эш икни тақ этиб беркитди Толиб. У Севарага қараганди,
қ и з ер га ти к и л ган ч а к ў зи н и н г чети б и л а н Т о л и б га
жилмайиб турганди.
- Сал туриб Салимга телефон қилиб қўйсанг, яхши
бўларди. Бир нима зарур гапи бор, шекилли, - деди Толиб.
Бу гапни эш итиб Севара югурганча хонасига кириб кетди.
8 2
Толиб Соли а кода н рухсат олиб, улар билан хайрлашиб,
машинага ўтирди. Салимнинг қовоғидан қор ёғарди.
— Ҳа, Салим учиб бориб-келдингми, дейман.
— Мана пул, яна керак бўлса, ресторандаги хонадаги
сейфда ҳам бор экан, мана сейф нинг калити, Санжар акам
бериб кетибдилар, — деди Салим.
— Хўп, яхши, Ойгулнинг ишхонасини биласанми? -
деди Толиб. Салим жавоб берм оқчи бўлиб турган эди
телефони жиринглаб қолди. У телефонини қулоғига тутди-
да:
— Албатта, акахон, билмай ўлибманми, — деб машинани
юргизди. У телефон қўнғироғидан хурсанд бўлиб кетганди.
— К етдик ака, ҳози р Ойгул о п а н и н г олдига олиб
бораман — деб машинани тезда ҳайдаб кетди.
— Ҳа, Салим сигиринг туғдими, — деди Толиб.
— Ҳа, ойим қўнғироқ қилдилар, — деди кулиб.
— Ўғилми, қизми? — деб Толиб ҳам кулиб юборди.
Салимга Севара қўь
роқ қилганди.
Ад во кату ра га бори ш ганда Ойгул тушликка чиқмоқчи
бўлиб турганди.
— Бугун туш лик м ен д а н , — д е д и Т о л и б Ойгулга
машинанинг эш игини очиб.
— Рақмат, Толиб ака, қандай бўларкин, — деди Ойгул.
— Қанддек бўлади, ҳозир Салим бизни шаҳримизнинг
энг зўр ресторан и га олиб боради, тўғрими Салим?
— Албатта, — деди Салим ва тўғри ўзларига таниш
бўлган ресторан га олиб келди. Салим уларни хоналаригача
Do'stlaringiz bilan baham: |