Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

жигули ни қалдиратиб юрасиз, — деб қўшиб қўйди Салим.
— Ука, бу менга отамдан мерос, қолаверса, бунинг бир 
қилиғи ёқади менга, дадам уйдан чиқиб кетаётганларида 
ш унақа, ю ргиси келм асди. Уйга келаётганларида ҳеч 
бузилмасди. Мана, ўша ҳунарини қиляпти-да, — деб кулиб 
қўйди Толиб.
— Ўзинг-чи, ўзинг ҳалиям уни-буни машинасини бир 
минай, деб юрибсанми?
— Э ака, тажрибанг й ўқ деб ишга олишмаса, армия ҳам 
тагини еб турибди, бирор институтга кирай десам калламда 
машинанинг запчастидан бошқа ҳеч нарса йўқ. Россияга 
кетаймикан, деб турибман. Уйда дадамнинг топганлари ва
6 9

---

онамни нг тикувчиликдан туш га н пулларига қозон қайнатиб 
турибмиз, бир ёқда сингиллар бўйи етиб қоляпти, ўзим 
ҳам уйланишим керак, шунақа гаплар. Мана эн ди \а м  
юрмаса, ўзим елкамда ишхонангизга ташлаб қўяман, ҳеч 
бўлмаса кира ҳақи берарсиз, — деб машинанинг капотини 
ёпди Салим. У Толибга қараб кулиб турарди.
— Менга қара Салим, Россияни қўйиб тур. Эртага 
эрталаб ишхонамга ўтгин. Гап бор сенга, — деди Толиб 
машинасига ўтираркан. У калитни бураганди, машина юриб 
кетди. Салимга раҳмат айтиб, Толиб ишига кетди.
Т о л и б С а н ж а р н и н г б а ъ зи д а и ч и б о л и б м аш и н а 
минишидан хавотирда юрарди.
— Санжар, дўстим, бир иш қилсак, агар хўп десанг, 
ф и р м а м и з г а б и т т а х и зм а т м а ш и н а с и о л с а к , б и з  
йўқлигимизда ишхонанинг баъзи ишларига яраб турарди, 
қолаверса, битта ишчи ўрни яратган бўлардик, кейин ўзинг 
ҳам баъзида машинангни унга-бунга миндириб юрасан, 
нима дейсан, - деди Толиб. Санжарга бу гап ёқиб тушди. У