Fransiyada 4-sentyabr voqealari.
Sedan halokati xabari 2-sentyabrdayoq Parijga yetib keldi. Bu mudhish
haqiqatni eshitgan parijliklar 4sentyabrda quzg’olon ko’tardilar. Blankichilar Lui
Ogyust Blanki (1805-1881) xalq harakatining tashabbuskorlari bo’ldilar. Poytaxt
aholisi
mehnatkashlarning
respublikasi
tuzishni
talab
qilib
chiqdilar.Namoyishchilar qonun chiqaruvchi palataning majlislar zaliga bostirib
kirdilar. Parij harbiy gubernatori General Troshyu boshchiligida yangi hukumat
tuzilib, burjua respublikachisi Leon Gambetta -ichki ishlar vaziri, advokat Jyul
Favr -tashqi ishlar vaziri, general Leflo-harbiy vazir bo’ldilar. Bu amalda davlat
to’ntarishi edi. Uni xalq, ommasi amalga oshirgan edi, lekin hokimiyatni
burjuaziya ilib ketdi. Davlat to’ntarishi Fransiya-Prussiya urushining xarakterini
ham o’zgartirib yubordi. Ikkinchi imperiya ag’darilib, Fransiya respublika, -deb
e‘lon qilingach, germanlarning birlashishiga qarshilik qilmay quydi, urush endi
Fransiya uchun adolatli kurashga aylandi. Sedan halokatidan keyin dastlabki
kunlardanoq Prussiyaning yunkerlar va german yuqori tabaqalari qo’llagan
hukmron doiralari urushni davom ettirishga va Fransiyadan hech bo’lmaganda,
Elzas va Lotaringiyani bosib olishga intilar, urush endi Germaniya uchun
istilochilik urushiga aylangan edi.
Fransiyaning taslim bo’lishi urush oqibatlari.
19-sentyabrda 320000 kishilik pruss armiyasi Parijni qamal qildilar.
Muvaqqat hukumat mudofaani tashkil qilolmadi. 173000 askar,yetarli qurol-yarog’
va o’q-dorisi bo’lgan fransuz armiyasi yorib o’tishga ham harakat qilmay
dushmanga taslim bo’ldi. Hukumat xiyonat yo’lidan bordi. Masalan, Jyul Favr sulh
so’rab Bismark bilan uchrashdi. Bu habar xalqqa yetib bordi. Ularning taslimchilik
siyosatidan parijliklar voqif bo’ldilar. 31-oktyabr poytaxt aholisi O.Blanki,
85
Delekruz va boshqa sotsialistlar boshchiligida Ratushaga bostirib kirdilar, biroq
hukumat qo’zg’olonni bostirdi. 28-yanvarda Jyul Favr yarashishini iltimos qilib
Versalga -Bismark huzuriga jo’nadi. Bismark Parijni taslim bo’lishini talab qildi.
Hukumat xalqqa bildirmay,taslim bo’ldi va xalqqa sezdirmay yarash bitimini
imzoladi.8-fevralda Milliy Majlisga shoshilinch saylov o’tkazildi. Saylangan 750
ta deputatning 450 tasi monarxistlar edi. Ular reaksioner Ter boshliq hukumat
tuzdilar. 16-fevralda u ham Bismark huzuriga jo’nadi. 26-fevralda bitim imzolandi
1martda Bordodagi Milliy Majlisda bu bitim ratifikasiya qilindi. (549-107) Viktor
Gyugo, Leon Gambetta, Jorj Klemanso va boshqa 107 kishi qarshi ovoz berganlar.
