Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

қандай одам эканликларини суриштирмай, яна она дедим. 
Ахир, менинг олдимда онани, аёлни улуғлаётганлар ҳам 
аёллар эд и . Ёки ён и м даги одам лар ўзга аёлларни ва 
хотинларини четдан мол олиб келиш учун кўчага чиқариб, 
уларнинг орқасидан кун кўриб, бола-чақа б о қ и б , аёл 
кишининг меҳнати билан топилган пулларга чойхоналарда 
ош дам лаб, улфатчилик қилаётган, аёллари м индириб 
K y i ir a H
машинада кўчаларни чангитиб юрган, гурурларини 
й ў қ о т г а н
с о х т а
н а с и ҳ а т г ў й , 
к и й и м л а р и д а н г и н а  
эркакликлари ажралиб турганлигини англамабман. Энг 
ачинарлиси, нотўғри йўлдалигимни ўзим англаб етмадим. 
Шундай кунларнинг бирида мен душманим деб юрадиган 
энг яқин дўстим кўзимни очди.
Қадим да би р йиғинда И м ом Аъзам ҳазратларидан 
сўрашибди: «Бу дунёда аёл кўпми ёки эркак?» Имом Аъзам 
ҳазратлари бироз ўйлаб, «Аёл кўп», деб жавоб бсрибдилар. 
У ламолар у к и ш и н и н г устл ар и дан к ули б, «С и з хато 
айтдингиз, ахир, Худо ҳаммани жуфт қилиб яратган-ку», 
дейиш ибди. Ўшанда ҳазрат Имом Аъзам, «Мен учун аёл 
измида юрган эркаклар ҳам аёл», деб жавоб қайтарган 
эканлар.
л"ш а к ун и т у н и б и л а н у х л а м а й ч и қ д и м . О н ам  
ода!дагидек эртаси куни ярим тунда Хитойдан келаяпман, 
деб кириб келдилар. Ҳсчдан кўра кеч, деб ҳамма гапимни 
айтдим. «Шу ишингизни ташланг, мен ўзим сизни боқа 
оламан», дедим. Лекин, минг афсуски, мени ҳам кўчага 
ҳайдадилар. У киши мени қайтиб келади, деб ўйладилар, 
мен қайтмадим.
Б ир й и л у е р , б у ер д а ё т и б т и р и к ч и л и к учун 
мардикорлик қилиб ҳам юрдим. Уйдан чиқиб кетиб, дадам