifatida hadya bersa olmaydilar, shunday 
emasmi? Bu ham ona qalbidagi mehrdan. 
Oʻtgan asrning yetmishinchi yillarida oʻzbek kinochilari Hamza haqida koʻp qismli bir 
filʼm ishladilar. Yolgʻonga asoslangan bu bema’ni tomosha Moskva televideniesida ham 

---