Germaniya Elzas va Lotaringiyani bosib oldi. Fransiya Germaniyaga 5 mln. frank
tovon to’ladi. 18-mart to’ntarishi va Parij Kommunasi. Prussiyaga qarshi urushdagi
mag’lubiyat, hukumatning taslimchilik siyosati va hoinona sulh bitimlari xalqning
qahr-g’azabini keltirdi. Bu uquvsiz hukumatning xalqqa qarshi siyosati tufayli,
mamlakatda ishsizlik (600000-486000), ochlik, o’rta tabaqalarning xonavayron
bo’lishi ommani hukumatga qarshi kurashga undadi. Ter hukumati xalq
harakatini bostirishga qaror qildi. Harakat rahbarlarini qamadi. Milliy gvardiyaning
harakatini to’xtatdi va uni qurolsizlantirishga buyurdi. Uy-joy to’lovlari vaqtini
kechiktirishni bekor qildi, demokratik gazetalarni yopdirdi. Fevral o’rtalarida
Parijda Milliy Gvardiya Markaziy Qo’mitasi tuzildi. Uning ixtiyorida
poytaxt ishchilari va mehnatkashlaridan iborat 266ta batalondan 215 tasi bor
edi. Hukumat Milliy Gvardiyani tor-mor qilish uchun barcha choralarni
ko’rdi.18-mart tungi soat 3 da Milliy Gvardiyato’plari joylashgan Monmartr
tepaligida hukumat qo’shinlari paydo bo’ldi. Ularni Ter hukumati yuborgan bo’lib,
gvardiyachilarning to’plarini qo’lga olish buyurilgan edi. Bu to’plar ishchilarning
mablag’lari hisobiga yasalgan edi. Qorong’uda boshlangan hujumda
zambaraklarning
bir
necha
soqchilari
o’ldirildi.
Nondo’konig
a navbat olish uchun borayotgan ishchilar, asosan, ayollar bu voqeani ko’rib
barchani «oyoqqa» turg’azdilar. Xalq to’plandi, generallar xalqqa qarata o’z
to’plaridan o’q uzish va ularni tarqatishni buyurdi, ammo askarlar ularga itoat
etmadilar va armiyaning bir qismi xalq tomoniga o’tdi. Xalq, qurollanib, Miliy
Gvardiyachilar bilan birga shahar markaziga yo’l oldilar. Ularga Sent-Antuan
kvartal(daha) ishchilari qo’shildilar. Hukumat ularga qarshi jandarmeriyani
yubordi. Qo’zg’olonchilar jandarmeriya qismlarini yanchib yubordilar. Kunduzi
soat 21ga borib shahar markazi, Orlean vokzali va boshqa muhim joylar qo’lga
kiritildi.Ko’p o’tmay kazarmalar, hukumat binolari ishg’ol qilindi. Hukumat tashqi
ishlar vazirligi binosiga yashirindi, so’ngra esa Versalga qochdi. U yerda aksi
inqilobiy kuchlarning shtabi joylashgan edi. Kechga borib milliy gvardiya
poytaxtdagi barcha muassasalarni ishg’ol qildilar. Ratusha binosi ustida
g’oliblarning bayrog’i ko’tarildi. Parijda xalq hokimiyatini o’z qo’liga oldi. 1871-
yil 18-mart tarixda xalq tomonidan amalga oshirilgan jahonda birinchi davlat
to’ntarishi
kuni
bo’lib
kirdi.Milliy
Gvardiya
Markaziy
Qo’mitasi
Parijinqilobchilarining 1-inqilobiy hukumati bo’ldi. Davlat organlariga ishchilar,
ziyolilar, inqilobiy harakatning qatnashchilari va yo’lboshchilari boshchilik
qildilar. Milliy Gvardiya MQ mehnatkashlarining eng zaruriy ehtiyojlari uchun 1
86
mln frank ajratdi, ularning qarzlari va uy-joy to’lovlari muddatini uzaytirdi. Biroq
Milliy Gvardiya MQ g’alabadan oxirigacha foydalana olmadilar. Terning
muntazam armiya qismlarini poytaxtdan olib ketishga befarq bo’ldi, Versaldagi
aksil inqilobiy kuchlarni yakson qilmadi, Ter hukumati esa bu fursat va
imkoniyatlardan foydalanib kuch to’plashga ulgurdi. Milliy gvardiya MQ Parij
kommunasiga saylovlar bilan ovora bo’lib qoldi. 26-martda umumiy va to’g’ridan-
to’g’ri ovoz berish yo’li bilan Parij kommunarlari saylandilar. Saylov umumiy
saylov huquqi asosida o’tkazildi. Unda asosan poytaxt ishtirokchilari qatnashdilar.
