Оқава ва табиий сувлардаги оғир металлар учун микроорганизмлардан сорбент сифатида қўлланилиш бўйича дастлабки ишлар Ульрих ва Смитлар (Ullrich A. H & Smith M. W.) томонидан 1951 йилда амалга оширилган [15]

1.3. Биосорбцион хусусиятга эга бўлган табиий манбалардан оғир ва нодир металларни аниқлашда фойдаланиш
Табиий манбалар, жумладан, сув ўтлари, бактериялар, замбуруғлар, мох ва хамиртуруш каби турли хил таксономик гуруҳларнинг кўплаб микроорганизмлари атроф-муҳит объектларидан оғир металлар, радионуклидларни ўзида тўплаш қобилиятига эга эканлиги тадқиқот натижаларида қайд қилинади [9-11]. Шу билан бирга юзлаб ва ҳатто минглаб марта токсикантларни концентрлаш жараёни ёрдамида муҳитга боғлиқ ҳолда ажратиб олинган [12-14].
Оқава ва табиий сувлардаги оғир металлар учун микроорганизмлардан сорбент сифатида қўлланилиш бўйича дастлабки ишлар Ульрих ва Смитлар (Ullrich A.H & Smith M. W.) томонидан 1951 йилда амалга оширилган [15]. Кимёвий ишлаб чиқариш оқаваларини тозалаш учун микроорганизмлардан фойдаланиш бўйича шунга ўхшаш хулосалар [16] адабиётларда қайд этилган. Чиқинди сувларни биологик тозалаш бўйича техник ечим бўйича биринчи патент Ames Crosta Mills (& Company Ltd.) томонидан 1973 йилда олинган бўлиб [17], шу йилдан эътиборан саноат чиқинди сувларини биотехнологик қайта тиклашнинг тижорат ривожланиши бошланган. Аммо, Б. Волеский, М. Цезос М., З.Холан [18-20]ларни сорбцион жараёнларда ҳақли равишда микроорганизмлардан қўлланилиш имкониятлари ва тадқиқотларни тизимлаштириш каби масалаларига доир тадқиқотларнинг асосчиларидан деб ҳисоблаш мумкин.
Америка қитъасидан (Канада, Бразилия, Аргентина) Европа марказига (Чехия, Руминия, Испания) ва Туркияга, сўнгра Африкага (Жанубий Африка, Нигерия) ва жануби-шарқий минтақа - Ҳиндистон, Жанубий Корея, Хитойгача бўлган тадқиқот марказларининг ҳаракати аниқ кузатилган. Буни, бир томондан, озиқ-овқат ва саноат чиқиндилари биомассасидан самарали фойдаланишни излаш, иккинчи томондан, қиммат синтетик ион алмашинувчи қатронлар ва фаол углеродга алтернатив яратиш билан изоҳлаш мумкин. Бунга илмий алоқаларнинг бирлаштирилиши ва биосорбсия жараёнларининг тижоратлаштирилиши ҳам ёрдам беради, уларнинг ташаббускорларидан бири Б.Волеский ва Д.Кратчовил (Volesky B. & Kratchovil D.) [21, 22] лардир. Шунга қарамай, шуни таъкидлаш керакки, ушбу соҳадаги тадқиқотларни давом эттириш учун нашрларнинг ўсишининг аниқ рағбатлантирувчи таъсири билан, уларнинг аксарияти, ҳатто таниқли журналларда ҳам, ўзларининг оддий нусхалари ёки бошқа тадқиқотчиларнинг ишларини такрорлаш, кўпинча қарама-қарши натижаларга эришилган (айниқса, сорбцион хажми бўйича, сорбцион, кинетик ва термодинамик параметрлар).
Ҳозиргача турли хил микроорганизмларнинг сорбцион-аналитик хусусиятларини таққослаш бўйича олиб борилган тадқиқотлар кам.

4.