Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

о д а т л а н г а н м а н , ук а, б у н и яхш и б и л а с и з. У л ар н и н г 
тараф ини олаяпти, уларга «акалик» қ иларкан-да, д еб  
ўйласангиз ҳам хато қиласиз. Улардан еб қўйган жойим йўқ. 
У икки дўстга менга ўхшаган акаларнинг кераги ҳам йўқ. 
Улар қандай ютуққа эришаётган бўлишса, эзгу ниятлари 
халқ дуоси билан амалга ошаяпти.
Карим Бадалович Толибнинг таклифи ва Мели аканинг 
ҳурмати билан тўйга борганида оддий одамлардан бу икки 
дўст ҳақида жуда илиқ гапларни эшитиб қайтганди. Нафақат 
бунинг учун, Исроил қандайлигини билгани учун ҳам 
ж а\ли чиқиб кетаётганди.
— Ука, ўт билан ўйнашманг, акдингизни йигиб, улар 
билан дўстлашишни ўйланг. Улардан ўрганишингиз керак 
бўлган нарсалар бор, ахир сизлар тенгқурсизлар. Гапим огир 
ботган бўлса, узр. Ҳар ҳолда сиздан беш -олти кўйлак кўп 
эскитганман.
— Карим ака, мени нотўғри тушундингиз, шекилли. 
М енинг уларга хусуматим йўқ. Ойгулга келсак, тўғри, хато 
қилганман, бундан афсусдаман. Лекин бунинг ишга алоқаси 
йўқ, — деб И сроил отдан тушса ҳам эгардан тушгиси 
келмасди.
— Майли, ука, дилингизда нима борлиги ёлгиз Худога 
ва ўзингизга аён. Толибнинг «дело»си архивда, бемалол 
кўришингиз мумкин. 
H v I t h m o c ,
менинг ишим куп эди, — 
деб Карим ака ҳайдаб чиқаргандай Исроилни ташқарига 
кузатиб қўйди.
И срои л Карим Бадалович ол ди дан пати юлинган 
хўроздек чиқиб, ўзини қўярга жой тополмай қолди. Унинг
147

---

қурум босган ичи баттар буруқсиб кетди, бу икки дўстнинг 
^ м и ш и дан ҳеч нарса тополмаслигига ақли етиб қолганди. 
Бундан хуноб бўлган Исроилнинг қулоғига унинг дўсти