Allah hasları, daha has olanların ahvalini görünce kendilerinden geçerler.”1
Eğer metindeki “ehes” kelimesi “sad ile olursa bunun hayret edilecek bir yeri yoktur. Zira nakıs varlığın kamildeki fenası, doğal ve ilahi sünnetle uyumlu bir iştir. O halde hayret “ehas” kelimesinin “sin” harfiyle okunduğu yerdedir. Nitekim şuanda da bütün bizim gibiler için bu fena ve kendinden geçme tahakkuk etmiş bulunmaktadır. Öyle ki kulak ve gözlerimiz tabiata gömülmüş ve gayb aleminin olaylarından tümüyle habersiz bulunmaktayız.
Do'stlaringiz bilan baham: |