!. Axloqshunoslik (etika) qadim zamonlarda paydo bo’lib, shakilanib va
rivojlanib bizning davrimizgacha o ’z ahamiyatini saqlab
kelayotgan eng qiziqarli va
eng muhim insonshunoslik fanlaridan biridir. Axloqshunoslik fanining nomi “axloq”
so’zidan kelib chiqqan b o ’lib, bu tushuncha to ’g ’risida adabiyotlarda hozircha
yagona qarash y o ’q. Ayrim adabiyotlarda axloq kishilam ing har bir jam iyatga xos
xulq normalari majmui deyilsa, boshqalarida esa axloq ijtimoiy ong shakllaridan biri,
sotsial tartib - qoida bo’lib, bu tartib - qoida istisnosiz hamma sohalarda kishilam ing
hatti-harakatini tartibga solish vazifasini bajaradi deyiladi. Buning boisi, eng avvalo,
axloq so’zining ko’p m a’noli va ko’p qirrali ekanligi bilan izohlanadi. Axloq -
arabcha “xulq” so’zining ko’pligidan va lotincha “m ores” so’zidan olinib, “odob”,
“fe’l - atvor” degan m a’nolarni anglatadi. Xuddi shuningdek, rus tilida ishlatiladigan
«morel» so’zi ham axloq m a’nosini bildiradi. “M oral” so’zi rus tilida ishlatiladigan
«nravstvennost» degan so’zining sinonimi degan fikrlar ham mavjud. Axloq
kishilaming,
har bir kishining oilada, jamoada, jamoatchilik joylarida, umuman,
jam iyatda yurish-turishi, yashash qoidalari, fe’l - atvori, hatti - harakatlarining jamini
ifodalaydi. Etika Yunoncha «ethos» so’zidan olingan bo’lib, “odat”, “odob”, “rasm-
rusum”, “fe’l” m a’nolarini bildiradi. Ushbu tushuncha birinchi marta mashhur Yunon
faylasufi va mutafakkiri Arastu (Aristotel, e.o.384-322 yy) tomonidan axloqning
sinonimi sifatida ishlatilgan.
Bu terminni keyinchalik qat’iy m a’noli tushuncha sifatida eramizdan oldingi IV
asrda Zenon (e.o.336-264 yy) ilmiy muomalaga kiritganlar.
Etika tushunchasi hozirgi adabiyotlarda kishilar muomalasida asosan quyidagi
uch ma’noda qo’llaniladi:
Birinchidan, kundalik hayot muomalasida etika - axloq, odob, xulq-atvor
m a’nolarini anglatadi;
Ikkinchidan, m a’lum bir ijtimoiy guruhlar, kasb - hunar yoki ixtisosliklar.
chunonchi, savdogarlar etikasi,
tadbirkorlar etikasi, o ’qituvchilar etikasi, shifokorlar
etikasi, rahbarlar etikasi va shu kabilami bildiradi.
Uchinchidan, ko’pchilik holda kishilam ing axloq - odobini, xulqini, fe’l -
atvorini o ’rganuvchi fanni etika, ya’ni axloqshunoslik deb yuritiladi.
Xuddi shuningdek, kundalik hayotda va adabiyotlarda axloq va etika
tushunchalari bilan bir qatorda odob tushunchasi ham ishlatiladi.
«Odob»
(arabcha «adab»
so’zining ko’pligi)
xulq-atvor, yurish-turish,
madaniyatning tashqi va ichki jihatlarni ifodalaydigan tushuncha. U kishilam ing hatti
- harakatida, o ’zaro munosabatida (oila, mehnat jam oasi va turli marosimlarda)
namoyon bo’ladi.
Odob - kishining jam oat orasida o ’zini qanday tutishi, odamlar bilan qay
y o ’sinda muomala qilishi, o ’z turmushi va bo ’sh vaqtini qanday tashkil qilishi, inson
tashqi qiyofasi qanday bo’lishi lozim!igiga oid qoidalar (masalan,
sharmu - hayo,
kamtarlik, xushmuomalalik, ozodalik singariiar)ni o ’z ichiga oladi. Odob ta’lim -
tarbiya,
amaliy
tajriba jarayonida
shakllanadi.
Sharqning
odob
-
axloq
nazariyotchilaridan Husayn Voiz Koshifiy «Axloqiy Muhsiniy» asarida odobni
quyidagicha ta’riflagan edi:
«Odob - bu qalbni yomon so’zlardan va nojo’ya xulqdan saqlay olish, o ’zini va
o ’zgalami ham hurmat qila bilish, shu bilan birga o ’zini va o ’zgalarning obro’sini
5
tushirmaslikdir». Voiz Koshifiy odob tushunchasini keng m a’noda tushunadi, yomon
so ’zlami aytmaslik, xulqni tarbiyalay olish, o ’zini boshqarish va o ’zgalarni harm at
qilishni axloqiylik deb atagan edi.