Kommuna Kengashiga 86 kishi saylandi, ulardan 21 tasi yuqori tabaqadan bo’lib,
ular ko’p o’tmay o’zlarining vakolatlaridan voz kechdilar, shuning uchun 16-
aprelda qo’shimcha saylov o’tkazilib, unda 17ta yangi a‘zo saylandi. Kommuna
eski armiyani tugatib, xalqni qurollantirdi. Egalari qochib ketgan zavod-fabrikalar
ishchilarga topshirildi. Bolalar uchun jinsidan qati’y nazar majburiy, bepul o’qish
joriy etildi. Cherkov davlatdan ajratildi, muzey va kutubxonalar xalq, uchun
ochildi.28-martda yuz minglab parijliklar - Milliy gvardiya jangchilari, ishchilari,
xotin-qizlar, bolalar bayroqlar ko’tarib inqilobiy qo’shiqlar kuylab, Ratusha tomon
yo’l oldilar. Bu yerda Milliy gvardiya MQ sihokimiyatni tanatanali ravishda Parij
Kommunasiga topshirdi. Kommuna Kengashi Parij Kommunasining oliy organi
edi.Uning a‘zolari ko’zga ko’ringan arboblar - «Qo’rqmas va oq ko’ngil ritsar» deb
nom olgan Gustov Flirans, maorif komissari - jurnalist Eduard Vayyan, prokuror
Raul Rigo, moliyachi-tarixchi Tridon, qo’mondon Emil Dyuval(general) va
boshqalar kirdi.Parij Kommunasi Fransiyaning yangi hukumati sifatida ish olib
bordi.Kengashning umumiy majlisi oliy qonunchilik hokimiyat organi edi, shuning
uchun u ijroiya organ ham hisoblanardi.Kengash 10 ta komissiyadan iborat edi:
moliya, harbiy, adliya, ijtimoiy xavfsizlik, maorif, tashqi ishlar, aloqa, ichki
ishlar,sanoat, qishloq ishlari kabi sohalar edi. Tezda zarbxona ishi yo’lga qo’yildi.
Ishchi Kamelina uning boshlig’i edi.Ijtimoiy-iqtisodiy tadbirlar. Kommuna o’z
faoliyatida xalqqa suyanib ish ko’rdi va ularning talablarini bajardi. Masalan uy-
joy to’lovlari, muddatini uzaytirish, lambartga garovga qo’yilgan qiymati 20
frankkacha bo’lgan buyumlarni egalariga qaytarib berish haqida Dekret chiqaradi.
Ishchilarni ish bilan ta‘minlash idorasi tuzildi. Mehnat - ayirboshlash komissiyasi
tuzildi. Uning raisi Leo Frankel edi. Xo’jayinlari tashlab ketgan zavod-fabrikalarni
ishchilarga topshirish haqida dekret 20-aprelda chiqarildi. Temir yo’llar Kommuna
nazoratiga olindi. Xalq maorifi yangidan tashkil etildi. U majburiy, bepul,
dunyoviy ta‘lim tamoyillari asosida, asosan mehnatkashlarning bolalari uchun deb
e‘lon qilindi. Oliy, o’rta ta‘lim qayta qurildi. Bog’chalar, muzeylar, kutubxonalar,
teatrlar eshiklarini xalqqa ochib qo’ydi.Fransuz madaniyatining mashhur arboblari:
geograf olim Elize Reklyu, rassom Kyurbe, karrikaturachi Andre Jim, shoir E.Pote,
Jan Batnet Klemon va boshqalar o’z iste‘dodlarini xalqqa bag’ishladilar. Luiza
Meshel, Natali Lemel, Yelizaveta Dmitrieva -Tumanovskaya Parij mudofaasi
ishtirokchilari sifatida yaradorlarga yordam ko’rsatdilar. Dehqonlarga munosabat
Leonel Shanse xitobnomasi Marsel, Leon, Tuluza, Narbon, Krezo va boshqa
viloyatlar quvvatladi.Kommuna baynalmilal tashkilot edi. Kommuna Kengashiga
venger Leo Frankel, italyan Leonito Garribaldi saylandi, qo’shinda polyaklar,
ruslar, belgiyaliklar bo’lganlar. Polyak Dombrovskiy, ruslardan Ye. Dmitrieva,
87
Anna Pustovoytova va boshqalar jang qilganlar.
Do'stlaringiz bilan baham: |