Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

олманглар, ахир менинг дўстим бор, Санжарим бор, —
6 7

---

деб қироат билан Қуръон суръаларидан ўқий бошлади. Ойгул 
Толиб пичирлаб айтаётган гапларнинг ҳаммасини эшита 
олмаган бўлса ҳам, унинг қабр олдида ҳимоясиз ёш боладай 
ў т и р га н и н и к ўр и б й и ғл а ёт га н д и . Э н д и г и н а ф о ти ҳ а  
қилишганди, уларнинг ёнига қабристон қоровули келди.
- Ўлганларни Худо раҳмат қилсин, — деди у.
- Ассалому алайкум, амаки, яхшимисиз? — деди Толиб 
у киши билан қўл бериб сўрашиб.
- А маки, мана бу о та -о н а м н и н г қабрлари, лекин 
ёнларидаги чала ковлаб қўйилган лаҳатни кўриб ҳайрон 
бўлиб қолдим. Бундан уч ойча олдин йўқ эди, менимча. 
К,абрни олдиндан ковлаб қўйиш яхшимас, деб эшитгандим, 
— деди Толиб ярим ковлаб қўйилган чуқурни кўрсатиб.
- Ҳа, ўғлим, бу сизнинг ота-онангизнинг қабрларими? 
Шу уч ойдан бери бир йигит кун ора келиб туради. Мана бу 
онангизнинг қабр тошларини ҳам биргаликда ўрнатдик. 
Лекин қизиқиб кўрмаган эканман. Ҳатто унинг исмини 
ҳам сўрам абм ан. У сал бадж аҳлроқ эк ан . Қ олаверса, 
келасолиб «Кечиринг, онажон», деб йиғлагани-йиғлаган. 
Ўша йигит бундан беш-олти кун олдин «Шу ерни банд 
қилиб қўйинг», деб туриб олди. Кўнгли хотиржам бўлсин 
деб сал кавлаб қўйдим, у кеча келиб кетганди. Лекин жуда 
қўли о ч и қ , т а н т и б о л а э к а н , хўв а н а в и т р у б а н и  
кўряпсизми, канал томондан тепага тортилган, тепада сув 
танқис, шунинг учун у уч-тўрт кун уста ишлатиб, ўшани 
тортиб берди. Эрта-индин насос олиб келиб каналга ўрнатиб 
бераман, деган. Энди адирнинг тепасига ҳам сув чиқиб 
қолса, у томонлар \а м гулга бурканади. Худо хо\паса. Худо