Odob - kishilam ing hayot va turm ushlariga nisbatan belgilab berilgan muayyan
axloqiy chegara yoki m e’yor desak bo’ladi. A na shu chegaradan chiqmay muomala
munosabatida bo’lgan, shu m e’yorga rioya qilgan odamni odobli, yaxshi tarbiyali,
haqiqiy, chin inson deyiladi.
Aks holda odobsiz, tarbiyasiz, yomon odam deb aytiladi.
Odob - axloqqa nisbatan tor tushuncha bo’lib, u o ’z navbatida barcha axloqiy
fazilatlam ing yuzaga chiqishi, namoyon bo’lishidir. Odobni o ’rganuvchi va
o ’rgatuvchi fanni «O dobnoma», «Dilnoma», «Saodatnoma» deb ataydilar.
Demak, axloq, etika, odob o ’zaro bog’liq va m a’lum darajada farq qiluvchi
tushunchalar bo’lib, barchasi insonning hatti-harakatini, yurish-turishini, boshqa
odam lar bilan munosabatini oilada, jam oada, jam oatchilik joylarda o ’zini tutishi
kabilarni ifodalaydi. Odatda bular falsafiy m a’noda axloq, kundalik hayotda,
turm ushda odob, xulq, fe’l-atvor ham da ulami o ’rganuvchi fanni (ilmni) esa etika
yoki axloqshunosiik deb yuritiiadi. Shunday qilib, axloq
kishilam ing yaxshilik va
yom onlikka nisbatan munosabatini namoyon etadigan va tarixan tarkib topgan xulq-
atvor, yurish-turish va hatti-harakatini ifodalaydigan, ulam ing bir-biriga va jam iyatga
bo'lgan munosabatlarini aks ettiradigan ham da o ’zaro ixtiyoriy tarzda amalga
oshadigan norm a va qoidalar y ig’indisidir.
Buyuk mutafakkirlar, olim lar va davlat arboblari ham axloqqa xuddi Shunday
ta ’rif-tavsiflar berganlar. Taniqli m s faylasufi V.G.Belinskiy (1811-1848) axloq
nima? U nimadan iborat bo’lm og’i kerak?, - degan savollami qo’yib, axloqqa
Shunday ta’rif bergan:
«Kishilaming qadr - qimm ati va uning yuksak mavqeiga qat’iy, chuqur e ’tiqod,
unga qizg’in so’nmas, ishonchdir. Shu e ’tiqod, shu ishonch jam iki bashariyat
ezguligining, barcha amaliy ishlam ing qaynar bulog’idir».
Chex xalqparvar pedagogi va jam oat arbobi Ya.A. Komenskiy (1592-1675)
fikricha: «Axloqiylik deganda biz faqat tashqi muomalani ko ’zda tutm aymiz, balki
niyatning butun ichki mohiyatini tushunamiz».
Markaziy Osiyoning buyuk mutafakkiri Abu N asr Farobiy (873-950)
aytganidek: «Daraxtning etukligi uning mevasi bilan bo’lganidek, insonning barcha
xislatlari ham axloqiy tarbiya bilan yakunlanadi».
M a’rifatparvar bobom iz A bdulla Avloniy (1878-1934) yozganidek, «Tarbiya
bizlar
uchun yo hayot, yo mamot, yo najot, yo halokat, yo saodat, yo falokat
masalasidir».
Axioqning mohiyatini tushunishida prezidentimiz l.K arim ovning aytgan
quyidagi fikr-mulohazalar ayniqsa muhimdir: «Aslini olganda, axloq m a’naviyatning
o ’zagi. Inson axloqi shunchaki salom-alik, xushmuom alalikdan iborat emas. Axloq -
bu avvalo insof va adolat tuyg’usi, iymon, halollik degani»; «Halollik va fidoyilik
faoliyatim izning asosiy mezoni b o ’lsin»;
«...V ijdon bilan, iymon bilan, diyonat
bilan o ’ynashib bo’lmaydi»;
Buyuk mutafakkirlarim iz ham da Prezidentimizning yuqoridagi fikrlari axloqni
quyidagicha ta ’riflash imkoniyatini beradi: Axloq deb
- kishilam ing yaxshilik va
yom onlikka munosabatini namoyon etadigan va tarixan tarkib topgan xulq-atvor,
6
ulaming yurish-turishini, o ’zlarini tutishini, fe’l-atvorini, xuiq-odobini, o ’zaro bir-
biriga,
mehnatga,
ijtimoiy
faoliyatga,
oilaga,
jam oaga,
boshqa
ijtimoiy
birlashmaiarga,
jamoatchilikka,
Vatanga,
millatga,
jam iyatga
bo’lgan
munosabatlarini ifodalovchi hamda hatti-harakatini tartibga solish, boshqarishga
xizmat qiluvchi
his-tuyg’ulari, ehtiyojlari, talablari,
baholashlari,
qoidalari,
tamoyillarining jam iga aytiladi.
Qisqa qiiib aytganda,
Do'stlaringiz bilan baham: