Namazın Adabı Merhum İmam Humeyni (r a)

Sonuç ve Netice

Geçen bölümün konularından da anlaşıldığı üzere Allah’a sığınmanın hakikati, Allah’ın fiilî tevhit makamına, bürhani kamil bir ilim ve bu makama imandan hasıl olan nefsani bir halet ve keyfiyetin husuludür. Yani felsefi sağlam bürhan, Kur’an naslarından istifade edilmiş nakli deliller, ilahi kitab ve hadis-i şeriflerin işaret ve incelikleriyle aydınlanmış bir akıl yoluyla, vücuda getiriş saltanatının, etkide bağımsızlığın, hatta etkinin aslının, Zat-ı Mukaddes’e münhasır olduğunu ve diğer varlıkların bunda bir ortaklığı olmadığını anlayacak olursa, -kendi yerinde ispat edildiği üzere- kalbini bundan haberdar kılmalı ve akıl kalemiyle kalp levhasına “Allah’tan başka ilah yoktur ve varlık aleminde Allah’tan başka etki sahibi yoktur” hakikatini yazmalıdır.

Kalp bu ilahi latifeye ve burhani hakikate iman edince de, onda, gayrisinden kurtuluş ve Allah’a sığınma haleti hasıl olur. Şeytanı insanlık yolunun yol kesicisi ve kendisinin güçlü düşmanı görünce de, bir çaresizlik haleti hasıl olur ki, bu kalbi halet, Allah’a sığınmanın hakikatidir. Dil, kalbin tercümanı olduğu için de o kalbi haleti tam bir çaresizlik ve ihtiyaç ile dile getirir ve böylece “taşlanmış şeytandan Allah’a sığınırım” cümlesini hakikat üzere söyler. Eğer kalpte bu gerçeklerden bir etki yoksa, şeytan kalbini ve diğer varlık iklimini tasarruf etmişse, bu Allah’a sığınma haleti de şeytanın tedbir ve tasarrufu üzere gerçekleşir. Böylece lafız olarak şeytandan Allah’a sığındığını söyler, hakikatte ise şeytanın tasarrufu altında bulunur. Allah’’tan şeytana sığınmış olur, ama bu sığınma istenilenin tam tersini gerçekleştirir. Şeytan Allah’a sığınan bu kimseyi alaya alır, bu alayın neticesi ise hatanın keşfinden ve tabiat perdesinin kenara çekilmesinden sonra belli olur. Lafzen Allah’a sığınan böyle bir kimsenin örneği ise, azgın bir düşmanın şerrinden sağlam bir kaleye sığınmak isteyen, ama düşmana taraf giden, kaleden yüz çeviren ve de “bu düşmanın şerrinden bu kaleye sığınıyorum” diyen bir kimsenin misalidir. Böyle bir kimse düşmanın kötülüğüne düçar olduğu gibi, onun alayına da maruz kalır.